16 NIEUWS
Wat is goed, wat is
slecht en vooral: wat is te
veel? Veel ouders
worstelen met het
mediagebruik van hun
kinderen.
Het Nederlands
Jeugdinstituut komt
volgende week met
nieuwe tips.
Verslaggever en moeder
Eefje Oomen legt alvast
dertien vragen voor aan
deskundige Krista Okma.
Ik begin er met mijn zonen van 7 en 9
wel eens over. Dat we vroeger 's avonds
op één kanaal maar één kinderprogram
ma hadden: 'Ahoy, daar komt de...' Dat
ik de eerste werkstukken voor mijn stu
die nog op de oude typemachine van
mijn vader tikte. Dat ik op reis mijn
ouders collect call uit een Italiaanse tele
fooncel belde. Collect call! Mijn kinde
ren blijven dan zwijgen. Geen vragen.
Niks. Die twee weten wel beter dan
hun moeder aanmoedigen op een trip
down memory lane. Bovendien: waar hééft dat mens
het over? Een wereld zonder mobiel. Zonder lap
top. Zonder Netflix, Uitzending Gemist, YouTube.
Het is voor hen absurder dan het fluoriserende uni
versum van Skylanders Giants.
Ik twijfel er soms ernstig aan of ik (geboortejaar
1970) degene moet zijn om hen door die virtuele
wereld van verleidingen, verlokkingen en gevaren
te loodsen. En vraag me zo'n beetje dagelijks af of
ik het goed doe.
Mag ik ze elke dag vóór de piepers achter de Nin
tendo plakken? Ik vraag het aan Krista Okma, advi
seur bij het Nederlands Jeugdinstituut (NJi) en
schrijver van onder meer het boek Minipubers - sur-
vivalgids voor ouders van 6-12 jarigen. Voordat de
40-jarige Okma - moeder van kinderen van 9, 8 en
5 - antwoord geeft, wil ze eerst even kwijt dat we
niet te zorgelijk over de 'schermcultuur' moeten
doen. „Ten eerste: het heeft geen zin, want de we
reld digitaliseert en zal verder digitaliseren, dus we
moeten gewoon mee. Ten tweede: kinderen kun
nen zelfs van het meest simpele computerspelletje
veel leren. Problemen oplossen. Dingen onthou
den. De Engelse taal. En sociaal zijn: in zoiets als
The Sims moet je voor anderen zorgen."
Okma stelt wel vast dat 'de nieuwe media' een
bron van onzekerheid zijn. En dat ook opvoed-
coaches en leraren soms niet goed weten wat ze
op schoot
met al die vragen van ouders moeten. „Er is natuur
lijk al best veel over dit onderwerp verschenen,
maar niet alles is even goed onderbouwd. En de fo
cus ligt vaak meer op de nadelen dan op de voorde
len." Daarom komt het NJi volgende week met een
'toolbox mediaopvoeding', met instructies voor pro
fessionals en adviezen voor ouders. Het motto: het
is gewoon een kwestie van opvoeden. Eh, logisch.
Maar hoe dan? Ik leg haar mijn 13 kleine en grote vra
gen voor.
„Veel ouders benaderen het als iets negatiefs, maar
dat hoeft echt niet. Tv-kijken, gamen, met de tablet
in de weer: het is prima, zolang kinderen ook maar
andere dingen doen. Lego, lezen, buitenspelen. Daar
leren ze weer andere dingen van."
„Je moet opletten dat je kind niet te lang inge
spannen voorovergebogen bezig is. Liever: in een
rechte houding aan tafel. Of: liggend op de grond.
Dat lijkt wat slonzig, maar is beter voor hun bovenli
chaam. En combineer tv-kijken of computeren niet
met eten. Het lichaam registreert voedsel zo minder
en kinderen zullen dus automatisch méér eten dan
goed is. Computeren vlak voor het slapen is ook
niet handig: het blauwe licht werkt remmend op de
aanmaak van melatonine, het stofje dat je in slaap
brengt."
„We hebben met het NJi geen tabel 'uw kind is zó
oud, dus mag zó lang achter een scherm' gemaakt.
Dat is gewoon niet realistisch. Op school, in de auto,
Please
mam,
nog
één
level...
1 Eerlijk: is dat gehang voor zo'n scherm niet ge
woon slecht? Kinderen horen toch te rennen, klau
teren, verstoppertje te spelen?
2 En die verkrampte smoeltjes achter die toetsen
dan?
3 Ik heb de regel: doordeweeks alleen games tus
sen 17.00 uur en het avondeten. Maar in het
weekend zitten de jongens er soms uren achter.
Teun (links)
van 7 en Melle
van 9 gamen,
vriendje Sven
(7) speelt met
de tablet, foto
Jacqueline de
Haas
