programma's van NPO 3
Film Woody Allen
wordt toneelstuk
ONZE NEUS VOOR
BETROUWBARE
OCCASIONS
CULTUUR SHOW 25
(hit gehele^
CheckCheck (§)AutoTracl<
AANBOD
V GECHECKT
maar even later lacht."
Granit: „Wij willen de span
ning breken met een grap als het
zwaar wordt." Maymon: „Waar
om zou je niet mogen lachen om
de dood? Als je lacht, sta je meer
open voor andere ideeën.
Granit: „We zien onszelf in de
traditie van Billy Wilder en
Woody Allen. Ik wil ons niet
met hen vergelijken, maar
ze hebben grote invloed
op ons. We houden van
hun films en op absurde
situaties gebouwde
zwarte humor." May
mon: „Het is serieu
ze humor waarbij
de traan in de lach
zit."
Humor luistert
nauw en het schrij
ven van het script leid
de bij Granit en May
mon tot weinig vrolijkheid.
Granit: „We maakten soms drie
dagen ruzie over één zin. Pas als
we beiden konden lachen om
een zin vonden we hem goed."
Maymon: „In een zwarte kome
die moet alles scherp zijn."
"in de
rde gr
'Religieus
of niet-religieus,
iedereen
worstelt met
de dood
Nadat hun script op het film
festival van Berlijn de prijs voor
beste scenario had gewonnen, be
gon de strijd om financiering.
Granit: „We zochten een Duitse
coproducent voor de verfilming
van ons script, dat toen nog My
sweet euthanasia heette. Elke
Duitse producent zei dat we
het met zo'n titel wel konden
vergeten in Duitsland. Uitein
delijk hebben we de titel veran
derd." Maymon: „Om be
grijpelijke, historische
redenen ligt euthana
sie gevoelig in
Duitsland." Gra
nit: „Daarom hoe
ven ze het onder
werp nog niet uit
de weg te gaan. Ik
vind juist dat je
moet dealen met het
verleden."
Met The farewell party
bereikten de makers in Israël
hun doel. De film was een groot
succes en zwengelde het debat
over euthanasie aan. Granit: „Er
kwamen ook gezinnen kijken,
soms zelfs met kleine kinderen."
Maymon: „We hebben na de ver
toning vaak met het publiek ge
praat. Religieus of niet-religieus,
iedereen worstelt met de dood.
Mensen die vóór het zien van de
film dachten dat wij pleiten voor
het doden van oude mensen, zijn
door de film aan het denken ge
zet. Velen vertelden ons na af
loop persoonlijke verhalen." Gra
nit: „Mensen vroegen ons of ze
de euthanasiemachine konden le
nen."
Het onderwerp is inmiddels
ook tot de Knesset doorgedron
gen. Maymon: „Er wordt over ge
praat in het parlement. Wettelijk
is het zo geregeld dat mensen
kunnen vastleggen dat ze niet
aan medische apparaten gelegd
worden als hun iets overkomt.
Als een behandeling gestart is,
mag deze niet meer worden ge
stopt." Granit: „Het onderwerp
euthanasie is urgent, want steeds
meer Israëli's met geld gaan naar
Zwitserland als ze hun leven wil
len beëindigen."
Spotify?' Dat geldt ook voor tv.
En het aanbod op aanvraag is op
diensten als Netflix ook nog eens
kwalitatief hoogwaardig."
„Het concept van 4JIM is ook
heel slecht", gaat Sikkema verder.
„Het heeft een ontzettend cliché
matig concept en zet jongeren te
makkelijk weg als een feestgene-
ratie. Kijken naar een kopie van
je eigen leven is nou niet per se
heel boeiend. De jeugd is naast se
ries ook weg van games, blogs en
films. Dat type amusement voelt
ver weg van wat de publieke om
roep doet."
Het schrappen van jongeren
zender NPO 3 vindt Kunzeler te
riskant. Er kijken volgens haar
nog te veel jongeren op traditio
nele wijze televisie. „Je hebt tradi
tionele tv in elk geval nog nodig
als etalage." Ze wijst op het 'trans
mediale' karakter van 4JIM. In
een volgens de NPO succesvolle
app krijgen kijkers bijvoorbeeld
uitdagingen van het hoofdperso
nage en kunnen ze hun eigen
filmpjes en foto's uploaden. „Uit
reacties op social media blijkt dat
de doelgroep positief reageert op
de serie."
Sikkema: „Jongeren kijken nog
wel traditioneel tv in gezinsver
band. Naar The voice, het nieuws
en sport. Maar ik heb grote twij
fel of jongeren NPO 3 nog zien
als etalage."
Mediakenner en voormalig
KRO-directeur Ton Verlind
windt er geen doekjes om. „De
NPO vindt geen aansluiting
meer bij jongeren, het staat te ver
van hun belevingswereld. Mis
schien moeten ze het budget van
het derde net gebruiken voor in
ternet. Tv is een instrument,
geen doel!"
De hoofdrollen in het toneelstuk
worden gespeeld door Halina
Reijn, Roeland Fernhout, Ramsey
Nasr en Robert de Hoog. „Woody
Allen tilt de banaliteit van moder
ne relaties op tot een Shakespeare-
aans niveau", aldus Stone. „Nie
mand is beter dan hij in het por
tretteren van de realiteit van de ro
mantiek, met al haar gebreken."
In Husbands and wives uit 1992
weerklonk een duidelijke echo
van Woody Aliens huwelijkspro
blemen met ex-vrouw Mia Far
row. Met de van Allen bekende iro
nie en gelouterde humor nemen
twee New Yorkse echtparen de
complicaties van menselijke rela
ties onder de loep.
Allen noemde zijn 22ste film
zijn antwoord op Scènes uit een hu
welijk, het beroemde echtschei
dingsdrama van regisseur Ingmar
Bergman. Het was de dertiende
en laatste samenwerking tussen
Allen en Farrow, die kort na de op
namen publiekelijk hun eigen
echtscheiding uitvochten.
„Het wordt Woody Allen, maar
dan in de vorm van Who's afraid
of Virginia Woolf De relatie als
nachtmerrie, waar alleen maar
'Woody Allen tilt de banaliteit
van moderne relaties op tot
een Shakespeareaans niveau'
mee te lachen valt zolang het
kan", meldt Stone. „Op het einde
sta je daar in de regen zonder para
plu. Al de anderen zijn gelukkig,
of ze hebben een manier gevon
den om op een gelukkige manier
ongelukkig te zijn. Maar jij staat
daar nog altijd op iets te wachten,
doorweekt, verbaasd, alleen."
VRIJDAG 24 JULI 2015
Scène uit de film
The farewell party.
foto Cinéart
The farewell party draait sinds deze
week in de bioscopen.
AMSTERDAM. Toneelgroep Amster
dam maakt volgend jaar een thea
terversie van de film 'Husbands
and wives' van Woody Allen. De
voorstelling, onder regie van Si
mon Stone, beleeft de première tij
dens het Holland Festival 2016.
Simon Stone toneelregisseur
