De maan, de wind en wij
Banken
STREEKTAAL
10 ZEELAND
Morgen, 5 juli vertrekken de renners van
de tour de France in Utrecht en rijden
dan snel naar het voormalige werkei-
land Neeltje Jans. 166 kilometer. Ze zul
len waarschijnlijk niet over het fietspad van de Hoog-
he Plaetweg rijden en dus de mooie dichtregel niet
zien die daar ergens staat. Ze hebben geen tijd. De
dichtregel is met wat moeite ergens dicht bij de
grond te vinden, is soms half verborgen achter on
kruid en staat met schreefloze letters gefreesd in een
puntige steen.
De dichtregel kun je daarom ook beter van buiten
leren:
hier gaan over het tij
de maan de wind en wij
Wij. Dat Rijkswaterstaat onder leiding van minis
ter Neelie Smit-Kroes dat een mooie dichtregel
vond, is wel te begrijpen, want door zo'n installatie
als die van de Oosterscheldekering kun je inderdaad
de indruk krijgen dat, naast maan en wind, de mens
ook een woordje meespreekt als het over getijden-
stromingen gaat. Wie de dichtregel schreef, kun je
daar niet te weten komen, want Rijkswaterstaat
heeft er nog steeds geen naambordje bijgezet. Dat
zou volgens mij heel goed gedaan kunnen worden
op de zijkant van de steen. De tekst is van Ed Leef-
lang, een van de dichters die gevraagd waren om een
bondige tekst te leveren. Leeflang woonde een
twaalftal jaren in Zeeland. Zijn eerste dichtbundel,
'De hazen en andere gedichten', die in 1979 ver
scheen, ademt een Zeeuwse sfeer.
Ook de dichter Hans Warren had een regel gele
verd: Après nous le deluge.
Het is Frans en hij was die taal wel meester, hij
vertaalde ook uit het Frans, maar hij kon niet voor
zien dat de Tour de France het voormalige werkei-
land zou aandoenGezien zijn voorliefde voor na
tuur en vogels, zou hij er ook geen voorstander van
geweest zijn.
Zö'n 70 jaer elee dee Koos
Keieman aoltied over
Schouwen-Duveland
zwaarve. 't Was 'n bitje
'n landloaper. Ie kwam bie vee
boeren in behon aoltied mit: Ge-
lokkig Nieuwjaer. Ok a was 't in
auhustus. Ie kwam nie beedele,
kinders konde ouwe wolle sokken
bie Ko ruile vö 'n zakboekje of zö.
Ie zag t'r nie uut, maansen, je zou
je leste cent an z'n eheen
De banken bin ok 'n bitje as
Ko. Je kan je leste centen d'r an of-
hee. Ma da's dan ok d'êênigste ge-
liekenisse. Want Ko kwam op aole
durpen in da ka je van de banken
nie zaahe.
Ze doe noe wè, of dat ze mit de
klanten vee rekenienge 'ouwe, ma
ik kan op mien eihe durp nie m!
vö bankzaeken trechte.
Wat bin de tieden veranderd in
wat bin de sociaole contacten toch
maeher g'ore. Wulder aode, toe
dat ons joenk waere, 'n spaervaar-
ke.
As 'n vet g'ore was, most 'n ge
slacht 'ore. Mit 'n lepeltje perbeer-
de je de centen d'r uut te kriehen,
ma ik 't keutje dienk ik ok wè 's
kepot motte maeke. In dan wier 't
geld op je spaerbankboekje gezet.
Ik was wè gröös, toe dat ik tuus-
kwam mit 'n groot stempel in m'n
boekje. Wi 'n stik rieker!
Ik wete d'r nog van, dat 'r eêne
op z'n brommertje vanuut
Seêskaarke nae Renisse kwam rie-
je om in 'n ziekaemertje van 'n
woon'uus de klanten van zien
bank t'aalpen. Dat was ok best ge
zellig, want d'r wier wat of eklest
daer. Oort'r nog mit de klanten
Voor de gesproken rubriek zie
www.pzc.nl/streektaal
epraet? Je gae achter de computer
zitte in as de verbindiengen goed
bin ka je internetbankiere. J'oef
gin maans mï te zien of te spre
ken.
In dienk noe nie, dat de banken
dankbaer bin a je je centen daer
lae bewaere. Ko dee nog bedanke,
ok as 'n gin centen ma 'n stik
brood kreeg. Van de banken kreeg
je vroeher mit 't nieuwe jaer nog
as kedoo de rente. Die rente is t'r
vö de betaelrekenienge allank a
nie mï in de rest bekent ok naar-
hest nae. Je kan net as bie Ko rui
le, je krieg vö je centen 'n kalen
der of'n ahenda.
Aalke bank ei aoltied z'n bes
ten edae, om êêl rieke te beken, 'n
Bankhebouw mot 'r grööt in
staark uutzie, want dan dienke de
maansen, dat je as bank betrouw-
baerder bin.
In d'r stae in de grööte steden
gebouwen, zö rieke! Dat maek in
druk, Op die plekken ka je maar-
ke, dat de banken wè zaahe, dat ze
de maansen rieke wille maeke, ma
dat ze d'r zaalf't mêêste rieke van
'ore. In de lui an de top nog 't
aoldermeêste.
Doe julder ok geld uut de muu-
re aele? Kan dat bie julder nog in
de buurte? Want je mot 'r as durp
vö vechte om 'n pinautomaat t'ou-
wen.
Pinnen bekent noe wè zö an-
dig, ma d'r zitte toch ok vee gevae-
ren an. D'r bin maansen die of op
'n uuthekookte meniere je pinco
de kunne jatte. Toe dat wulder in
Zuud-Afrika waere most de vrou
we bie zö'n pinapperaot achter
mien gae stae mit 'r gezicht naer
de straete om te kieken of dat 'r
gin dief an kwam loape. Ie zou
niks gedurfd want dat grootje
van mien kan êêl lillijk kieke.
Noe zou je dienke, da'k tehen
de banken bin, ma dat is toch nie
zö. Je mot 'r toch nie an dienke,
dat je nog net as Koos Keieman
mit ruilen an je eten mot komme.
Neênt, dan toch ma bever pinne.
door Henk Blom
