16 GEZOND
13:00
ten dat ze naar een pedicure gaan. Ze wrijft
zijn voeten in met desinfecterende lotion.
Daarna freest zij het eeltlaagje rond de link
doorns iets weg en pakt een mesje.
„Wat doe je nu?" vraagt hij.
„Ik ga ze uitlepelen. Net zoals je aardappels
pit. Het doet geen pijn. Daarna frees ik alles
weer mooi glad, en plak ik er huidvriendelij-
ke pleistertjes op."
Als Pieter na een tijdje opgelucht naast de
stoel staat, vertelt zij dat zij heel voorzichtig
werkt. Mocht hij er na een week toch nog
last van hebben, dan kan hij terugkomen:
daarvoor brengt zij hem niets in rekening.
„Toen ik mijn praktijk net begon, keek ik
veel naar voeten in slippers en sandalen",
grinnikt Diepenbroek, en pakt haar agenda.
„Dan zag ik 's zomers op terrasjes goed ver
zorgde mensen, modieus gekleed, die hun
voeten vergeten. Ik focuste op vreemde te
nen, verkleurde nagels, hielen die over slip
pers puilen."
Ze neemt de rinkelende telefoon aan, luis
tert aandachtig, bladert een paar dagen ver
der en noteert de afspraak. „Voordat u bij
mij komt, raad ik u wel het volgende aan",
zegt ze tot besluit. „Knip uw teennagels
niet, want dan krijg ik ze niet meer in de
juiste vorm. Neem liever geen voetbad; eelt
wordt er te zacht van en is dan niet goed te
verwijderen. Gebruik daarom ook maar
geen likdoornpleisters."
Haar meeste klanten komen eens in de zes
weken. Sommige bezoeken haar eens per
jaar. Hoogzwangere vrouwen verschijnen
iets vaker, omdat zij zelf niet meer bij hun
voeten kunnen. „Dan ligt de nadruk vooral
op het verzorgende aspect", vertelt Diepen
broek.
Haar oudste klant is zevenentachtig. De
jongste is Janna (8)*, met wratjes die een pe
dicure niet kan weghalen, maar wel mag
het eelt eromheen worden aangepakt. Moe
der neemt plaats aan tafel en drinkt een kop
thee. Janna huppelt naar de stoel. Vol ver
trouwen strekt zij haar tenen uit en vraagt:
„Komen hier wel eens stinkvoeten?"
Soms wel, lacht Diepenbroek. Ze zegt dat
zij dan haar mondkapje hoger optrekt, en
aan haar klant vraagt of die wel eens last
heeft van overmatige transpiratie: „Ook
geef ik iemand een geurend voetbadje."
Maar na afloop moet ze wel met een lucht
verfrisser door haar praktijk, en gooit ze ook
Niet iedereen bekommert
zich om zijn voeten. En niet
iedereen raakt andermans
voeten aan. Voor een pedicu
re is het echter dagelijkse
kost. Soms krijgt ze een
week lang lastige likdoorns.
En dan weer veel ingroeiende
teennagels. Ook bellen spon
taan toeristen aan, met over
tollig eelt, diepe kloven en
schimmels. Je voeten laten
doen, is intiem. Je voelt je na
afloop herboren.
Zij is pedicure en ontvangt
haar klanten in haar praktijk
op de eerste verdieping van
een monumentaal pand aan
de Bierkaai in Middelburg.
„Je moet dus nog wel enigs
zins mobiel zijn om in mijn
stoel te belanden", lacht Georgette Diepen
broek (57). Maar wie dat lukt, kan zich op
maandag, dinsdag of woensdag door haar la
ten verwennen tijdens een behandeling die
gemiddeld vijfenveertig minuten duurt. „Er
komen zo'n zeven klanten per dag", vertelt
zij. „Ook wel eens 's avonds." Zij kijkt na al
die jaren nergens meer van op: likdoorns,
eelt, ingroeiende- of schimmelnagels en klo
ven. Omdat er geen wachtkamer is, regelt
zij het zo dat iedereen meteen naar boven
kan en zij daar intussen alle schilfers,
schraapsels en nagelreepjes alweer heeft op
geruimd en de apparatuur ontsmet; spatel-
tjes, mesjes en boortjes. „En ik wil graag
tijd hebben voor iedereen." Dus kookt ze
water voor thee, zet het koffieapparaat
stand-by, vult de glazen pot met voeten
dropjes en schuift de nocturnes van Chopin
in de cd-speler.
Pieter (45)* komt voor het eerst. Hij strom
pelt de trap op. Hij heeft gebeld of hij even
tussendoor mag; hij moet naar een beurs in
Duitsland. Als hij plaatsneemt in de behan-
delstoel en zijn schoenen en sokken uit
trekt, ziet Diepenbroek in een oogopslag dat
hij likdoorns tussen zijn tenen heeft. Ze
geeft hem een kop koffie, doet haar mond
kapje voor, trekt haar handschoentjes aan
en buigt zich aandachtig over zijn voeten.
„Heb je meer mannen?" vraagt hij.
Haar ogen lachen. Veertig procent van haar
clientèle is man, vertelt ze. Maar er zijn er
waarschijnlijk niet veel die van elkaar we-
door Jacoline Vlaander
De afrondende
voetmassage is
een traktatie
