We willen de zorgboerderij nog niet opgeven'
ZEELAND 7
Expositie bij galerie de Ouverture in Cadzand-Bad over vervuiling van en door de zee
Willem Behr,
galeriehouder in
Cadzand-Bad, wil
mensen laten
stilstaan bij
vervuiling. Er is meer
dan plastic soep.
Een galerie met zand
op de vloer. Zand,
schelpen, zeewier,
wat plastic afval, mis
schien een hand
schoen. Het zal er wel
licht niet al te fris ruiken maar dat
kan galeriehouder Willem Behr
uit Cadzand-Bad niet schelen. In
tegendeel, hoe meer rotzooi, hoe
beter. Zijn expositie, die sinds za
terdag te bekijken is in galerie de
Ouverture, draait om vervuiling
en de zee. Bezoekers zijn van har
te uitgenodigd om zelf hun afVal
mee te nemen. Willem Behr: „Het
moet een teringzooi worden."
Vervuiling mogen we van Willem
Behr vooral zo breed mogelijk
zien. Het gaat nu eens niet alleen
over de bekende plastic afvaleilan-
den in de oceanen, maar ook bij
voorbeeld om het vuil dat de zee
zelf op de stranden werpt. In de
strijd voor de zo vurig gewenste
blauwe vlag wordt ieder stukje af
val van de stranden geveegd. Plas
tic mag er vanzelfsprekend niet
meer liggen, maar ook al het zee
wier dat de zee zelf deponeert
moet weg want toeristen willen
niets minder dan een keurig
strand, of het nu natuurlijk is of
niet.
„Ik wil het spanningsveld laten
zien. Niet alleen de mens zorgt
voor vervuiling. Als je kijkt naar
de hoeveelheid afval die wij in de
zee gooien, dat is ongelofelijk. Dat
gaat ons nog eens heel erg opbre
ken. Als je bijvoorbeeld al kijkt
naar die plastic eilanden. Maar,
het is ook andersom. In die zee
groeit ook kelp, daar groeien ook
planten en er gaan ook vissen ka
pot. Ook daar is een enorme hoe
veelheid afval en dat moet de zee
kwijt. Er is een balans in wat wij
AFVAL IN DE ZEE
in de zee gooien en wat de zee
weer naar ons gooit. En waar pro
jecteert zich dat? Aan de kust."
„Ik was laatst in India en je weet
daar niet wat je ziet. Op het
strand daar ligt het zeewier ander
halve meter hoog te rotten en te
stinken en toen dacht ik 'wat
maakt nou die Noordzeekust zo
bijzonder?' Wij vervuilen de zee
maar we staan de zee niet toe het
afval te dumpen. En waarom doen
we dat? Het zal ons toch een rot-
zorg zijn of er wat zeewier ligt en
wat wrakhout? Maar dat is voor
die toeristen. Wij vreten van de
toeristen. Onze economie is er op
gebaseerd. De toerist accepteert
niet dat er zeewier ligt. Die
dwingt ons om die rotzooi op te
ruimen"
„Wat ik wil laten zien is niet zo
zeer de mens tegen de zee, maar
meer de toerist. Wat wij allemaal
niet doen om de toerist te plea-
sen."
De galeriehouder zet met zijn ex
positie niet in op een grote menta
liteitsverandering. „Als hier straks
honderdvijftig mensen zijn ge
weest die er allemaal zelfs maar
een minuutje over nagedacht heb
ben, dan ben ik al tevreden."
Behr pakt het breder aan dan al
leen een expositie in galerie de
Ouverture. Eigenlijk wilde hij de
dagopbrengst strandafval van de
stranden in Sluis op de stoep voor
zijn galerie tonen. Maar veertig
kuub is toch echt een beetje te
veel van het goede.
Basisschool Het Tij uit Cadzand
haakt aan bij de expositie met een
project met de titel 'De zee als
vuilnisontvanger'.
Behr vertelt volgende week maan
dag op het strand leerlingen van
Het Tij over afVal op het strand.
Ook krijgen de kinderen er uitleg
over hoe het reinigen van het
strand gaat. Met gevonden afval
van het strand gaan de kinderen
kunstwerkjes maken die op vrij
dag 5 juni tussen 14.00 en 19.00
uur op Het Tij geëxposeerd wor
den.
Behalve de ouders zijn ook andere
geïnteresseerden welkom.
Inge Vermeulen bestiert de
zorgboerderij en huurde het pand
van eigenaar Loman. Toen er fi
nanciële problemen ontstonden,
leidde dat tot een slepend conflict.
Omdat de verwachting was dat de
boerderij via een verkoop moge
lijk een nieuwe investeerder zou
trekken, bleef Hof van Axel op de
Eerste Verkorting zitten. Nu Lo-
mans in het gelijk is gesteld en er
plots moet worden ontruimd, is
de ontzetting groot. De cliënten
die voor dagbesteding komen, wil
Inge niet wegsturen. De dagbeste
ding gaat daarom verder op omlig
gende gronden die van andere ei
genaren zijn. Inge: „In overleg met
hen kunnen we die ruimte gebrui
ken." Er komen units van Jan
Snel, waarin de dagbesteding
voortgezet kan worden. Het ver
zoek daarvoor ligt nog bij de ge-
Nu Lomans in het gelijk is
gesteld en er plots wordt
ontruimd, is de ontzetting
groot Inge Vermeulen wil de
cliënten echter niet wegsturen
meente Terneuzen. „We nemen
via de wmo zorg af bij Hof van
Axel, dit is een zaak die veel men
sen kan raken", reageert wethou
der Cees Liefting. „Maar het ver
zoek is nog in behandeling."
Hof van Axel sluit op 1 en 2
juni om te verhuizen naar de
units iets verderop. „Het is bizar.
We gaan op vijftig meter van de
boerderij zitten, waar we niet
meer in mogen", vertelt medewer
ker Jakkoo Brouwer van Hof van
Axel aangeslagen. Stoppen met de
zorgboerderij is vooralsnog geen
optie. „We willen niet opgeven",
zegt Jakkoo.
Eigenaar Loman kwam eerder
in opspraak doordat er Poolse
werknemers bivakkeerden op het
campingterrein bij de boerderij.
WOENSDAG 27 MEI 2015
'Ook de zee is een vervuiler'
door Guido van der Heijden
met dat er zeewier ligt. Die dwingt ons om die rotzooi op te ruimen, foto Ronald
Op de stranden in
de gemeente Sluis
wordt iedere dag 50
kuub afval dat de
zee achterlaat, opge
ruimd. Denk hierbij
aan zeewier, hout en
plastic.
Iedere dag leveren
de 450 vuilnisbak
ken op de stranden
tussen Breskens en
Cadzand veertig ton
afval op.
Het duurt twee jaar
voor een sigaretten
peuk vergaan is. Een
glazen fles is pas na
een miljoen jaar tot
stof vergaan. Een
krant doet er een
halfjaar over.
In de oceanen zijn ge
bieden waar het plas
tic afval door stro
mingen geconcen
treerd wordt tot af-
valeilanden. De
grootte van die eilan
den wordt geschat
tussen 700.000 en
15 miljoen vierkante
kilometer.
Willem Behr: „De toerist accepteert
den Dekker
door Sophie Stockman
AXEL. Zorgboerderij Hof van Axel
moet noodgedwongen een ander
heenkomen zoeken. De eigenaar
van het pand heeft opdracht gege
ven om de zorgboerderij per 1 juni
te ontruimen. Daarvoor was een
kort geding nodig.
*®90T|E\3!
Zorgboerderij Hof van Axel verhuist 1 en 2 juni noodgedwongen naar units
net buiten het terrein van de boerderij, foto Peter Nicolai
