I
I
4 HART&ZII
Emigranten die deze zomer even terug zijn
op Nederlandse bodem, vertellen over hun
levenslessen. Wat zijn de verschillen in
cultuur en opvoeding? Vandaag de familie
Van Lier uit Milwaukee, Amerika. $doorriakerstens
Nederland is te klein,
te krap en te druk
In Amerika leer je
voor jezelf zorgen
Geld maakt niet
gelukkig
Nederlanders hebben
veel zakken in hun
kleding
4,1
Buiten spelen is
gevaarlijk
Ik deed er dertien
jaar over om mijn
eerste miljoen te
krijgen. Het plan
was een miljoen
in tien jaar, maar
de recessie hakte
er goed in
Maarten: „Van jongs af aan wilde ik
Nederland uit. Weg van het kleine,
de krapte en de drukte. Na mijn
studie aan een hogeschool in Eind
hoven vertrok ik voor mijn baan
om het weekend naar Parijs. Daar
ontmoette ik de Ameri
kaanse Lynn, we spraken
daarna af in New York."
Lynn: „Ik was naar Pa
rijs gegaan om te on
derzoeken of ik in
Amerika een bakke
rij wilde beginnen."
Maarten: „Ik regelde
een ICT-baan bij een
zusterbedrijf in de VS.
We zagen elkaar dertien
dagen voordat we trouwden.
Mijn baas zat in Silicon Valley,
maar we hebben overal in Amerika
gewoond. Nu wonen we in Milwau
kee ten noorden van Chicago. Vlak
bij de ouders van Lynn."
Lynn: „Ik houd van Nederland
omdat iedereen hier voor elkaar
zorgt. Je staat veel dichter bij el
kaar. In Amerika zitten we nooit
samen op een terras, de afstand is
of lijkt soms te groot. Zelfs als je in
dezelfde stad woont."
Maarten: „De overheid in de VS
zorgt niet voor haar mensen. Hier
is dat anders, ook al wordt er be
zuinigd. Tijdens ons verblijf in Ne
derland moest mijn vader met een
ambulance naar het ziekenhuis.
Hier maak je je zorgen over zijn ge
zondheid, in Amerika denk je
vooral aan de kosten. De drie opna-
medagen hadden mij in de VS, on
danks mijn verzekering, 12.000
dollar gekost. Het is geen grap dat
ze zeggen: You are one disease
away from bankruptcy in de US. Ik
heb er een taak van gemaakt om
onafhankelijk te worden. Ik had
een fantastisch salaris, maar we
zijn onder onze stand gaan leven.
We verhuisden naar Atlanta omdat
de huizen daar een stuk goedkoper
zijn. Zo konden we sparen. Ik deed
er dertien jaar over om mijn eerste
miljoen te krijgen. Het plan was
een miljoen in tien jaar, daar
schreef ik ook een boek
over, maar dat lukte
niet door de recessie.
In 2008 was ik hal
verwege toen ons
geld voor een groot
deel verdampte tij
dens de crisis. In
2013 kon ik naden
ken over mijn ver
vroegd pensioen. Met
S"'" een miljoen kan dat nog
niet. Een jaar geleden zegde
ik mijn baan op. Ik had er geen zin
meer in. Maar als de markt morgen
instort moet ik weer aan het werk."
Maarten: „Ik wilde bij de marine
om de wereld rond te reizen, maar
ik werd afgekeurd omdat ik kleu
renblind ben. Dus ging ik het geld
achterna. Dat is kortzichtig, maar
ik was jong. Nu weet ik dat geld
niet gelukkig maakt. Ik ben een
paar jaar zwaar depressief geweest
terwijl ik bijna 800.000 dollar had.
Voor ik naar Amerika ging was ik
ook rusteloos. Ik heb verandering
nodig. Na tien jaar moet er een
flinke verandering komen. Geld
maakt die verandering mogelijk."
Lynn: „De eerste keer dat ik in Ne
derland kwam zag ik boerderijen,
DE FAM
veel groen, vlakte en schapen. Het
was bijna onecht. Brede wegen, ka
nalen, rivieren. In het begin waren
er maar een paar rotondes. En de
kleren van Nederlanders hebben
heel veel zakken."
Maarten: Nederlanders hebben al
tijd veel zakken in hun broeken en
jassen."
Lynn: „In het begin vond ik perso
neel in winkels en hotels niet zo
vriendelijk. Dit is het eerste jaar
dat winkels service bieden, zelfs in
het ziekenhuis. Bij Jumbo kregen
we een gratis appeltaart. En vrij
parkeren zag ik eerder nergens."
Maarten: „De eerste jaren in de VS
kwam ik 15 kilo aan. Ik had geleerd
mijn bord leeg te eten, in de VS is
het normaal datje eten mee naar
huis neemt in een doggybag. Hier
hunker ik naar een friet speciaal,
frikadel en kroket zo gauw het
vliegtuig landt. In New York zit een
frietzaak die claimt Nederlandse
friet te verkopen, maar die smaakt
voor geen meter. In Atlanta koch
ten we in het begin in een Neder
landse winkel nog wel eens nasi,
hagelslag en drop."
Lynn: „We kennen geen betaald
zwangerschapsverlof. Het is onge
hoord dat je tijd krijgt om van je
baby te genieten en dat een ver
pleegster in je huis komt die voor je
zorgt."
Maarten: „Onze kinderen mogen de
achtertuin niet uit; Amerika is een
dinsdag7 juli 2015
'Constant de
angst dat er
iets gebeurt'
Maarten van Lier
(44), vervroegd
pensioen, auteur
Lynn van Lier
(42) blogger
Sylvia (7)
Leo (5)
De familie Van Lier bij
Kasteel Helmond. De ge
zinsleden verblijven deze
zomer in Bakel, niet ver bij
het kasteel vandaan.
FOTO'S GERARD VAN HAL
