4 I
ZO DOEN
Gezond blijven, opvoeden; we zijn er
dagelijks mee bezig. Welke lessen leerde het
u van het leven en zou u aan anderen willen
overdragen? Vandaag Anton en Natalya
en hun kinderen Stephanie (8) en Alex (2)
uit Hooge Zwaluwe. o?doorwienekewennekes
Als familie zorg je
voor elkaar
Samen zijn is
belangrijk
Spaar voor later,
luxe kost geld
Inburgeren is niet moeilijk,
mits je normaal doet en
goed voorbereid bent
Rustpunt van de dag:
samen eten
Anton: „Als kleine jongen vond ik
het prachtig om met mijn vader
mee te rijden op de vrachtwagen.
In de vakantie mochten mijn broer
en ik om beurten mee. Tijdens die
ritten is het reizigersbloed in mijn
aderen gekropen. Ik heb weg- en
waterbouw gestudeerd. Vlak voor
mijn examen kreeg ik een brief van
het bedrijf waar ik stage had gelo
pen. Zij zochten een projectleider
in Nigeria om kanalen te baggeren
voor platforms. Ik heb mijn
diploma opgehaald en een paar
dagen later zat ik in het vliegtuig."
Natalya: „Pas sinds ik jou ken weet
ik hoe het voelt om te reizen. Ik
woonde met mijn moeder, broertje
en zus in Kazachstan. Mijn vader is
overleden toen ik 11 jaar oud was.
Mijn moeder moest hard werken en
was daardoor veel van huis. Mijn
zus heeft de taak van opvoeder op
zich genomen, samen met haar
zorgde ik voor het huishouden en
voor ons broertje. Toen mijn zus op
haar achttiende aan het werk ging,
werd ik 'de vrouw des huizes'. Zo
leerden we op jonge leeftijd datje
elkaar moet helpen en voor elkaar
moet zorgen."
Anton: „Toen het werk in Nigeria
klaar was, wilde ik niet terug naar
Nederland. Dus nam ik projecten
over de hele wereld aan. Zo kwam
ik ook in Kazachstan terecht. Daar
heb ik Natalya leren kennen."
Natalya: „Ik werkte in een hotel, pal
naast het kantoor van Anton. Alle
bei wilden we graag een gezin vor
men, het maakte niet uit in welk
land. Samenzijn was het belangrijk
ste. Voor Antons werk zijn we
samen naar Rusland verhuisd en
toen Stephanie 3 jaar oud was ver
trokken we naar Nederland."
Anton: „Mijn baas belde of ik inte
resse had om de Tweede Maas
vlakte mee aan te leggen. Zo reden
we een paar weken later, wéér met
ons hele hebben en houwen, naar
Hooge Zwaluwe."
Stephanie: „Ik weet nog goed dat
we uit Rusland vertrokken. Dat
vond ik heel spannend. Een nieuwe
school met vreemde kinderen. Ge
lukkig was iedereen heel lief voor
mij."
Anton: „Van mijn spaargeld heb ik
hier, al voor ik Natalya kende, een
huis gekocht. Pas goed op je centen,
zeiden mijn ouders altijd. 'Spaar
voor later, want luxe kost geld'."
Stephanie: „Ja, dat leer jij mij ook.
Als ik wat wil hebben moet ik klus
jes doen. Tafel dekken enzo, of
blaadjes uit de tuin opvegen. Daar
krijg ik dan een euro voor."
DE FAMILIE
Anton: „Van dat geld heb je laatst
een kilometerteller voor op je fiets
gekocht, toch?"
Natalya: „Sparen kennen wij niet in
Kazachstan. Naast zo'n beetje
iedere winkel zit een kredietbank.
Alles wordt gekocht op afbetaling,
zelfs een koffiezetapparaat."
Anton: „Ik weet nog dat jij er echt
van stond te kijken dat hier alles
meteen wordt afgerekend."
Natalya: „Bovendien heb ik mijn
leven lang in kleine appartementjes
gewoond. En nu had ik een huis
met maar liefst twee verdiepingen.
Toen wij hier introkken, was het
wel echt een mannenhuis. Ik ben
flink aan de slag gegaan om het ge
zelliger te maken. Ik voelde me net
Assepoester. Maar nu het af is voel
ik me een prinses in dit paleis."
Natalya: „Alles wat in huis moet ge
beuren, is mijn taak. Anton doet
wat daar buiten valt. De tuin en de
boodschappen bijvoorbeeld. En hij
kookt in de weekenden."
Anton: „Maar ook door de week
neem ik dat graag van je over, hoor.
Het is mijn rustpunt van de dag.
Dan zet ik lekker een muziekje aan.
Wij hebben een open keuken en als
ik achter het fornuis sta, geniet ik
ervan iedereen bezig te zien."
Natalya: „Samen aan tafel zitten
kende ik niet. In Kazachstan eet ie
dereen wanneer het uitkomt, vaak
met het bord op schoot voor de tv.
dinsdag 16 juni 2015
'Ik had het er
graag voor
over om me
aan te passen'
JL-V i T
J\ -1, V" J 'dIIA
Calv<)
Anton van Dongen (44).
Waterbouw projectleider
Natalya Terechshenko
(31). Huisvrouw.
Stephanie van Dongen
(8). Groep 4.
Alex van Dongen (2)
Peuterspeelzaal.
Anton en Natalya met
hun kinderen Stephanie
en Alex. Er staat altijd iets
op tafel wat de kinderen
lusten. FOTO'S JAN STADS
