Slechts 2.592 wandelaars moesten dit jaar afhaken
8 NIEUWS
Lachend en helemaal kapot
kwamen ze de finish over.
- Ruim 40.000 mensen hebben
de Vierdaagse uitgelopen.
Verslaggever Bob van Huët zette
zijn tent op bij de Nijmeegse
Vierdaagse voor de rubriek
FLINKE BENEN
A
De 99e Vierdaagse zit er
op. Honderdduizenden
familieleden, vrienden
en andere bezoekers
haalden gisteren het wandelle
gioen binnen op een hossende
Via Gladiola. De aller-, allerlaatste
deelnemer aan de Vierdaagse die
richting Wedren strompelt lijkt te
willen sterven voordat hij opgeeft.
Zijn groene Esperantovlag wap
pert zijn verbetenheid. „Ik weet
het, ik weet het. Ik kan klok kij
ken", zegt de man die de Nijmeeg
se voorstad Malden maar net uit
is en dan nog 55 minuten heeft
voor de laatste 8 kilometer naar
de finish. Een wandelmarathon
die plots eindigt als minutenrace
tegen de klok. De dweilorkesten,
de dansende meisjes, de free hugs
zal hij niet meer meemaken.
Wandelend Nederland heeft
zijn feestje gehad. Alleen de gekte
rond de Nederlandse bocht op de
Alpe d'Huez die vandaag weer los
gaat, komt in de buurt van dit
spektakel. Dezelfde campers, het
zelfde biermerk, dezelfde muziek
die wil dat je 'nooit alleen zult lo
pen'. Dat dus. Buitenlandse lopers
zijn er ook gek op. Waar maak je
het anders mee
dat gewone sterve
lingen zo uitbundig
worden ingehaald als
waren ze helden van de
Olympische marathon. Nijmegen
doet dat al bijna honderd jaar.
De laatsten worden gedragen
door het applaus en de aanmoedi
gingen van een meelevend ken-
nerspubliek dat de hele dag heeft
gewacht om soelaas te bieden aan
familieleden en vrienden, maar
ook aan volslagen onbekenden bij
wie elk gewricht beneden de gor
del akelig pijn doet.
Zo'n typische Vierdaagse ver
zorgster is Marga Stam (55) uit
Warmerhuizen. Samen met
schoonzus Lia (53) uit Egmond
aan den Hoef zit ze vanaf de dage
raad klaar voor de catering van
man Jos, zoon Jeroen, broer Dolf
en vriend-
van-zus Karei. Al
lemaal ervaren lo
pers, bij wie je de
dankbaarheid kunt afle
zen aan de gezichten als ze neer
zijgen in de stoeltjes die Marga
heeft klaargezet. Koffie, thee, fris,
een boterham. Ze heeft ook een
schouder voor wildvreemde ke
rels die op hun tandvlees lopen.
Donderdag hielp Marga bij een
hartaanval. Een loper viel vlak
naast haar neer. „We hebben hem
met zijn allen gereanimeerd",
zegt ze. De ambulancedokter zorg
de voor het medische gedeelte, zij
'voor een beetje privacy, want ie
dereen wil kijken'.
Tienduizenden van die Marga's
zitten er langs de route. Vrouwen
zonder wie menig loper zijn ere-
kruisje niet zou halen. Misschien
volgend jaar ook eens iets beden
ken om al die hondstrouwe vol
gers een blijvend aandenken te ge
ven aan de 100e Vierdaagse.
Dan iets wat je eigenlijk niet
mag opschrijven, want tegen alle
regels van het gezond verstand in.
Jasper van den Brink (21) die in de
eerste aflevering van deze rubriek
vertelde dat hij ongetraind 200 ki
lometer ging lopen.heeft het ge
haald. Vijftien blaren en een ont
steking bij zijn kleine teen was
het de student bedrijfskunde
waard om zijn wandelende zus te
laten zien dat hij het ook kon. „Ik
ga het nooit meer doen. Als je ge
traind bent zal het vast hartstikke
leuk zijn. Maar hier is geen zak
aan. Het is gewoon doorbijten,
vier dagen lang. Je hoofd wil stop
pen maar als je dat negeert kun je
meer dan je denkt."
Blij en
moe over de
finish foto
Piroschka van
de Wouw/ANP
1&-
Klaar.
DIB
