Dagelijkse controle of iedereen er nog is Beroepsgeheim "■=UWS 19 J büld^rnJUfi.nl d In de woongroep Weerbaar Gorinchem letten bewoners op elkaar door bordjes voor de deur te hangen als ze wakker zijn. ffJZJfJ.fJ. Hangt er geen kaartje? Dan wordt er direct aangeklopt of aangebeld om te kijken of alles oké is 'De overheid is als eerste binnen, daarna volgen zonder twijfel de verzekeraars' p elkaar pas- w M sen? Dat is hier doodge- m woon!" De be- W woners knik- ken instem mend als ze opsommen wat ze voor elkaar doen: een boodschap meenemen als iemand ziek op bed ligt, een extra prakkie koken voor de buurman of iemand mid den in de nacht naar het zieken huis brengen. Bijzonder vinden ze het allerminst. „Het is hier de nor maalste zaak van de wereld om op elkaar te letten." Van berichten dat mensen we kenlang dood in hun huis liggen zonder dat iemand het lijkt te mer ken, gaan de nekharen van de groep overeind staan. „Verschrik kelijk. Echt heel erg", klinkt het unaniem. Dat dat gebeurt in de woongroep is 'ondenkbaar' stellen de bewoners. Met gele geplastifi ceerde kaartjes met een rode haan en de tekst 'kukelekuuü' erop ge ven ze aan dat ze wakker zijn. Hangt er geen kaartje? Dan wordt er direct aangeklopt of aangebeld om te kijken of alles oké is. „Op el ke gang loopt iemand even na half tien in de ochtend een rondje", legt Corry Bogaard (68) uit. „En die controleert dan of de kaartjes er hangen." Het is meerdere keren gebeurd dat er geen kaartje aan de deur hing toen de controleur langskwam. Bogaard: „Dat is toch even schrikken, maar het was in alle gevallen een kwestie van 'ver geten'. We hebben nog nooit ge had dat er daadwerkelijk iets aan de hand was." De bewoners van de Woongroep Weerbaar Gorinchem wonen al jaren in het pand de Vis ser in de Gorcumse binnenstad. „Het is de saamhorigheid. Als je hierheen verhuist, kom je in een warm bad terecht. Ga maar na, hoelang duurt het voordat je in een nieuwe stad mensen goed ge noeg kent om te vragen of ze boodschappen voor je doen", zegt Dick Blom (65). Hij woont al zes jaar in de woongroep. „We moe ten van de regering zo lang moge lijk thuis blijven wonen en zo veel mogelijk zelf doen. Nou, daar zijn we nu al mee bezig." Een woongroep is, zo vertellen de bewoners, ook een goed alterna tief als bijvoorbeeld kinderen ver weg wonen of er geen familie is om een oogje in het zeil te hou den. De groep benadrukt wel dat het geen veredeld verzorgingshuis is. „We wonen op onszelf, hebben ons eigen huishouden en ons ei gen appartement. We lopen de deur niet bij elkaar plat", vertelt Lijnie Vreeman (68). „We letten wel goed op elkaar. Een kleine moeite. Ook weten we allemaal wat er speelt, bijvoorbeeld als één van ons ziek is. Er is dan altijd wel iemand die in de supermarkt staat en even belt of iets nodig is. Je hoeft er nooit om te vragen. Het wordt automatisch zelf aangebo den." De bewoners eten maande lijks een keer met elkaar en elke week staat er een happy hour op het programma. „Dat is altijd druk bezocht. Heel gezellig", weet Bogaard. Voor alles geldt: wie mee wil doen, doet mee. Wie daar geen behoefte aan heeft, doet niet mee en gaat zijn eigen gang. Ze krijgen vaak te horen dat een woongroep een grote stap lijkt. „Dat is niet zo", zegt Blom. Komende jaren gaan ze op dezelf de voet door. Niet verstikkend, maar met een beetje sociale con trole. COLUMN Tommy Wierenga In Den Haag wordt hard gewerkt aan het einde van het medisch beroeps geheim. Drie ministeries buigen zich hierover, Volksge zondheid, Sociale Zaken en Justi tie. In een conceptwetsvoorstel wordt onderzocht hoe het me disch beroepsgeheim van verze keringsartsen kan worden opge heven bij verdenking van frau de. Nieuw is het allemaal niet, onze privacy wordt door de Neder landse overheid al sinds jaar en dag als een hinderlijk obstakel beschouwd en niet als een ver worven recht. Er zijn nog maar weinig levensterreinen waar de overheid, maar ook private par tijen als verzekeraars niet mee kijken. Het beroepsgeheim geldt onder voorwaarden nog voor het con tact tussen cliënt en advocaat, bij de notaris en voor dat wat een patiënt deelt met zijn arts. Dat is straks voorbij. Bij verden king van fraude met arbeidson geschiktheid of een zorguitke- ring krijgen verzekeringsartsen een meldingsplicht. Daarmee schendt dit kabinet niet voor het eerst het grondrecht op eer biediging van de persoonlijke le venssfeer. Met het verbreken van het beroepsgeheim geef je inbrekers de code van de kluis. De overheid is als eerste binnen, daarna volgen zonder twijfel de verzekeraars, die ook graag wil len weten waarover patiënt en arts in de spreekkamer zitten te smiespelen. Medische informa tie is goud waard, verzekeraars kloppen al honderd jaar op de deur van de arts om inzage in pa tiëntgegevens. De ratio van het beroepsgeheim is dat je vrijuit kunt spreken. Omdat er door het nieuw zorg stelsel veel taken naar de ge meenten zijn overgeheveld, heb ben gemeenteambtenaren straks inzage in onze gegevens bij de geringste verdenking van fraude. Vertrouwelijke informatie komt zo in handen van lager gemeentepersoneel, dat zich bij voorbeeld ook met huisvesting, toeslagen en paspoorten be moeit. Pijnlijk en onwenselijk - en een belemmering om je arts het achterste van je tong te laten zien. Fraude, schreef ik eerder, is het Sesam-open-u van de privacy. Met fraude als breekijzer wordt het privéleven openbaar en ver dwijnen grondrechten als sneeuw voor de zon. Minister Schippers van Volksge zondheid is bepaald fanatiek als het gaat om fraudebestrijding in de zorg. Ze toont een gretige be reidheid om er de privacy van de burger voor op te offeren. Natuurlijk, zegt ze vergoelij kend, is het medisch beroepsge heim een principieel punt, al leen moet de zorg ook betaal baar blijven voor de burger. Wat er fundamenteel mis is met de ze gedachtegang, is dat het be roepsgeheim en daarmee onze privacy een ruilobject wordt. Het kan bijvoorbeeld worden in geruild tegen betaalbare zorg. Met betaalbare zorg bedoelt de minister: zorg zonder gesjoemel. Dat zij daarvoor wel voluit met onze privacy sjoe melt, is hier het grotere kwaad. Het zou haar als liberaal sieren als ze het beroepsgeheim als een ononderhandelbaar principe zou beschouwen. Niet als han delswaar. Want zo verstaat mi nister Schippers het liberalisme: alles heeft zijn prijs. p|9K Zwitserse Alpen, Glacier en Mont Blanc Express Toscane, Umbrië en Rome Istrië Opatija Barcelona en omgeving )9 58 ZATERDAG 25 JULI 2015 Hangt 'kukelekuuü' er, dan is alles oké door Daniëlle Moeliker n Corrie Bogaard hangt het bordje op ten teken dat ze wakker is. foto Cor de Koek ilechts Bij Bolderman aanbetalen niet verplicht! 8 dagen Wenen en Omgeving 8 dagen Vertrekdata: 17,31 aug 14,28 sept 17 okt Vertrekdata: 3,17,31 aug 14 sept 5,17 okt 8/10 dagen 8/10 dagen Vertrekdata: 21 sept/5,17, 26 okt/9 jan 6 feb 5 mrt 8/10 dagen Vertrekdata: 17,24,31 aug/21,28sept/5,12,17 okt Vertrekdata: 31 aug/14, 28sept/5,17okt Brochure en boekingen: 1t rr> tr 1 (0318) 58 09 www.bolderman.nl

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2015 | | pagina 20