In de ban van verre werelden
NIEUWS 13
ijleffect. Nederland als geheel is
aan het kantelen; we kantelen
langzaam de Noordzee in door
het gewicht van de honderd me
ter smeltwater die zo'n 10.000 jaar
de Noordzee heeft gevuld. Da's
een gewicht van 100.000 kilo per
vierkante meter, die de Noordzee
bodem nog steeds naar beneden
drukt en het westen van Neder
land met zich mee naar beneden
duwt. Heel vervelend, want als de
bodem daalt terwijl de zeespiegel
stijgt, heb je een dubbel pro
bleem. Maar er is nog heel veel
wat we niet weten. Mijn bood
schap is daarom: meten, meten,
meten. En de metingen met com
putermodellen proberen te begrij
pen. Het domste wat je nu kunt
doen, is stoppen met dat meten.
Blijven meten is het allerbelang
rijkste."
Het NIOZ dreigt nu uit Yerseke te
vertrekken. Wat vindt u daarvan?
„Ik werk op Texel en hou me
bezig met oceanen en zeeën. Yer
seke richt zich op delta's. Zowel
de Zeeuwse delta, als elders in de
wereld. De vraag is, hoe belangrijk
vindt de provincie, vinden Zeeuw
se instellingen, het om zo'n insti
tuut voor Zeeland te behouden?
Zeeland heeft al zo weinig kennis
instellingen. Het NIOZ staat inter
nationaal in zeer hoog aanzien,
het behoort tot de absolute top.
Bedrijfsmatig gezien zou het han
dig kunnen zijn om de twee vesti
gingen samen te voegen; als je du
re apparatuur hebt staan, is het
zonde als die op twee plekken aan
wezig moet zijn, bijvoorbeeld.
Maar er zijn andere aspecten. Zo
als de mensen die er werken en
die sterk verbonden zijn met de re
gio. In Yerseke zijn toptalenten,
waardevolle krachten waarvan er
ook veel uit België komen."
Ruimtevaart is geldverspilling,
wordt wel gezegd.
„Zonder de ruimtevaart zou
den we geen gps hebben, geen sa
tellieten waarmee we het weer
voorspellen, het luchtverkeer niet
kunnen regelen; onze veiligheid is
ervan afhankelijk, noem maar op.
En we zullen in de wellicht niet
zo verre toekomst zeldzame delf
stoffen zoals titanium in de ruim
te moeten oogsten. Helium, op de
maan, zal waarschijnlijk de eerste
zijn."
Ik ben geïnteresseerd in andere werelden: hoe
zien ze eruit? Wat speelt zich daar af? Hoe is de
natuur? Het soort science fiction waar ik van
houd is de beschrijving van werelden. Het gaat
mij niet zozeer om aliens, maar om het uiterlijk, ook
gerelateerd aan geofysica. Mensen willen eigenlijk
van je horen: is er leven in het heelal. Als ik een le
zing geef, verwachten ze daar antwoord op. Meestal
zijn ze dan teleurgesteld, omdat ik daar niet over
spreek. Het schijnt dat de beste tijd om gegrepen te
worden door scifi je puberteit is. Ik was achttien
toen ik mijn eerste volwassen scifi-boek las: Ver
wrongen Wereld, van Frederick Brown. Op de achter
grond speelde Godley Creme: 'An Englishman in
New York'. Nog altijd als ik dat nummer hoor, denk
ik terug aan dat moment. Mijn collectie omvat nu
zo'n vijfduizend boeken, tijdschriften en strip
albums, voornamelijk van vóór 1950. Alle belangrijke
thema's uit de scifi zijn eind jaren dertig, midden ja
ren veertig van de vorige eeuw al bedacht: grote
ruimtereizen, tijdreizen, andere planeten en dimen
sies, hoe de mens zich zou gedragen als hij buiten de
aarde is en de ruimte ziet, robotisering, technologie
die ons gaat beheersen."
ZATERDAG 4 JULI 2015
de ruimte en andersom'
Bert Vermeersen: „Satellieten sturen gegevens door van veranderingsprocessen op aarde. Die probeer ik te doorgronden. Ik ben een aardwetenschapper
die heel veel begrijpt van satellieten en data kan interpreteren." foto TU Delft
