Plons,
meteen
erin
Charles Linssen fotografeert Zeeland
16 ZEELAND GEBOEKT
Charles Linssen opent zijn boek
met: „Dwaal met me mee langs de
Zeeuwse kustranden en kijk../'
Ik zeg het maar meteen: als
jassen en dassen nodig zijn,
blijf ik ver van de zee. Erger
nog, ik ben een mooiweer-
zwemmer in het kwadraat. Het
water hoort een graad of vierent
wintig te zijn, de golfjes mogen
slechts een paar centimeter zijn,
windkracht hooguit twee, ik wil
geen chloor maar zee, en liefst
heb ik het hele strand voor mezelf
alleen. Maar onder de juiste om
standigheden geniet ik als geen an
der. Weg met de wereld, zorgen
zijn voor morgen, niks wachten,
plons, meteen erin. Nooit heb ik
zo het gevoel te leven als wanneer
ik zwem. Niets is zo heerlijk, zo
bevrijdend, zo nutteloos en nood
zakelijk tegelijk.
Een dichteres met Zwemsonnet
ten op haar naam heeft daarom bij
voorbaat mijn sympathie. In 1988
publiceerde Emma Crebolder bij
het Zeeuws Kunstenaars Centrum
een bundel onder deze titel. Een
bijzondere verschijning is ze on
der de dichters. Meestal variëren
die een oeuvre lang op één melo
die, maar zij begint iedere keer
van voren af aan. Ze wacht niet op
dat onbegrijpelijke moment van
inspiratie, maar zoekt voortdu
rend de confrontatie met een
nieuw thema. Haar laatste drie
boeken, Vergeten, Vallen en Verzoe-
Emma
Crebolder
nen, vormden een veelluik. Voor
dien vulde ze haar bundels met ge
dichten over één onderwerp, ze
stonden nu eens in het teken van
golfbanen, dan weer draaide het
om haar herinneringen aan
Zeeuws-Vlaanderen, de streek
waar ze als Emmy van der Velde
werd geboren.
Zeeuws-Vlaanderen is een con
stante in haar werk, maar vanuit
Sint-Jansteen ging ze over heel de
wereldbol heen. Wat bijvoorbeeld
tot een bundel leidde met het the
ma 'de geschiedenis van een Ban-
toestam en de Kringloop van het
leven'. In de Zwemsonnetten gaat
het soms ook exotisch toe: ze
springt het Tanganyikameer in, de
Zuidchinese Zee, het Titicameer
in Peru. Maar er wordt eveneens
gezwommen in het Steense-Wiel,
het Clingse-Wiel en de Noordzee.
Ik blijf rillend aan de kant, maar
buig voor Emma Crebolder die in
het sonnet 'De Schelde' als geen
ander het zwemgevoel vangt:
'zout genas/ de wonden van het
klimmen/ naar onbekende schim
men.'
Over
Zeeland
Elk jaar verschijnen
er wel boeken met
foto's van Zeeland.
Kust, strand, drei
gende luchten, strak
ke akkers, romanti
sche zonsondergangen. Als inwo
ner van Zeeland vind je het al
gauw gewoon. Maar kijk mee
door de lens van een licht- en
luchtgevoelige fotograaf, en je be
grijpt waarom toerisme hier één
van de belangrijkste inkomsten
bronnen is.
Charles Linssen - oud-wet
houder van Goes - steekt de lief
de voor zijn gewest niet onder
stoelen of banken. Via sociale
media doet hij fotografisch ver
slag van zijn Zeeuwse uitstapjes.
Er verscheen al eens een kalen
der met foto's van zijn hand. Nu
is er het boek Over Zeeland. Het
Zeeuws volkslied nog meer. Op
het eerste gezicht een fotoboek,
bepaald niet onverdienstelijk.
Veel kust. Maar ook een avond-
zicht op Wolphaartsdijk, een
beeld van de Oostburgse waterto
ren, akkerland op Zuid-Beve
land, een spruitjesveld op Schou-
wen-Duiveland.
Dat de fotograaf aan zijn ge
west verknocht is, onderstreept
hij nog eens door de tekst van
het Zeeuws Volkslied - 'Geen
dierder plek voor ons op aard' -
integraal op te nemen. Voorafge
gaan door enkele eigen gedich
ten en aangevuld met regionale
volksliederen - Zuid-Bevelands,
Zeeuws-Vlaams, Zierikzees,
Strooskerks.
Eén superromantische foto
moet u twee keer bekijken. Een
omhelzing in goudgeel licht op
het strand van Westkapelle. Ziet
u de mobieltjes?
Westkapelle. foto's Charles Linssen
door Mario Molegraaf
Langs
Zeelandbrug.
Sint-Jansteen (1942)
De bundel
Zwemsonnetten
verscheen in 1988.
de kustrand
Dreigende lucht boven het Veerse Meer.
Langs de rand van Neeltje Jans.
Charles Linssen
Uitgeverij Het Paard
van Troje
64 pagina's
14,95 euro
Oostburg, watertoren.
door Jan van Damme
Langs de Yerseke Moer.
