Pats, boem, raak!
Op het Noordzee]
met de twee Willy'
ZOMER 15
De 14e juli gebruiken
veel inwoners om
uit te slapen.
Gekkenwerk, dat défilé
;fdes l VRIJDAG Hier langs de kust
VAKANTIELIEFDE DEEL 3
Nationale feestdag
Nou en of! Nu nog op tijd
komen
Sjiek en duur. Champi graag!
Brandweermannen met losse
heupen, wij houden ervan
Vuurwerk bij de Eiffeltoren
DAG 3 LANGS DE NEDERLANDSE KUST
HOOGTEPUNT
dwijnt in Hanneke's armen voor zijn eerste sal-
sales. Dit is Parijs, dit is feest.
De volgende ochtend volgt een déja vu. De
trein. Dezelfde haltes. Opnieuw de stad van de
liefde, maar nu met niet meer dan vijf uur
slaap achter de kiezen. Vandaag weten we
waar we moeten zijn. Are de Triomphe, het de-
filé. Frankrijk zal ons laten zien wat het in
huis heeft. De president zal zijn legermacht
keuren, wij zullen ons vergapen aan de man
nen, tanks, helikopters, straaljagers. Ach, de
straaljagers. We hebben ze over zien vliegen
vanaf het station. Maar waar zijn ze in gods
naam gebleven? We zoeken, we dwalen, zien
de laatste tanks rijden. Uit de prullenbak pluk
ken we een paar verdwaalde Franse vlaggetjes.
Zwaaien zullen we. Vive la France!
Door te missen, blijken we onbedoeld een
Parijse traditie in stand te hebben gehouden.
Deze 14e juli-ochtend gebruiken veel inwo
ners om uit te slapen. Gekkenwerk, dat défilé.
Het zijn de mensen van buiten, zoals Chantal
Marcoin, haar man Christian en vriendin Ma
rie Jeanne, die om zes uur 's ochtends opston
den, naar Parijs togen, om twee uur later met
een driepootkrukje voor het dranghek neer te
strijken. „Vandaag is het de dag om te herinne
ren waar we vandaan komen", zegt ze. „Nu
draait het niet om Europa, of de wereld, maar
om ons." Als we 's avonds laat onder de Eiffel
toren staan, zien hoe het vuurwerk kapot
knalt in de hemel, voelen we even wat ze be
doelt. Vanavond horen we nergens anders te
zijn dan hier.
Zij was 11, hij al 13.
Toen ze elkaar za
gen, daar op de cam
ping in Ede, was het
pats, boem, raak! Die zomer
vakantie waren Sandra en
Peter - 'een ontzettend grap
pige jongen, én een lekker
ding' - een hecht duo.
Ze voetbal
den, fiets-
crosten, tafel
tennisten en
hingen uren
lang bij het
zwembad.
„Eenmaal
thuis,
schreef ik
liefdesbrie
ven", vertelt
Sandra. „Ik
had echt vlin
ders in mijn
buik."
Daar bleef
het niet bij.
Met hun
ouders gin
gen Sandra
en Peter terug naar dezelfde
camping. Elke zomer zagen
ze elkaar daar.
In hun tienertijd groeide
de prille vakantieliefde niet
meteen uit tot 'echte' verke
ring. Sandra en Peter waren
vooral goede vrienden. Dat
ze soms scharrelden met een
ander: geen probleem.
Tot de zomer van 1991 aan
brak. Of het tijdens de zes
kamp gebeurde, in de disco
theek, of in de bioscoop,
weet Sandra niet meer pre
cies. „Op een
gegeven mo
ment was
het gewoon
'aan'."
Sandra
werd 18 en
ging daarna
voor het
eerst zonder
ouders op
reis. Met
Peter boekte
ze een trip
naar het
Griekse Kos.
Een relatie
test die het
stel glansrijk
doorstond.
Intussen
zijn de twee bijna twintig
jaar getrouwd. Met vrienden
die ze destijds op Kos ont
moetten, gaan ze binnenkort
terug naar het Griekse ei
land. „Best bijzonder, toch?"
Zoutelande
Zoutelande-Domburg Aantal stappen: 15.610 Aantal
kwallen: honderden! Vuil in vloedlijn: nee
Zonder telefoon, zonder iPad, zonder afleiding. Twee van
onze verslaggevers wandelen deze zomer langs de Neder
landse kust De eerste drie weken: Jeroen Schmale.
Zij heet Willy. Hij ook.
Tja, daar doe je niets
aan. Je kunt moeilijk
dan maar niet verliefd
op elkaar worden omdat je nu
eenmaal hetzelfde heet. „We
noemen hem Wil", legt Wil-
ly-zonder-snor uit. Ze zijn al
bijna een halve eeuw samen,
Willy en Willy uit Pannerden.
In die beginjaren gingen ze al op
reis met Lidy en Hans, neef van
de mannelijke der Willy's. Met
een campertje naar Frankrijk,
prachtig.
Nu trekken ze er nog altijd sa
men op uit, maar wel met twee
campers. Die staan bij het Veer-
se Meer. Ze hebben de bus naar
Zoutelande genomen en wande
len nu via het Noordzeepad te
rug. Want in dat lopen komt
hun hele vriendschap samen. De
mannen voorop. Lidy: „We sto
ten elkaar aan als we fraaie na
tuur zien. We delen het genot
echt met elkaar." Hans: „Het
wandelen is niet het doel, maar
onze manier om samen te zijn.
Daar gaat het om." Willy knikt
instemmend. En Willy ook.
WOENSDAG 15 JULI 2015
Wie denkt niet met weemoed terug aan een vakantieliefde? De
ze zomer tekent Mark van der Werf de mooiste verhalen op,
van vele jaren terug tot heel recent. Vandaag: Sandra en Peter.
Foto links: Mexicaanse soldaten
met roofvogels op de Cham-
ps-Elysées. Midden: verslaggevers
Carla van der Wal en Hanneke van
Houwelingen.
Rechts: Franse legervoertuigen rij
den over de Champs-Elysées tijdens
de traditionele militaire parade op
14 juli. Dan wordt herdacht dat de
Bastille, een middeleeuws fort dat
als gevangenis diende, werd be
stormd in 1789. Deze bestorming
wordt gezien als het symbolische be
ginpunt van de Franse Revolutie,
foto foto's EPA
brandweer
Peter en Sandra. Nu al twintig
jaar getrouwd, foto PR
'De mannen van X
stavast blijken verbazend
lichtvoetig, ondanks de stevige*
zwarte stappers die ze
omklemmen. Voor we het weten
zijn ook wij aan de zwier.
Stampende muziek,
k champagne a 5 euro per glas' i
to rechts: een stel danst op een brandweer-
0 Breskens
