NIEUWS 17 'Een algoritme kan in - de toekomst net zo gevaarlijk zijn als een IS-strijder' Ruimtevaart, drones, algoritmes: de baas van de luchtmacht, Alexander Schnitger, denkt ver vooruit. Maar voorlopig moet hij het doen met uitgeputte F16's en beperkte budgetten. Nanosatellieten Soms, als in Jordanië weer een Nederlandse piloot opstijgt om de terroristen van IS te bombarderen, gaan de gedachten van Alexan der Schnitger even terug naar 1994. De huidige baas van de luchtmacht was toen zélf nog Fi6-piloot, actief boven Bosnië, en kreeg op een warme dag in augus tus de opdracht om Servische doe len in Sarajevo te bombarderen. Hij hing al in de lucht, bommen van 500 pond onder zich - tot de opdracht op het laatste moment werd geannuleerd. „Weet je wat het gekke is?", vraagt Schnitger, een reus van 58 met handen als kolenschoppen. „Toen ik daar in de lucht hing, dacht ik geen seconde aan de risi co's. Ik had al m'n brain bytes no dig om m'n werk te doen. Pas 's avonds besefte ik hoe heftig het was geweest." Twee decennia later is Schnit ger de baas van de huidige genera tie vliegers die dagelijks bombar dementen uitvoert boven Irak. Hoe riskant hun bestaan is, bleek begin dit jaar toen een Jordaanse piloot in de handen van IS viel en levend werd verbrand. De hele we reld zag de beelden - óók de Ne derlandse vliegers. Schnitger: „On ze mannen kenden die jongen per soonlijk. Als je dan, net nadat je die beelden hebt gezien, weer de donkere nacht boven Irak in moet... Maar er is ook een andere kant. De jongens voelen een wal ging over wat daar gebeurd is, die ver uitstijgt boven hun eigen angst." „De opdracht is: verbinding ma ken met je collega's, bepalen waar je staat en dan verstoppen. Of- als je weet waar de vijand is - daar zo snel mogelijk vandaan. Ze heb ben de spullen om te overleven en zich te beschermen. En als ie mand toch in handen van IS valt, is de opdracht heel duidelijk: er al les aan doen om te overleven. Het zijn gruwelijke risico's, maar we worden ervoor betaald om gevaar te lopen." „We zijn redelijk uitgewoond, ja. We hebben al onze capaciteit no dig om de huidige missies uit te voeren. Dan verdwijnt dus de ken nis en ervaring om andere soor ten situaties te trainen: gevechten in de lucht, of vliegen met drei ging van raketsystemen op de grond. Over een jaar is de getraind heid van al onze 65 vliegers in el kaar gezakt." „Dat is een terechte conclusie. We hebben de grenzen bereikt van wat we kunnen. Als de situatie met Rusland plotseling zwaar zou verslechteren - wat ik niet ver wacht, maar toch - dan hebben wij straks geen vliegers paraat. Of dat pijnlijk is? Hoor eens: dit is het gevolg van politieke besluiten over de omvang van ons leger. Ik wil niet zo'n commandant zijn die alleen maar gilt dat hij meer wil. Ik kijk liever wat verder voor uit. Veel interessanter." Want de oorlog van de toekomst wordt op een heel ander niveau ge voerd. Alles wordt anders, zegt de luitenant-generaal - en daar moet het leger in mee. „Amazon kijkt nu of het z'n pakketjes door de lucht kan gaan afleveren bij de voordeur. Daar zijn zij al een busi ness case in! De ontwikkelingen gaan zó snel. En ook oorlogsvoe ring gaat totaal veranderen. Ik stap niet helemaal weg van de gro te raketten met buskruit, maar we moeten verder kijken. Een algorit me kan in de toekomst net zo ge vaarlijk zijn als een IS-strijder met een mes in een pizzadoos." „Het is lastig. We moeten op een heel andere manier gaan kijken naar de wereld. Vroeger speelden onze ontwikkelingen zich alle maal afin de defensie-industrie: Boeing, Lockheed Martin. Maar die houden het ook niet meer bij, die worden links en rechts inge haald. Google, Facebook, die heb ben veel meer geld en zijn veel be ter in staat om nieuwe dingen te ontwikkelen. Dus er groeit van al les waar we vanuit de klassieke be nadering geen zicht meer op heb ben." „Hoe wij als Defensie zelf kleine satellieten kunnen laten bouwen, en tegen welke kosten we ze de ruimte in kunnen brengen. We praten bijvoorbeeld met een Ame rikaans bedrijf dat lanceerplat- forms bouwt voor kleine satellie ten. Die dingen zijn inmiddels zo klein als melkpakken, en best be taalbaar. Die kleine melkpakken zien we straks ook met het logo van de luchtmacht door de ruimte vliegen, en dat gaat niet eens zo lang meer duren. In Mali hadden we ze nu al heel goed kunnen ge bruiken: nu proberen we in die enorme woestijn nog vooral via contacten aan informatie te ko men, en dan komen we in actie met helikopters. In de toekomst slingeren we een hele zwerm melkpak-satellieten de lucht in, die zo'n gebied veel beter in kaart kunnen brengen." „We gaan ook met drones werken, ja. Maar pas op: de mens moet lei dend blijven. Ik heb grote beden kingen bij die robotic warfare waar nu over gesproken wordt. Het idee dat je bij de koffie iets de lucht in stuurt en dan een paar uur later eens kijkt wat 'ie gedaan heeft: ik ben daar uiterst terughou dend in. De ontwikkelingen gaan snel, maar we hoeven ook niet overal in mee te gaan." VRIJDAG 3 JULI 2015 Alexander Schnitger commandant door Peter Groenendijk Wat als een Nederlandse vlieger het zelfde lot treft? De missie tegen IS is met een jaar verlengd. Maar u heeft er amper nog de middelen voor. Zegt u daarmee dat Nederland straks geen piloten meer heeft die in zetbaar zijn in een luchtoorlog? w Commandant Luchtstrijdkrachten Alexander Schnitger. foto Jacqueline de Haas Is Defensie wel in staat om dat bij te houden? Het invoeren van een nieuw ICT-systeem is al een drama. U praat onder meer met de ruimte vaartindustrie. Waar gaan die ge sprekken over? En daarna stuurt u er onbemande drones op af om de vijand uit te scha kelen. Kleine, goedkope satellieten kunnen snel door het leger worden gelanceerd om informatie te leveren. Enkele initiatieven: 'doves' 18kg-25x25x75cm 450 km hoogte Fotoresolutie: 1,5 m/pixel Lancering is voor dit jaar gepland. 4 kg- 10x 10x30cm 400 km hoogte Fotoresolutie: 3 m pixel In feb 2014 zijn 28 doves gelanceerd vanaf het ISS. SMDC-one 4,5 kg- 10x 10x30 cm 400 km hoogte Testsatelliet gelanceerd in 2010. Zet radio-communicatie op tussen twee punten op

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2015 | | pagina 17