Verhaler van wondertjes
commentaar
Vrije geest
Inzet ME op strand Dishoek
22 en 23
^Crisisberaad in Vlissingen:
hoe moet dat nu verder?
Specialeïijiage^Paniek^
Plotseling is het dan zover: Willem gaat de
PZC verlaten. Hij heeft grijze haren
gekregen van die veertig jaar in het vak.
Een 'stukkiesschrijver pur sang'.
Storm
opni
smartphones
2 en 3
WOENSDAG 13 mei 2015
i
VLISSINGEN - Willem houdt ervan
een 'eigen winkeltje' te beheren
en toen de krant de redacteuren
vroeg toch vooral actief te worden
als bloggers, twitteraars en face-
bookers, aarzelde hij geen mo
ment. 'Religie en kerken in Zee
land', dat was een gat in de markt.
Van lieverlee groeide Monniken
werk uit tot een veelgelezen blog.
Daar bleef het niet bij: Willem
had het in zijn hoofd gezet om
van alle kerken in Zeeland foto's
te maken. Maar niet alles is aan te
fietsen, dus gingen we samen met
de auto op 'kerkenpad'.
De eerste keer was even wennen:
„Je moet hier rechtsaf, dan komen
we er vlakbij", even gemakshalve
vergetend dat een auto niet over
een fietspad mag rijden. Er wer
den niet alleen foto's gemaakt
voor het blog. „We hebben ook fo
to's nodig voor de PZC-site, dus
we maken van dit en dat ook
maar gelijk een plaatje." Hij liet
zijn camera niet meer thuis. Vo
geltjes, bloemen, ongelukken, on
gewone dingen, alles legde hij
vast. Boze tongen beweerden dat
plotselinge brandjes langs de weg
waar hij fietste misschien iets van
doen hadden met zijn sigaren.
Niettemin: hij was er altijd als de
kippen bij en schoot zijn plaatjes.
Ook toen een groepje redacteuren
op kantoor was ingesloten en zie
lig bij het hek stond te wachten
op hulp, legde hij dat vast. 'Leuk
voor later'.
Of 'de duvel' ermee speelde: we
troffen altijd prima weer tijdens
'kerkenpad' en tot onze verbazing
gingen overal de kerkdeuren ge
woon open, alsof ze ons hadden
verwacht. En nog mooier: de vrij
williger of koster die in de kerk
aanwezig was, vroeg vaak 'of me
neer even op het orgel wilde spe
len'. Konden ze dat aan hem zien?
Hij kreeg in elk geval zomaar de
startsleutel mee, en klom naar bo
ven. Met een zucht en veel ge
zoem kwam het orgel dan tot le
ven en Willem speelde een poos
je naar hartenlust op het grote in
strument. Ook op de redactie liet
hij graag horen dat hij van mu
ziek houdt: daar hief hij geregeld
het hoogste lied aan.
Willem en zijn Trudy gaan er
graag tussenuit, 's winters naar
Ameland (waar een week na hun
vertrek prompt de kerk afbrandde)
en 's zomers naar warmere oor
den. Wat te doen als de Monnik er
zelf niet is? Gewoonlijk duurde
het hoogstens drie dagen (on
danks gezworen beloften) dat er
plotseling op het blog een bericht
je verscheen over een pas beroe
pen dominee of een heftig verhaal
over een buitenregionale kerk.
Sinds de PZC weer in Vlissingen
is neergestreken beschikken we
L'ETAT C'EST MOI: OVER DE GRENS
over een 'terras': zomer en winter
gaan de usual suspects daar even
een frisse espresso-neus roken en
de laatste nieuwtjes uitwisselen.
Zo'n beetje alle vrouwen die bij
de krant werken, hebben wel
eens de gelegenheid aangegrepen
om uit te huilen bij Willem. Die
had altijd een luisterend oor, oor
deelde niet en probeerde de zaak
ook van een andere kant te belich
ten. Waar moeten al die vrouwen
nu naar toe als ze even in een dip
je zitten?
Redacteuren die de Ta-
Ie Kanaans spreken
zijn zeer zeldzaam.
En als je ze al aan
treft, zijn het vaak vreemde vo
gels. Willem Staat niet. Hij
paart een diepe passie voor reli
gie en religieuze cultuur aan
veel kennis. Laat in zijn loop
baan, misschien wel té laat, be
gint Willem aan zijn Monniken
werk. Een succesvol blog over
kerkelijk leven. Denk nou niet,
dat Willem zijn journalistieke
ziel verkocht heeft aan de kerk.
Als de pleuris uitbreekt in de
Nieuwe Kerk van Middelburg,
schrijft Willem er genadeloos
over. Een van de protagonisten
dreigt hem zelfs met een
rechtszaak. Maar Willem wijkt
geen millimeter. Natuurlijk
niet. Hij vertoeft graag onder
de hoge bogen van de christelij
ke traditie, maar in zijn werk is
hij een vrije geest.
NIEUW- EN SINT JOOSLAND - Wil
lem Staat is een begenadigd vertel
ler van reisverhalen. Op het eer
ste gezicht gewone, ja misschien
zelfs wel saaie, plaatsen kriskras
in Zeeland of Nederland weet hij
om te toveren tot exotische oor
den waarvan je het bestaan nooit
had kunnen bevroeden. Vakanties
in den vreemde daarentegen haalt
hij dichtbij, als ware het een dorp
je iets verderop waar je 's och
tends gewoon een krantje haalt
en een kopje koffie kunt drinken.
Zo maakt Willem de wereld tot
een verzameling van wondertjes.
Ouderwets gezellig, vind ik dat.
Al dat rondreizen - nieuwsgierig
naar wat achter de volgende
bocht opduikt - en in het alledaag
se kleine het grote kunnen zien,
doet me denken aan die andere
zwerver en levensgenieter. Blijf
fietsen, Swiebertje!
100%
Editie: Walcheren
Zeer zonnig
Na een barbecue in strandpaviljoen Piet Hein
heeft de politie hard moeten ingrijpen
257e jaargang nr. 112 Los nummer 1,95 Abonneeprijs 1,11
Koffie, sigaren en een camera
door Margreeth Ernens
VLISSINGEN - Het lijkt alsof Willem alleen rondkijkt in de
regio, maar daarin vergist de doorsnee lezer zich lelijk:
hier is Willem in 1989 in het grote kantoor in Vlissingen
aan het werk als redacteur binnen- en buitenland. De her
mes-typemachientjes waren kort daarvoor afgeschaft en
de computer deed zijn intrede. Samen met collega Char
les Schets schreef hij de ANP-tjes aan elkaar tot een gede
gen stuk in de - toen nog grote - PZC.
STAAT-SIEPORTRET (in willekeurige volgorde)
door Frans Koopmans
door Anouk Mommer
Willem Staat voor een databank
van informatie over België.
Willem Staat voor toewijding, of
het nou de krant is, zijn blog, het
kerkblaadje of de parochie.
Willem Staat voor liedjes uit de
oude doos, die bijna niemand kent.*
Willem Staat voor een luisterend
oor en een hand op je schouder.
Willem Staat voor aversie tegen
alles wat Amerikaans is.
Willem Staat voor diplomatie, hij
weet met een vriendelijk woord
toch alles voor elkaar te krijgen.
Willem Staat voor worstelen met
vormpjes.
Willem Staat voor een enorme
woordenschat.
Willem Staat voor dikke sigaren
die in fases worden opgerookt.
Willem Staat voor nauwkeurigheid
en gebruik van correct Nederlands.
Willem Staat voor zich uitspreken
tegen onrecht.
Het is daarom met spijt dat wij ver
namen: Willem gaat!
UW MENING 4567 reacties
De PZC zal nooit meer hetzelfde
zijn zonder Willem
EENS
ONEENS
