3 14 NIEUWS WEDEROPBOUW VAN EEN VERWOEST LAND Twee maanden na de aardbeving ligt Nepal nog steeds in puin. Het leven gaat door, het geloof in betere tijden blijft bestaan. „Na een donkere nacht komt de zon weer op", zegt een sherpa. Schoolhoofd Bishnu Rajthala doet zijn slippers uit. Macht der gewoonte, want voor het scheikundelokaal hoeft hij dat niet te doen. De muur staat op instorten. Het dak is afgeplakt met een groot wit zeil. Gek ge noeg is, in al het natuurgeweld, het bloeme tjesgordijn blijven hangen. De andere loka len zijn bezaaid met brokstukken. Moet je eens voorstellen dat het een ge wone lesdag was geweest. De directeur slaat zijn ogen naar de grond. „Het is een ge luk geweest dat de aardbeving op een zater dag plaatsvond, de enige vrije schooldag in de week", zegt hij zachtjes. Een dag na de beving stond hij hier op het plein, in het bergdorpje Lamatar, en zag zijn leerlin gen in de verte aankomen. Stilletjes, met bedrukte gezichten. Zonder strop das, zonder strookjesrok, maar in hun kloffie, dat ze weken na de beving nog zouden dragen. Niet wetend wat ze an ders moesten doen. Het schoolhoofd stuurde hen weg. Het was hier levens gevaarlijk. Vanaf dezelfde plek ziet hij ze vandaag weer aankomen. Als een mierenfamilie ko men de kinderen van een berg marcheren. Gehaast, want ze zijn te laat. Sommigen hebben anderhalf uur moeten lopen met hun broertje of zusje op de rug. Ze draven vrolijk af op drie bamboehutjes, die Unicef tussen maïsvelden neerzette als tijdelijke opvang. Volgens schattingen zijn er inmid dels zo'n drieduizend noodscholen ge bouwd terwijl er vijftienduizend nodig zijn. De vaart lijkt erin te komen. Elke week zouden nu honderden scholen de deu ren moeten openen. Naar school gaan is fijn - even iets nor maals - maar moest dat huiswerk ook per se terugkeren? Raj Tamang, 13 jaar en klein van stuk, werpt een steelse blik opzij. De jongen heeft zijn huiswerk niet gemaakt en zolang de meester nog aan de andere kant van het lokaal staat, heeft hij mazzel. Zo snel hij kan, krabbelt hij zijn schrift vol. Ook in het dorpje Bhimtar probeert een groep pubermeisjes de grenzen op te rek ken. Ze voeren een dansje op voor de inter nationale hulpverleners die in hun dorp kri oelen. Amiksha, een meisje met een gou den ringetje door haar neus, zingt zachtjes mee. Waar ligt Holland eigenlijk, vraagt ze na afloop. In Europa, waar ze stevige rijtjes huizen hebben, stromend water, geasfalteer de wegen, wifi. Maar zoiets zeg je niet. In elk geval hebben ze daar niet zo'n wc-'hok je', zoals dat geval van een paar meter ver derop. Het is een constructie van vier bam- boesprieten met vuilniszakken eromheen en een gat in de grond. Amiksha merkt het weifelende antwoord niet op. Ze moet voor al lachen om de beschrijving dat Nederland zo plat is als een pannenkoek. „Geen ber gen?" Ze vindt het maar gek. In de hooggelegen dorpjes is het lastig de draad weer op te pakken. Banskharka, een bergdorp op zeven uur rijden van de hoofdstad Kathmandu, is sinds de aardbe ving veranderd in een maanlandschap. Soms doet een raamkozijn of verwrongen pannetje tussen het puin beseffen dat hier leven was. 99 procent van de huizen stortte in, en één op de zeven bewoners overleed. 'Dat optimisme ligt in onze aard. We zijn met ontberingen opgegroeid' Seeti Tamang (31) vond haar zoontje pas na drie dagen onder het puin. Op de dag van de aardbeving was het ventje precies 1 jaar oud. Het had een vrolijke dag moeten zijn, maar het werd er één met trieste afloop. Net als bij haar dorpsgenoten werd haar ste nen huis bijeengehouden door laagjes mod der. Cement is onbetaalbaar. Met één arm in het gips bouwde ze na de ramp een tijde lijk onderdak van golfplaten. Er is voorlopig geen tijd een steviger huisje te bouwen. De regentijd kan elk moment intreden. Het is praktisch gezien misschien de snelste oplossing, maar de glimmende pla ten vloeken met het landschap. Nepal, één van de mooiste landen ter wereld met acht van de tien allerhoogste bergtoppen, ver dient geen sloppenwijk. „Er is geen keu ze", zegt Iljitsj Wemerman, hulpverle ner van Care. De Amsterdammer heeft sinds de ramp non-stop ge werkt. Vanavond zal hij pas weer rond middernacht op bed liggen, weet hij nu al. Hij houdt een race te gen de klok om zo veel mogelijk nood voorraden de berg op te krijgen. Aard verschuivingen en modderstromen zul len de bergdorpjes onbereikbaar maken, wanneer God elke dag urenlang de douche aanzet. Ook nu al is de rit naar het ruim 2.000 meter hoog gelegen Banskharka een hachelijke expeditie. Zonder een vierwie- laandrijving en een sterke maag kom je niet boven. 24,4 miljoen euro zamelde Nederland in. Het meeste geld wordt nu nog besteed aan noodhulp. Aan wederopbouw kan pas in september, na het regenseizoen, worden be gonnen. Hoeveel de Nepalese regering zal bijdragen is de vraag. De schatkist is leeg en de politiek is hopeloos verdeeld. Zelfs in Kathmandu, waar de infra structuur een stuk beter is, liggen de meeste huizen er nog precies bij zoals ze op 25 april in elkaar zakten. Er is een tekort aan graafmachines en er moet ook weer geld verdiend worden. Slachtoffers slapen onder een zeiltje of in één van de uitpuilende tentenkampen in de stad. Het verkeer is weer even chaotisch als daarvoor. Midden op een autoweg staat een koe met een wit kuifje. Ze heeft een ap pel gejat uit een straatstal en kauwt er harts tochtelijk op. Niemand die de diva een tik verkoopt. Dat is niet zo best voor je karma. Het toerisme, een belangrijke inkomsten bron, is ingestort. De sherpa-gemeenschap maakt zich zorgen. Normaal zijn er nu al volop boekingen voor het najaar, om avon tuurlijke buitenlanders door de Himalaya te gidsen. „Ik ben bang dat ze voorlopig Ne pal mijden, omdat ze denken dat het te ge vaarlijk is", zegt sherpa Kan Nuru Sherpa. Hij was op de Mount Everest, op zo'n 5.000 meter hoogte, aan het koken voor een groep klimmers, toen de aarde onder hem begon te schudden. Kan Nuru Sherpa raak te gewond aan zijn hoofd en werd per heli kopter naar het dal gevlogen. Nu zit hij zon der werk en zonder huis. Toch blijft hij opti mistisch. „Dat ligt in onze aard. We zijn met ontberingen opgegroeid. Ik denk ook niet dat deze situatie blijvend is. Vergelijk het met de natuur: na een donkere nacht, komt de zon weer op." Nepal gaat door op karakter door Hanneke van Houwelingen Kinderen gaan weer naar school in het zwaar getroffen district Sindhulpalchok. Het Nederlandse Care zorgde voor een nood- tent. foto's Arie Kievit/ANP Kan Nuru Sherpa sherpa

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2015 | | pagina 14