Duivels
dilemma
voor Van
Basten
Hockeysters feesten uitbundig, op verzoek
Tweevoudig kampioen is geen schim van zichzelf
SPORT 21
Voor de vierde keer
op rij verslaat een
speler van buiten
de top honderd
Rafael Nadal op
Wimbledon.
Het ontbreekt
aan passie bij
kansloze Haase
Als hij toehapt, moet hij daar wel
abrupt het leven voor opgeven dat
hij nu leeft. Dat van assistent bij
een goede club in de eredivisie.
Een club die hem enorm heeft ge
holpen in zijn slechte tijd een jaar
geleden. Toen Van Basten door de
stress bevangen afscheid nam van
het hoofdtrainerschap en hij van
AZ alle ruimte kreeg om in de
luwte zichzelf te hervinden als as
sistent-coach. En dat zorgt best
voor een dilemma in zijn hoofd.
Zoals verwacht kreeg AZ gister
morgen een telefoontje van de
KNVB. De bond liet officieel we
ten dat het Van Basten terug wil
halen in de staf van het dolende
Nederlands elftal. Dat de directie
van AZ niet meteen 'nee' zei, kan
erop duiden dat zij bereid is te pra
ten over een afkoopsom voor een
dure assistent met nog maar één
jaar contract.
Van Basten zelf bevestigde het
KNVB-belletje na de ochtendtrai
ning. Hij maakte meteen duidelijk
dat hij Oranje en AZ in elk geval
niet zal gaan combineren. „Een
dubbelrol is zeker geen optie voor
mij. Klopt, ik ken het voorbeeld
van Phillip Cocu die het een tijdje
combineerde, assistent zijn bij
PSV en bij Oranje. Maar dat kan
hooguit als je derde assistent bent.
Niet in een rol van tweede man
waar het nu over gaat."
Ook voor AZ en voor Danny
Blind is een dubbelfunctie geen
optie. Blind had Van Basten eigen
lijk in zijn hoofd voor na het EK
2016. Maar door het vervroegde
vertrek van Guus Hiddink heeft
hij zijn oud-ploeggenoot nu al ge
polst voor zijn staf. „We zullen
zien wat het gaat worden", aldus
Van Basten.
LONDEN. Jarenlang reisde Dustin
Brown met een oude Volkswagen
camper en een paar rackets als een
tennishippie door Europa. Op klei
ne toernooitjes sprokkelde hij pun
ten en dollars, maar een echte
doorbraak leek er nooit te komen.
Op de wereldranglijst schommelt
Brown al jaren tussen de plekken
tachtig en tweehonderd.
Ook dit jaar won hij niet meer
dan vijf onbeduidende potjes tot
aan Wimbledon. Via het kwalifica
tietoernooi wist hij zich te plaat
sen. Gisteravond vierde hij op
30-jarige leeftijd de grootste
triomf uit zijn carrière. Tweevou
dig kampioen Rafael Nadal werd
met 7-5,3-6, 6-4, 6-4 van het Cen
tre Court geblazen. „Dit is de
mooiste dag van mijn leven. Tot
nu toe dan."
Brown is een artiest. Alleen al
vanwege zijn uiterlijk. Zijn lange
rastahaar komt bijna tot zijn ach
terwerk en weegt ongetwijfeld ki
lo's. Op zijn zij prijkt een enorme
tatoeage van zijn vader en in zijn
tong en oren is het nodige zilver
werk verwerkt. Maar Brown is
ook met racket en bal een tove
naar. Vorig jaar won hij al eens
van Nadal op het gras van Halle.
Die zege, en het feit dat hij toch
niets te verliezen had, gaven hem
vertrouwen.
Ook al heeft hij officieel even
geen coach en was het zijn debuut
op Centre Court, Brown kwam de
baan op met een plan. Dat behels
de het consequent spelen van ser
vevolley en het ontregelen van Na
dal in de returngames. Brown
kwam na 99 van zijn 114 opslagen
naar het net, 71 keer met succes.
Als Nadal serveerde werd die be
stookt met de meest verrassende
en knappe ballen. Brown bleek
een soort 'badmintonpols' te heb
ben waarmee hij ogenschijnlijk
achteloos de ene na de andere bal
langs Nadal sloeg als hij die weer
eens naar het net had gelokt met
een dropshot. Hij straalde boven
dien spelvreugde uit, ook als zijn
trucs een keer niet lukte.
Nadal zat er aardig doorheen.
'Mijn enige doel was
hem uit zijn comfort
zone halen. Maar dit
had ik nooit verwacht'
In 2012 en 2013 verloor hij ook
vroeg op Wimbledon, maar dat
was toe te wijzen aan knieklach
ten. „Maar net als vorig jaar heb ik
nu totaal nergens last van. Ik
kwam gewoon niet in mijn ritme,
sloeg geen drie goede ballen ach
ter elkaar. Dat is zijn verdienste,
maar ik miste zelf ook te veel ge
makkelijke ballen."
Nadal bewoog ook slecht. Voor
de vierde keer op rij werd hij op
Wimbledon vroeg uitgeschakeld
door een speler van buiten de top
honderd. De vraag doemde op of
hij op gras ooit nog zo goed wordt
als in de periode waarin hij vijf fi
nales speelde. „Dat weet ik niet."
Daarna probeerde hij zich te
herpakken: „Ik ben een goede ver
liezer, ik ga nog harder werken
om het te proberen. Maar dit is
niet het einde van de wereld. Als
het niet lukt, heb ik toch twee van
die trofeeën thuis staan."
LONDEN. Robin Haase droomde
van een megastunt, maar speel
de gisteren in de tweede ronde
op Wimbledon zwak en trof in
Andy Murray een tegenstander
in bloedvorm: 1-61-6 4-6.
Haase moest erkennen dat hij
te slecht speelde om het zijn te
genstander lastig te maken. Hij
had, achteraf, meer passie in de
strijd willen gooien. „De laat
ste maanden heb ik veel gewon
nen op het mentale vlak. Ik
ben rustiger op de baan, meer
solide. Maar dit was juist zo'n
wedstrijd waarbij je soms wel
emoties moet tonen. Dat deed
ik pas in de derde set, te laat."
Het was een opmerkelijk tafereel
op het kunstgras in Brasschaat. Na
dat Ginella Zerbo binnen twintig
minuten al de 3-0 maakte, volgde
een - voor hockeywedstrijden -
ongekend feestje op het veld. Ge
knield, op een rijtje, gebruikten
de Oranje-meiden hun hockey
sticks als peddel. Alsof ze in een
bootje zaten. Na de 4-1 van Lide
wij Weiten herhaalde het schouw
spel zich, met de Bossche aanval-
ster als kapitein op de rug van
Naomi van As. Ze hadden erop ge
traind, onthulde uitblinkster Wei
ten later. „We hebben verschillen-
de varianten." Misschien zouden
ze het morgen in de finale tegen
Zuid-Korea nog eens laten zien.
Zo ver gaat het niet komen. Ma-
rijne maakte meteen korte metten
met het nieuwe fenomeen dat na
een verzoek van de wereldhockey-
bond FIH was bedacht. Wat is het
geval? Op internationale toer
nooien is een nieuwe regel inge
steld. Bij elke strafcorner en na ie
dere goal moeten de spelers veer
tig seconden wachten voordat het
spel wordt hervat. Dat betekent
nogal wat voor de Oranje-ploeg,
die dit toernooi met 38 doelpun
ten (in zes duels) vóór al veel mi
nuten stil stond door de noviteit.
Respectloos
De FIH heeft de teams verzocht
om die lange periode na een tref
fer wat op te leuken. En dus had
de ploeg bedacht om dan ook hele
maal los te gaan. „Dit was eenma
lig", verzekerde bondscoach
Sjoerd Marijne, die tijdens de trai
ning ongetwijfeld meerdere va
rianten voorbij zag komen. „Het
kan als respectloos worden opge
vat. En dat wil ik niet hebben. Of
we nu tegen Italië spelen of tegen
Frankrijk, we benaderen elk team
met respect."
Het leidde ook af van de belang
rijke zaken, besefte de Rosmale
naar, die zich kan opmaken voor
zijn eerste finale op een groot toer
nooi. „Het moet na afloop over
ons hockey gaan, vind ik."
Over het spel van zijn ploeg
kon Marijne niet anders dan tevre
den zijn. Oranje ondervond einde
lijk eens weerstand. Meer dan in
alle vijf duels hiervoor tijdens de
ze halve finale van de World Hock
ey League. Maar ook de eerste se
rieuze concurrent, de nummer
twee van de mondiale ranglijst en
het WK vorig jaar, werd in België
zonder pardon overklast.
VRIJDAG 3 JULI 2015
door Maarten Wijffels
ALKMAAR. Marco van Basten kan
per direct terugkeren in een trai-
nersrol bij Oranje. De assistent-
coach van AZ is benaderd om de
rechterhand van de nieuwe bonds
coach Danny Blind te worden. Het
spreekt hem aan, maar het aanbod
zorgt ook voor een dilemma.
Baltovenaar Brown
blaast Nadal van de baan
door Rik Spekenbrink
De Duitse Bob Marley-look-a-like Dustin Brown (I) ontvangt de felicitaties van Rafael Nadal, die zich in de twee
de ronde van Wimbledon liet declasseren, foto EPA
Dustin Brown
door Anneke Liebrand
BRASSCHAAT. Voetballers wiegen
hun armen om een goal te vieren.
Of ze dansen samen uitgelaten bij
een cornervlag. En hockeysters?
Die doen alsof ze met z'n allen in
een bootje varen. De Nederlandse
ploeg, gisteren in de halve finale
van de Hockey World League te
gen Australië weer oppermachtig
(5-1), liet zich gisteren verleiden
tot een bijzonder juichritueel.
De hockey
sters vieren
op een
bijzondere
wijze het der
de doelpunt te
gen Australië,
foto Koen
Suyk/ANP
