°om
1
Bikkel
2 en 3
commentaar
Een vrolijke rots in de branding Lipno, Volvo en pivo!
O,
Stormlooi
op niem
iwe
smartphones
Inzet ME op strand Dishoek
22 en 23
Xrisïsberaad in Vlissingen:
hoe moet dat nu verder?
Speciale bijlage: Paniek
Wat hebben we vaak samen naast elkaar
zitten ploeteren om de krant mooi en ook
nog op tijd te laten verschijnen.
Zeer zonnig
WOENSDAG 13 mei 2015
VLISSINGEN - Vormpjes maken,
aanpassen, bijlagen in elkaar zet
ten, pagina's doorsturen, kortom,
het was zo gek niet of Sander
heeft het wel gedaan. Hij maakte
ook het mooie PZC-250 jaar boek,
een titanenarbeid, waarbij iedere
argeloze voorbijganger van zijn
bureau ook aan het werk werd ge
zet. Ondanks geworstel om het al
lemaal voor elkaar te boksen
kwam het boek op tijd af. Als belo
ning mocht ook hij de koningin
herself ontmoeten.
Sander en ik gingen graag samen
shoppen. Gewapend met een vol
le portemonnee gingen we dan
naar de Lego-shop, alwaar we al
in september hoopten dat de
kerstdozen waren aangekomen.
Tot ieders verbazing kwamen we
dan veeeel later weer terug op de
redactie, zwaar beladen met enor
me tassen waarin verschillende
dozen mooie kerstlego zaten. We
moesten onszelf natuurlijk niet te
kort doen, dus daarom gingen we
ook graag samen een hapje eten.
Soms was dat ook wel noodzaak,
als er weer eens een vergadering
was uitgelopen en we eigenlijk di
rect aan het werk moesten 's
avonds. Ooit dachten we leuk uit
eten te gaan in Goes. Eindelijk
konden we daar de auto kwijt.
Sander liep snel naar de parkeer
automaat en ik was de auto net
uit toen een parkeerwachtster op
me afkwam. „U moet betalen me
vrouw." Ik wees op Sander, die in
middels weer op de auto afkwam,
dus dat gevaar was geweken voor
het moment. Maar: we hadden
niet al te veel kleingeld om in de
parkeermeter te stoppen. Dus dat
betekende snel eten. Het restau
rantje dat we hadden gekozen,
werkte echter niet mee en het
duurde maar en duurde maar. Ein
delijk hadden we de laatste hap
achter de kiezen en na haastige be
taling stoven we weer op de auto
af. We zouden hoogstens een mi
nuutje te laat zijn, dachten we.
We hadden echter buiten de
waard gerekend: de parkeerwacht
ster stond al een fijne vette bon
uit te schrijven. Die had gewoon
op een bankje vlakbij de auto in
de gaten zitten houden tot wan
neer we konden parkeren. Dat
was een van de zeldzame keren
dat ik Sander (netjes) uit zijn vel
heb zien springen.
We vinden het jammer dat je niet
meer terug komt en we hopen dat
je 'niet over de horizon' valt. Blijf
in contact met je oud-collega's en
we wensen dat het snel beter met
je gaat, zodat je weer kunt genie
ten van het leven. Carpe Diem!
DELEGEREN IS EEN KUNST
Sander van der Bijl is
een bikkel. Dat weten
we al heel lang. Hij
komt desnoods met
veel pijn in zijn lijf naar de
krant. Dus kunnen we er maar
niet aan wennen dat zijn nieu
we nier hem vooralsnog niet
toestaat werk te doen. Onder
tussen maakt Sander er dapper
het beste van. Over terugslagen
waarvan je somber zou wor
den, vertelt hij laconiek. En hij
is zeer nuchter over mogelijk
heden en onmogelijkheden.
Sterk is ie.
Ondertussen werken wij aan
een restyling van Geniet! Dat is
toch zijn baby. En binnenkort
krijgt de krant een opfrisser.
Zonder toedoen van Sander.
Dat is vreemd. Maar meer mo
gelijkheden zijn er niet. Wij
gaan hier verder. Sander doet
hetzelfde in Ouwerkerk. Het ga
je goed Sander!
VLISSINGEN - Werken met Sander
van der Bijl was een plezier. Hoe
spannend de toestand op de krant
ook kon zijn (storingen, niet te ha
len deadlines): hij bleef een rots
in de branding. Een collega die
niet alleen rust uitstraalde maar
ook altijd zijn werk zag. „Zal ik
dat even voor je doen?" of „Laat
maar, dat heb ik al voor mijn reke
ning genomen."
Verder bleef Sander bewonderens
waardig lang doorwerken, ook als
hij in een toestand verkeerde,
waarbij anderen zich al lang ziek
hadden gemeld.
Sander, ik zal altijd terugdenken
aan jouw collegiale houding en je
vrolijke manier van optreden. Ik
wens je alle goeds toe.
NIEUWERKERK - Sander is de man
van uitersten. Een huis in het
Zeeuwse Nieuwerkerk, maar ook
in het Servische Lipno. Een grote
Nissan pickup, maar ook een zuini
ge Volvo. Kwaliteit is voor hem het
belangrijkste. Ook in zijn werk
ging hij altijd voor kwaliteit. Met
een goed oog voor alles wat mooi
is (behalve films: dogmafilms!). En
met soms wilde plannen (houtkap
in Oost-Europa opzetten bijvoor
beeld). Jammer dat er niet meer
van terecht is gekomen. En jam
mer dat je ons gaat verlaten. Ik had
graag nog jaren met je gewerkt. Ik
wens jou en je gezin niets dan ze
gen. Misschien vier ik nog wel
eens vakantie in Servië en drinken
we nog eens pivo. Sander, ziveli!
Editie: Schouwen-Duiveland
Na een barbecue in strandpaviljoen Piet Hein
heeft de politie hard moeten ingrijpen
4
257e jaargang nr. 112 Los nummer 1,95 Abonneeprijs 1,11
Ploeteren, shoppen en smullen
door Margreeth Ernens
2002: De PZC op stap en Sander
was van de partij. Hij moest lopen,
lopen, lopen. De man die gewend
is met een enorme truck of een
vette volvo te rijden was aangewe
zen op zijn benenwagen. Die deed
het overigens best, maar trok
geen bekijks. Dat truckie zette hij
overal voor in: kerstbomen voor
collega's meenemen, verhuizen,
kamperen, een collega wegslepen,
je kon het zo gek niet verzinnen!
MIDDELBURG - De man die alles kan en supersnel zijn werk doet is hier in een onbewaakt moment gekiekt. Hij heeft
wat taakjes verdeeld en de rest van de avond kan hij dus lekker surfen op het internet, op zoek naar een nieuwe auto
of een houtklover voor een zakelijk avontuurtje. Soms lekker met de voetjes (immer gehuld in wandelschoenen of
crocs) op het bureau. Wie doet je wat? Jammer dat Kylie Minogue hier even niet goed te zien is op zijn computer: San-
der was daar immer door geïnspireerd.
S r'j?,
door Willem Staat
door Rolant Quist
UW MENING 1567 reacties
De PZC zal nooit meer hetzelfde
zijn zonder Sander
EENS
ONEENS
