6 e#
a -
I Iuizenpaspoort
I
Onder de Twentse
sterrenhemel, bij de
Duitse grens,
waar de mobiele
telefoon geen bereik
heeft en lichtvervuiling
niet bestaat, ligt het
zomerhuisje van
Christine Jannink en
Tonnie Oude Alink.
Leuk datje iets erft, maar het
kost wel geld. Elke vakantie
moeten we klussen. Niet erg
hoor, juist ontspannend
SjÉr V-,;
- K'.".-
If:.
^DOOR MARCO KRIJNSEN
am, mam, een
mens!" Christine
Jannink herin
nert zich nog
goed de opwin
ding van haar zoon Pim enkele
jaren geleden. Op een zomerse dag
liep hier zomaar een verdwaalde
wandelaar om het zomerhuisje. Het
was de gebeurtenis van de dag.
„Het ligt hier zo afgelegen. Je ziet
hier bijna nooit iemand."
De rust en de stilte, ze zijn nog
steeds de grootste kwaliteiten van
hun zomerhuisje in Noordoost-
Twente. Niet de luxe, want die ont
breekt nagenoeg. Geen riante
inbouwkeuken voor Christine en
haar man Tonnie, maar een granie
ten aanrecht en oude Bruynzeel-
kastjes.
De badkamer is een badcel met
lavet, een kruising tussen een bad
kuip en een gootsteen. Ook de in
richting geeft het gevoel alsof je
rondloopt in de jaren vijftig of zes
tig. Volgens de eigenaren is dat
juist de charme. „We laten alles zo
veel mogelijk intact. Het hoort ge
woon bij dit huisje. Bovendien: het
is leuk datje iets erft, maar het
kost ook allemaal geld. Elke vakan
tie betekent dat er geklust moet
worden. Niet erg hoor: wij vinden
het ontspannend."
Ooit regeerde de textiel in En
schede. Jannink behoorde tot de
grotere fabrikanten in de stad. Ei
genaar Gerhard Jannink, de opa
van Christine, bezat naast de villa
aan de rand van Enschede (Stok-
horst) ook enkele buitenverblijven
elders in het land. Een daarvan was
een zomerhuisje met schuur in
Mander. Hier was de fabrikant in
zijn element als hobbyboer. Het bij
zondere was dat hij rogge, haver en
aardappels verbouwde in cirkels.
De methode scheelde tijd, had hij
in Amerika gezien.
De twee grote cirkels in het land
schap naast het zomerhuisje zijn
nog stille getuigen van die periode.
Ze staan in de omgeving bekend als
'de cirkels van Jannink'. „Ik mocht
MANDER
vrijdag24 juli 2015
Chris
tine en Ton-
nie laten de
inrichting
van het
huisje zo
veel moge
lijk intact.
- -v
J-
--IA;-
:V ••■•i-
In de
woonkamer
werd vroe
ger het
graan
gedroogd.
-^Y "V "V.1- T"-' -
jrJ.
Slapen oncler de
'M
44
In 1931 liet textielfabrikant Ger
hard Jannink uit Enschede een
schuur bouwen vlakbij zijn zo
merhuisje in het Noordoost-
Twentse Mander. Het gebouw
diende als opslagplaats voor de
landbouwmachines waarmee hij
in zijn vrije tijd het omliggende
land bewerkte. Ook stalde hij
hier zijn vliegtuigje. De woning
en de schuur werden na zijn
dood verdeeld. Kleindochter
Christine erfde de schuur, die in
middels was verbouwd tot va
kantiehuisje. Het buitenverblijf
bestaat nu uit een woonkamer,
een woonkeuken, een badcel,
twee slaapkamers en een schuur
(met een schaftkeet als extra
slaapkamer). Het staat op een
perceel van duizenden vierkante
meters met bos en heide, privé-
bezit van de Janninks.
