Grote Liefde commentaar Het vieze bankje van Lilian Badkamer met droomplafbnd Stormloo op nieu smartphones 2 en 3 Inzet ME op strand Dishoek 22 en 23 Journalisten zijn in de regel eigenaardige en vooral eigenwijze mensen. Lilian Dominicus is daarop geen uitzondering. .risisberaad in Vlissingen: hoe moet dat nu verder? e: Paniek Zeer zonnig WOENSDAG 13 mei 2015 GOES - In de ruim zes jaar dat we naaste collega's waren op de redac tie Bevelanden-Tholen, van 2007 tot aan haar vertrek naar De Pers dienst in het najaar van 2012, heb ik een haat-liefdeverhouding met haar opgebouwd. Een aardig ver haal schrijven kan ze zonder meer, maar ze kwam niet altijd even gemotiveerd over. Als de rest van de redactie al lang en breed binnen was, de eerste tele foontjes al had gepleegd en al toe was aan de derde kop koffie, kwam La Dominicus ook nog eens aanzetten. Tja, divagedrag was haar niet vreemd. Maar eer lijk is eerlijk, voor iemand die zich als een vis in het water voel de aan de andere kant van de gro te plas en daar een fraai boekwerk over Zeeuwen in Amerika produ ceerde, was de vergadering van de dorpsraad Rilland of gedoe over het schooltje in Schore misschien ook gewoon te klein bier. We stonden er dus niet heel erg van te kijken toen 'Miss America' aan kondigde voor De Persdienst te gaan werken. Toch miste ik haar daarna wel eens, de lunches waar op we onszelf af en toe trakteer den bij De Viskêête in Yerseke of de Mac, gesprekken die we voer den, zelfs het gekibbel. In het kan toor aan het Stationspark zaten we tegenover elkaar, maar de ver huizing naar de Fruitlaan werd aangegrepen om zo ver mogelijk bij elkaar uit de buurt te gaan zit ten. Al was het maar omdat ik in haar ogen veel te luid telefoneer de. Lilian is inmiddels aan de slag bij het Eindhovens Dagblad. Het ga je goed en als je heimwee hebt naar Zeeland: voor een visje in Yerseke kun je me altijd bellen! BUITENMENS Als dit een roman was, zou 'De kroniek van een aangekondigd vertrek' een passen de titel zijn. Maar dit is geen ro man, slechts een ten geleide bij het vertrek van een oer-Zeeuw- se collega die haar geluk graag beproeft buiten de provincie. De episode voor het avontuur in Nijmegen kende veel hoogte punten. Bij de eindredactie, bij de verslaggeving, maar ook in de Verenigde Staten, tijdens een speurtocht naar ultieme overkanters met Zeeuwse roots. Ondanks haar liefde voor de flamenco wordt niet Sevilla maar Eindhoven de nieuwe thuisbasis van Lilian. Dat heeft alles te maken met de Grote Liefde die Brabant als thuisba sis kent. Dat lijkt een prima ba sis voor nieuwe journalistieke capriolen in genoemd lands deel. GOES - Ook op de werkvloer moet je af en toe relaxen. Dus had Li lian het lumineuze idee opgevat om een oud slaapbankje, dat ze nog had staan, mee te slepen naar het redactiekantoor aan de Fruit laan. Kosten noch moeite werden gespaard. Lilian huurde een karre tje voor het vervoer en Luc en Rob tilden zich haast een breuk om het plakkerige ding door het trappenhuis naar de eerste verdie ping te krijgen. De keren dat er daadwerkelijk is gelounged op het bankje zijn op één hand te tellen. De meeste collega's vonden het maar een vies ding. Zelfs de hond van Ronald den Dekker besloot, na enig snuffelwerk, toch maar op de grond te blijven liggen. GOES - Jaren terug, toen ze nog op de redactie Bevelanden-Tholen werkte, ontvouwde Lilian een wild plan om de badkamer van haar woning aan de Goese Zaag molenstraat te renoveren. In alf laila wa-laila-stijl ofwel Duizend en-een-nacht. Voor de uitvoering van de renovatie had Lilian een jongeheer opgeduikeld, die zo ver weg woonde, dat hij dus maar aan de Zaagmolenstraat in de kost kwam. Gastvrij als Lilian is, nam ze hem ook een keer mee naar een redactieborrel. De kleurrijke badkamer met het gedroomde sterrenplafond kwam uiteindelijk af. Hoeveel nachten de jongeheer is gebleven, is onbekend. Maar minder dan duizend, schatten we. Editie: Bevelanden/Tholen Na een barbecue in strandpaviljoen Piet Hein heeft de politie hard moeten ingrijpen 257e jaargang nr. 112 Los nummer 1,95 Abonneeprijs 1,11 Diva is te groot voor Zeeland door Luc Oggel tuurschoon te bieden, maar voor het water zal ze toch echt naar Zeeland moeten. Maar het lijdt geen twijfel dat ze nog wel eens zal komen 'uitwaaien'. Als Lilian ergens graag is, dan is het wel buiten. Op bij gaande foto is ze dan ook stralend gekiekt in haar 'natuur lijke habitat'. En nu heeft Brabant uiteraard ook veel na- door Rob Paardekam door Frank Balkenende UW MENING 4567 reacties De PZC zal nooit meer hetzelfde zijn zonder Lilian ma - vr EENS ONEENS

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2015 | | pagina 48