Rian de Feijter, fanatiek raadslid van Temeuzen en gezworene van het waterschap
20 NIEUWS
Ze had een onbezorgde jeugd in de
polders bij Zaamslag en gaat nog
steeds met een vrolijke lach door
het leven.
Rian de Feijter is
een uiterst tevre
den mens. Maar ze
kan zich ook gedra
gen als een terriër.
Van tevoren had ze
gewaarschuwd. „Ik ben een saai
mens hoor. En ik kan ook niet al
les zeggen, wat ik eigenlijk zou
willen, want dan krijg ik proble
men met m'n fractie in de ge
meenteraad of met het water
schapsbestuur." Maar het uren du
rende gesprek in etablissement
De Vriendschap in Terneuzen is
allesbehalve saai. Ze praat zonder
onderbreking over haar werk als
oefentherapeut Mensendieck,
haar werk als gemeenteraadslid
van Terneuzen en haar 'grootste
hobby': dagelijks bestuurslid van
waterschap Scheldestromen; vroe
ger noemden ze dat 'gezworene'.
Boerin? Dat is ze natuurlijk ook
altijd wel geweest, maar die ande
re dingen beheersten toch groten
deels haar dagelijks leven. En de
nachten trouwens, want als het
moet buigt ze zich tot diep in de
nacht over dossiers, raadsstukken
en andere vaak weinig vrolijk mak
ende papieren rompslomp. Zij
vindt het allemaal een uitdaging.
Pas op, verwijt haar niet dat ze
haar boerenafkomst verloochent.
Vroeger draaide ze tussen de be
drijven door wel degelijk mee op
de boerderij. Ze heeft ook een
enorm ontzag voor wat boeren
presteren, hoe ze tegenslagen
overwinnen en nooit versagen.
Rian de Feijter komt, waar mo
gelijk op voor hun belangen.
Maar ze benadrukt het
keer op keer: „Ik
kom op voor de
belangen
van iedereen. Ik zie zó veel mis
gaan bij allerlei procedures, of dat
nu bij de gemeente is of bij het
waterschap of bij andere instan
ties." Er is haar in het recente ver
leden wel eens verweten dat ze in
bijvoorbeeld het dossier bestem
mingsplan Buitengebied, hoofdza
kelijk uit familiebelang handelde.
Ze ontkent het verontwaardigd,
maar geeft ruiterlijk toe dat de be
drijven van haar zoon (43) en haar
dochter (40), althans de maat
schap waarin ze opereren, wel be
trokken zijn, om niet te zeggen
'In de jaren zestig was
er in het ziekenhuis
nauwelijks tijd om wat
langer met patiënten te
praten. Daarom koos ik
voor Mensendieck'
'getroffen worden'. In dat verband
wekten ook haar gedreven plei
dooien voor het teruggeven van ei
gendommen in het bestemmings
plan Buitengebied van Terneuzen
enig wantrouwen. Streng: „Dat
was en is volkomen misplaatst!
Het hele ontwerpplan rammelde
aan alle kanten. Ik moest een keu
ze maken: ruim honderd boeren
aan hun lot overlaten of het risico
lopen dat er gezegd zou worden
dat ik handelde uit eigenbelang."
Het is eigenlijk geen buurt
schap, De Val achter de Schelde-
dijk oostelijk van Terneuzen en be
noorden Zaamslag, meer een vlek.
Haar ouders Adriaan de Feijter en
Poulina Dieleman woonden er in
bij Rians grootouders. Boeren.
„Het was een prachtige
tijd. Je kunt het je nu
niet meer voorstellen,
maar er waren daar zó
'Politiek, dacht ik, daar begin
Rian de Feijter,
immer goedlachs,
maar als het moet
fel als een terriër.
foto Mechteld Jansen
door Wout Bareman
