Stiekeme romance Altijd zicht op zee met schone ramen ZOMER 17 I VRIJDAG Langs de Nederlandse kust l ZATERDAG Waar is dat feestje? VAKANTIELIEFDES DEEL 12 SOORT FEESTJE Verjaardag van een olijke twee ling. En, deze vakantie, nog twee te gaan ETEN Taart Binnen een nanoseconde opgeslokt Knipper je met de ogen, dan is-ie weg CADEAUS IPads. Ook deze ouders verko zen hun rust boven de discipli ne en gaven het cadeau al voor de reis ENERGIENIVEAU Deze familie is onvermoeibaar. Bijzonder: geen wal te beken nen bij beide ouders LANGS DE NEDERLANDSE KUST DAG 12 Wie denkt niet met weemoed terug aan een vakantieliefde? Deze zomer tekent Mark van der Werf de mooiste verhalen op, van vele jaren terug tot heel recent. Vandaag: Mirjam en haar Tobias. Aan sjans had Mir jam van der Graaf (24) geen gebrek, toen ze in 2012 werkte in een 'après-ski-hut' in het Spaanse Lloret de Mar. Zes weken was ze daar bar- vrouw, van negen uur 's avonds tot zes uur 's och tends. Als bardame ben je populair. Maar alle va kantiegan gers die haar wilden ver sieren, wa ren kansloos. „Er was na melijk al een andere jon gen op wie ik - stiekem - smoorver liefd was." Dat was haar knappe collega Tobias, die de meters bier die Mirjam tapte naar de tafels met haar aanbidders bracht. Niemand mocht weten dat zij elkaar overdag, als er eindelijk tijd was om te sla pen, opzochten in hun ka mer. „Dat was streng verbo den. Onze baas had geen zin in gezeur. Hij wilde dat zijn mensen de klanten inpakten, niet elkaar." Toen Mirjam naar huis ging, bleef Tobias nog drie weken. „Ik was ontzettend verdrietig en heb 'm flink geknepen. Zou hij me trouw blij ven?" Tobias ver gat Mirjam niet, integen deel. Hij kocht spe ciaal voor haar een sim kaart en bel de elke och tend om ze ven ur; als zijn werkdag er op zat, en zij net wak ker was. En nu? „We wonen al een jaar samen in Den Haag. Bijna elke dag sta ik in de file naar mijn werk in Zwijndrecht. Maar ach, dat heb ik er graag voor over!" Hier zit zo veel routine in, dit doet ze zeker elke dag: de ramen ze men. Kan ook niet an ders, als je zoals Corry Vooys (72) pal aan zee woont, aan de Katwijkse boulevard. Ze lacht. Dit? De ramen lap pen? Dagelijks? Welnee. Een keer in de week, hooguit. En de zandhopen voor de deur wegve gen? „Geloof het of niet", zegt Vooys. „Maar tot een halfjaar ge leden woonden we achter de boulevard. Daar lag vaker zand voor de deur dan hier. Dat moet met de route van de wind te maken hebben, anders kan Hoek van ik het ook niet verklaren." Eerst had ze met haar man een riante eengezinswo ning, maar wat moesten ze met al die ruimte? In dit apparte ment is alles gelijkvloers, dat vin den de krakende gewrichten wel zo prettig. Maar bovenal: ze heb ben zeezicht. Gelukkiger kun je een Katwijkse niet maken. „Ik zie de zee nu al mijn leven vrij wel elke dag. En nog gaat het nooit vervelen. Ze laat elke dag iets nieuws zien." KATWIJK SCHEVENINGEN Ter Heijde Holland Maasvlakte Stellendam r# Brouwersdam We STENSCHOUWEN ^Breezand •Domburg ZOUTELANDE iBreskens Katwijk aan Zee - Noordwijk aan Zee Aantal stappen: 8.077 Aantal kwallen: 4 Zonder telefoon, zonder ipad, zonder afleiding. Twee verslag gevers wandelen deze zomer langs de Nederlandse kust. De eerste drie weken: Jeroen Schmale op elkaar, maar elk van hen lijkt wel op een oudere broer. Het maakt de vrolijke chaos in het gezin al leen maar groter. „Als je iets gesloopt wilt heb ben, moet je bij hen zijn", verzucht Mark, wan neer Pieter drijfnat van het zwemmen - ook dat moet op een verjaardag gebeuren - de voor tent inrent en alle kleding uit de wasmand rukt. Hij wil het onderste shirtje. Uiteraard. Lachend wordt er naar hem gekeken. Dit drukke, vrolijke mannetje was er bijna niet ge weest. Na de bevalling van zijn tweelingbroer tje Sil, vernoemd naar de gelijknamige strand jutter, kwam Pieter niet. Er was geen tijd meer om te opereren en de gynacoloog deed iets dat hij in zijn 25-jarige carrière nog nooit had ge daan. Hij greep de baby bij de voetjes en trok het naar buiten. Officieel kwam Pieter vijf mi nuten na twaalf ter wereld, maar na een blik van verstandhouding met vader Mark werd de tijd genoteerd. Vijf vóór twaalf. Daar zijn de ouders nu wel blij mee: twee verjaardagen op één dag. Nog twee te gaan. De jarige tweelingbroertjes knijpen de ogen samen, terwijl de oudste twee broers, Jurre (11en Ties (nu nog 8), het op een sprinten zetten weet hij uit ervaring. Hij kan het opgetogen stemmetje van één van de kids nog horen, op het moment dat-ie dacht Parijs al een half uur uit te zijn. 'Kijk pap, de Eiffeltoren'. Hij is dol op zijn vier ventjes, die als een soort miniclan over de camping trekken. Ande re kinderen worden alleen toegelaten als het kwartet er zin in heeft. „Terwijl de andere kin deren hier al voor de tent staan, als we nog aan het uitpakken zijn." Vier vriendjes in één klap, die wil elk kind wel hebben. Mark en Ragna zeggen weieens dat ze twee tweelingen heb ben. Pieter en Sil zijn twee-eiig en lijken niet ZATERDAG 25 JULI 2015 Beelden van de familie Dantuma die vakantie en maar liefst vier ver jaardagen viert op de camping in Saint-Jean-de-Monts. De verjaardag van tweeling Sil en Pieter wordt uit gebreid gevierd met taart en nieuwe iPads (die de tweeling al voor de lan ge reis van Sneek naar de Vendée had gekregen). Op de rechterfoto de jarige joppen, midden het complete gezin in de auto. Mirjam en Tobias wonen nu al een jaar samen. twee te gaan START

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2015 | | pagina 18