Geslaagd, en diezelfde avond verongelukt
Werelden
Regeltjes 'nekslag* voor opvang kind op school
Nu nog veel drempels om te helpen bij de lunch tussen
de middag. Scholen moeten roosters aanpassen omdat
er geen vrijwilligers zijn. Het CDA wil dat veranderen.
4 NIEUWS
Even later, bij
de bagageband,
ga ik naar
haar toe en
zeg:'Mevrouw,
mag ik
vragen of dat
misschien de
wervel van een
zeeleeuw is?'
COLUMN
Een avond op de pier in
Sydney - men rookt,
men drinkt, men praat.
Een Indiër, een Soma
liër, twee Aboriginals
en een Nederlander. Vier mannen
en een vrouw. Drie dichters en
twee schrijvers.
Vier van hen hebben het over de
eeuwige blanke, de blanke die
nog altijd de literatuur beheerst
zoals hij eens de aarde beheerste.
Ik zwijg, ik hoor dingen die ik
nooit hoor. Over festivals waar zij
als kleurlingen alleen in achteraf-
zaaltjes voorlezen, organisatoren
die zich schichtig uit de voeten
maken in hotellobby's, gesprek
ken die stilvallen; het domein van
een blanke culturele elite kortom
waar ze eigenlijk niet thuishoren
maar dat ze niettemin blijven be
treden.
Lionel zegt: 'Wat doet een zwarte
in dit deel van de stad, is een
vraag die hij niet met zoveel woor
den stelt, de whitefella.' Hij knikt
me verontschuldigend toe en
zegt: 'Niet persoonlijk bedoeld,
makker'. Dat weet ik, al geeft het
toch een beetje op me af Een vlek
je hier, een veegje daar.
Op mijn hotelkamer lees ik hun
werk, de poëzie van S. Anand en
Lionel Fogarty, in lichte verbijste
ring over de literatuur die uit zo
veel literaturen bestaat, al die we
relden die gewoonlijk voor mijn
ogen verborgen blijven.
Ook lees ik een verhaal van de
Amerikaanse schrijfster Heidi
Julavits in The fabulist, een literai
re kwartaaluitgave van een sjieke
cosmeticaproducent. Het heet Litt
le Bone en gaat over een vrouw die
een botje vindt op het strand. Ie
mand vertelt haar dat het de wer
vel is van een zeeleeuw, ze is blij
want de zeeleeuw is al sinds haar
kinderjaren haar lievelingsdier.
Ze draagt hem sindsdien als een
talisman aan een leren koordje
rond haar hals, soms vraagt ie
mand of het een bot is van een
ex-echtgenoot.
Twee weken later vlieg ik vanuit
Amsterdam naar Florence. Als ik
mijn koffer uit het bagagerek
haal, zie ik vanuit mijn ooghoek
een tengere blonde vrouw met
rond haar hals een wit botje aan
een leren koord.
Even later, bij de bagageband, ga
ik naar haar toe en zeg: „Me
vrouw, mag ik vragen of dat mis
schien de wervel van een zee
leeuw is?" Haar verbazing, haar
stem die vraagt: „Hoe weet u
dat?"
Ik vertel dat ik marien bioloog
ben maar dat ik ook van litera
tuur hou en pasgeleden op een ho
telkamer in Sydney een verhaal
las over een vrouw die op het
strand een wervel van een zee
leeuw vindt. In haar graf zal het
botje stilaan samenvallen met
haar eigen gebeente, de wervel
die herinnert aan haar droomle
ven als zeeleeuw.
„'Dat verhaal heb ik geschreven!"
zegt ze. „Dat vermoedde ik al",
antwoord ik.
„Het is helemaal van Sydney en
Amsterdam naar Florence ge
reisd, waar ik het aan u heb terug
gegeven."
Het kabinet wil dat ie
dereen zich inzet
voor de maatschappij.
Maar wie dat doet als
overblijfmoeder of
-vader, raakt verstrikt
in een woud van regeltjes.
Al twaalf jaar zorgt overblijfmoe
der Monique van der Vliet dat basis
schoolkinderen die overblijven een bo
terham eten, wat drinken en even bui
ten kunnen spelen.
Van de Prinses Beatrixschool in
Wilnis kreeg ze 12 euro vergoeding
per keer. Dat is voorbij: ze krijgt nu
4,50 euro per uur en mag maximaal
anderhalf uur op school blijven.
„Soms denk ik: waar doe ik het voor?
Een redelijke vergoeding geeft je toch
het idee dat je wordt gewaardeerd,"
zegt ze.
Terwijl het kabinet steeds vaker
een beroep doet op de eigen ver
antwoordelijkheid van burgers,
wordt het de 70.000 overblijf-
ouders in ons land steeds moeilij
ker gemaakt. Het zijn vaak moeders,
maar ook vaders, opa's of oma's die tij
dens de lunch naar school komen om
kinderen die overblijven op te vangen.
Ouders van kinderen die op school
blijven, betalen daarvoor gemiddeld
2,50 euro per kind.
Deze overblijfouders zijn vrijwilli
gers. Van de Belastingdienst mogen
zij per uur maximaal 4,50 euro 'verdie
nen'. Per maand is het maximum 150
euro, per jaar 1.500 euro. „Ik krijg met
moeite nog drie moeders zo gek om
tijdens de lunch naar school te ko
men", zegt Van der Vliet, die ook de
coördinator van de tussentijdse op
vang is. „Veel ouders organiseren het
nu om en om thuis."
Veel scholen betaalden hun over
blijfkrachten te veel als vergoeding
voor de tussentijdse opvang. Zij kre
gen eind vorig jaar een forse nahef-
fïng van de Belastingdienst. Sommi
ge scholen moesten tonnen aftik
ken. „Voor dat bedrag hadden we
ook acht schoolpleinen kunnen
inrichten", zucht directeur Nelle-
ke Deelen-Geuze van schoolbestuur
Vechtstreek en Venen, waar ook de
Beatrixschool onder valt. Haar scholen
koepel weigerde aanvankelijk de nahef-
fïng te betalen, maar trof een schik
king toen de Belastingdienst dreigde
het boetebedrag anders maar op de
overblijfmoeders te verhalen.
Nu zijn een aantal van haar veer
tien scholen al aan een continuroos-
ter begonnen. Leerlingen gaan dan
tussen de middag niet meer naar
huis. Dat doet geen recht aan het
ritme van de scholieren, vindt
directeur Deelen. „Welk kind
van tussen de 4 en 8 jaar eet in
een kwartier een fatsoenlijke bo
terham?"
Overblijfouders die hun eigen
kind ook tussen de middag op
school laten, hoeven daarvoor niet te
betalen. Dat ziet de Belastingdienst als
een besparing: de 'uitgespaarde' euro's
worden opgeteld bij de vrijwilligers-
vergoeding die daardoor kan uitko
men boven het maximaal toegestane
bedrag. Nóg een ontmoediging voor
overblijfmoeders. „Gek, want ze heb
ben er geen voordeel van", zegt
CDA-Kamerlid Michel Rog. „Iedere
ouder is namelijk zelf verantwoorde
lijk voor de boterham en het pakje
drinken voor hun kind."
Rog wil een einde maken aan de on
zekere situatie voor overblijfouders in
ons land. In een initiatiefnota stelt hij
voor de vrijwilligersvergoeding te ver
hogen van 4,50 per uur naar 5,30 euro.
„Nog geen vetpot", erkent de CDA'er.
„De vergoeding is na het invoeren ne
gen jaar geleden nooit aangepast, ter
wijl het minimumloon waaraan het
bedrag is gekoppeld wél is gestegen."
Hij benadrukt dat er wel veel ge-
Niels stond met het diploma op
zak klaar voor de toekomst. „En
nu slaat het om in een nachtmer
rie", is te lezen in het condoleance
register op Mensenlinq, dat giste
ren overspoeld werd met steunbe
tuigingen.
Niels' dood heeft op zijn
school, de Roncalli Scholenge
meenschap in Bergen op Zoom,
'een bijzonder grote schok' te
weeggebracht. „Heel erg triest",
reageert een aangeslagen Roncal-
li-conrector Leo Goossens. „Onze
gedachten gaan in eerste instantie
uit naar de familie. Maar het is
ook heel triest voor zijn klasgeno
ten. Zij krijgen psychologische bij
stand van counselors."
Wat er precies is gebeurd op de
A4 bij Bergen op Zoom is nog on
duidelijk. Na het verlossende tele-
Even na middernacht kreeg de
politie de melding dat er
iemand op de snelweg lag die
was overreden
foontje over de examenuitslag zou
Niels dat gaan vieren met vrien
den.
Op de fiets reden ze naar Ber
gen op Zoom. Een ritje van 14 kilo
meter dat ze al jaren dagelijks fiets
ten. Onderweg dollen de jongens
wat met elkaar. Niels slaat een zij
straat in en de anderen verliezen
hem uit het oog.
Op de snelweg
Even na middernacht kreeg de po
litie de melding dat er iemand op
de snelweg lag die was overreden.
De weg werd urenlang afgesloten
in verband met onderzoek. Pas
rond 5.00 uur werd de snelweg
weer vrijgegeven.
Al die tijd deed de politie spo
renonderzoek en werden getuigen
gehoord. Over de precieze toe
dracht is nog veel onduidelijk. Of
Niels over de snelweg liep en toen
is aangereden kon een politie
woordvoerster niet zeggen. Ook
de mogelijkheid dat iemand is
doorgereden na het ongeval,
wordt meegenomen in het politie
onderzoek. De politie zei gistera
vond dat het formele onderzoek
nog niet is afgerond en dat ze de
bevindingen eerst wil delen met
de familie.
'We zouden elkaar zien in
Bergen op Zoom. We hadden
elkaar nog gefeliciteerd'
De dood van de havo-scholier
is op nog twee middelbare scho
len in Bergen op Zoom keihard
aangekomen. Op 't Rijks zit een
zusje van Niels in de brugklas en
op het Mollerlyceum zit haar twee
lingbroertje in de brugklas. „Bizar
en intriest", noemt brugklascon
rector Huub Boudewijn het onge
val.
Voetbalclub
Ook voetbalvereniging Grens
wachters in Putte verkeert in een
shock. Niels speelde in de Ai. De
spelers kwamen gisteren samen.
Aanvoerder en plaatsgenoot
Thom van Dongen: „We zouden
elkaar zien in Bergen op Zoom.
We hadden elkaar nog gefelici
teerd."
Tommy Wieringa
Overblijfouder
door Hanneke Keultjes
4,50
Van de Belastingdienst mogen
overblijfouders maximaal
4,50 euro per uur 'verdienen'.
door Annelies Vlaanderen
BERGEN OP ZOOM. Donderdagmid
dag hoorde Niels van der Stelt (18)
uit Ossendrecht dat hij geslaagd
was voor de havo. Maar de euforie
verandert nog geen 12 uur later in
een ongekende tragedie, 's Nachts
komt hij om bij een ongeluk op de
A4. Zijn klasgenoten en voetbal
vrienden zijn ontroostbaar.
Thom van Dongen teamgenoot
