Nog jaren nodig om te wennen aan voetballers van andere geslacht
NIEUWS 15
De eerste week van het WK voor vrouwen
is voorbij. Nederlandse mannen kijken niet
en lijken er zelfs allergisch voor te zijn.
Vorige week zater
dag. Mijn zoon had
met de F-jes net de
rivaal uit ons stads
deel verslagen
(6-2). Mijn oog viel
op die wedstrijd op het andere
veld. Rijen ouders stonden langs
de lijn bij de B'tjes van Concordia
uit Delft en Alexandria '66 uit Rot
terdam. Promotie naar de hoofd
klasse stond op het spel voor deze
14-jarigen en het zag er allemaal
vrij serieus uit. Een officiële
scheids met twee assistenten,
drukke trainers en 21 fanatieke jon
gens. De 22ste was een meisje, de
nummer 10 van Concordia. Zij
was de beste.
Ze had borsten en een vrou
wenkont, maar het hinderde haar
niet. Ze dribbelde, passte, regis
seerde. Ze sloop handig naar plek
ken op het veld, waar spoedig de
bal zou verschijnen. Zij wist wat
de bal zou gaan doen. Zij was de
baas op het veld. Een baas met
een paardenstaart.
Bij de voetballende vrouwen
uit mijn jeugd, toen nog dames ge
heten, zaten borsten en billen in
de weg. Door de krappe shirts en
broeken - afgeschreven mannen-
tenues - leek het alsof er Miche-
linvrouwtjes over het veld hob
belden. Wat hebben mijn vrien
den en ik gelachen. „Heb je die
tieten van die keeper gezien?'
Koddig
Pas dook bij Andere Tijden
op onze nationale tv weer
zo'n oud filmpje op. Het
ziet er koddig uit, die 22
dikkige vrouwen die in de
modder van een Hollands
voetbalveld maar geen
vrienden worden met de
bal.
Zaterdagnacht speelden on
ze nationale vrouwen hun eerste
wedstrijd op het WK voetbal in
Canada. Op kunstgras, in passen
de tenues en met, op het eerste ge
zicht, de motoriek en snelheid die
we kennen van onze hockeyvrou-
wen.
Op de redactievan AD Sportwe
reld ontstond een dag later een ge
sprek.
'Jezus. Wat was het slecht hè!'
'Ik kan er gewoon niet naar kij
ken!'
'Het is niet om aan te zien.'
'Ze laten zich te gemakkelijk fy
siek aftroeven.'
'De eindpass is steeds niet
goed.'
's Avonds keken we tijdens het
maken van de maandagkrant met
een schuin oog naar Ivoor-
kust-Duitsland, 10-0 voor de Duit
sers werd het. De wedstrijd zorg
de voor hilariteit.
'Die keeper van Ivoorkust is
een man!'
'Een dispensatiespeler!'
'Bij Nederland is dat Immers.'
'Maar die zit op de bank.'
We kregen de slappe lach.
Ik dacht even aan de weten
schappers en studenten journalis
tiek die mij het afgelopen jaar
voor hun onderzoek of scriptie
steeds diezelfde vraag stelden.
'Gaan jullie als krant het WK vrou
wen serieus nemen?'
Mijn mantra: „Het is een snel
groeiende, veelbelovende sport,
die journalistieke berichtgeving
verdient. We sturen natuurlijk
een verslaggever mee naar Canada
en zullen dagelijks over de vrou
wen berichten."
Na een nachtje slaap besloot ik
dat we aan de hand van onze voet
baldeskundigen een stuk over het
niveau van de Hollandse dames
moesten maken.
Bijna niemand had gekeken.
Jan van Halst niet. Aad de Mos
niet. Arnold Bruggink niet. Op de
groepsapp van AD Sportwereld re
gende het suggesties voor andere
analisten. Lee Towers. Ben Cra
mer. Piet Paulusma. Kim Holland.
Bassie. „Stelletje seksisten",
schreef ik. En ik beloofde dat ik
een stuk over de app zou gaan
schrijven.
Biertjes
Het is best schrikbarend hoe fel, ja
bijna agressief, de Nederlandse
man de afgelopen week de voetbal
lende vrouwen bejegende. Op be-
roepsslijmbal Frits Barend na is
het op social media zoals Twitter
en Facebook, op het werk en in
voetbalkantines zoeken naar man
nen met het voordeel van de twij
fel.
Donderdagavond, tijdens wat
biertjes na een potje voetbal, leg
de ik mijn teamgenoten de 'kwes
tie vrouwenvoetbal' voor. „Niks
'Ik kan er gewoon niet
naar kijken'
aan", zei een vriend, die graag
naar vrouwen kijkt, ook op don
derdagen. Maar deze week lag hij
een half uurtje na ons laatste bier
tje alweer in zijn mandje. Toen ik
in de groepsapp vroeg wie er
keek, kreeg ik maar één reactie.
'Het is een snel
groeiende,
veelbelovende sport,
die journalistieke
berichtgeving verdient.
Natuurlijk sturen we
een verslaggever naar
het WK in Canada'
„Het niveau is zoals wij speelden
vandaag."
Misschien zijn we verwend
door het topvoetbal. Daags na zes
prachtige weken op het WK in
Brazilië, keerde ik afgelopen zo
mer terug in de Kuip voor een
wedstrijd van Feyenoord. Slecht!
Maar in de maanden erna wende
ik aan het gebruikelijke niveau.
Mogelijk is het internationale
mannenvoetbal inmiddels zo ver
ontwikkeld dat elke vergelijking
mank gaat.
Wie onze vrouwen tegen Chi
na zag schutteren, ziet technische
en tactische onkunde, die moet
voortkomen uit een gebrekkige
voetbalopleiding. Zoals amateurs
op tv meestal een paar kilo te
zwaar en een paar meter te traag
ogen, zagen de leeuwinnen er niet
uit als afgetrainde topsporters.
Maar misschien was vrouwen
tennis in de beginjaren ook wel
een lachertje en hadden hockeyen
de vrouwen van het eerste uur
ook wel wat van een sportmiddag
van de Vereniging van Huisvrou
wen.
Lompheid
De winnende goal van China
kwam voort uit de lompheid van
een Hollandse verdediger, die het
even niet meer wist. Het was een
goal die je wekelijks ziet, als bier
buiken elkaar bestrijden op de
amateurvelden van Nederland.
Toch, iedere topsporter in Ne
derland wordt welwillender be
schouwd dan onze voetbal
vrouwen in Canada. Man-
nenland Nederland heeft
nog wat jaartjes nodig
om te wennen aan voet
ballers van het andere ge
slacht. Hockeyen mogen
ze, tennissen ook. Hand
ballen, Korfballen. Rug
by? Wel ja. Curling? Pri
ma zelfs. Maar kom niet
aan hun voetbal.
Die mannen hebben
maandagavond natuur
lijk niet gekeken naar Ni
geria-Zweden. Hebben
die fantastische spits van
Nigeria niet gezien. Die der
de goal van Zweden, na een
dubbele een-twee. Gauw kij
ken op YouTube! Want zo'n
goal hebben Feyenoord en Ajax
dit seizoen echt niet gemaakt
hoor.
Tijdens de wedstrijd tegen Ne
derland speelden de Chinese
speelsters bij het nemen van een
vrije trap toneel. Twee vrouwen
ruzieden om de bal, botsten tegen
elkaar op, waarna een derde op
het doel schoot. Voetbalcommen
tator Frank Snoeks dacht even dat
het echt was. Stel u eens voor dat
Ronaldo zoiets in scène had gezet.
Miljoenen jochies zouden het van
daag nog nadoen.
Paardenstaart
Ik moet nog vertellen hoe het de
paardenstaart verging. In de ver
lenging rommelde ze zichzelf het
strafschopgebied in, kwam in een
onmogelijke hoek tussen twee ver
dedigers terecht. Achteloos ver
stuurde ze een slim passje voor
het doel langs. Daar stond haar
teamgenoot klaar: 1-0. Wedstrijd
beslist.
Op de website van Concor
dia las ik dat ze Victoria Pelova
heet. Op de website van tegenstan
der Alexandria las ik dat ze de bes
te van het veld was. En elders las
ik dat ze half Bulgaars is, dat ze al
gedebuteerd heeft in het Neder
lands elftal onder 15 en dat ze ook
goed is in schaken. Victoria Pelo
va. Op haar 14de al een betere
voetballer én schaker dan miljoe
nen mannen in Nederland.
ZATERDAG 13 JUNI 2015
Mannen schrikbarend
fel over vrouwenvoetbal
doorWessel Penning
Onbekend, collega Wessel Penning
Desiree van Lunte-
ren in duel met Jas
mine Pereira van
Nieuw-Zeeland tij
dens de wedstrijd
van zaterdag 6 juni
foto Jason Franson/
The Canadian Press
Wessel Penning,
sportjournalist
