SPECTRUM 3
interview
Hélène Hendriks
heeft zich bij het
wegrestaurant
snel even omge
kleed. „Ik heb net
een item gedraaid
in een rokje. Staat
zo stigmatiserend." Ze heeft zich nu
in een spijkerbroek met modieuze ga
ten gestoken, sneakers eronder en ze
excuseert zich voor het dragen van
een zwarte zonnebril. „Niet zo netjes,
maar anders krijg ik hoofdpijn", zegt
ze op het zonnige terras langs de A27.
Het gaat Hendriks voor de wind. Bij
toeval in het vak beland is de 34-jari-
ge Bredase nu een van de gezichten
van betaalzender FOX Sports. Weke
lijks presenteert ze de eredivisie van
uit de stadions in het land of vanuit
de studio en maakt ze items met voet
ballers die vooral niet over tactieken
of de ranglijst gaan. Af en toe zijn er
uitstapjes naar andere sporten. Zo pre
senteerde Hendriks vorig jaar ook de
Wimbledonuitzendingen.
Ze komt natuurlijk over, alsof het alle
maal vanzelf gaat. Maar in het begin
was het vechten tegen de vooroorde
len. „René van der Gijp vroeg zich af
wat ik als hockeymeisje in de voetbal
lerij moest. Weet je, ik kan hem nog
gelijk geven ook."
Ze is met journalist Fardau Wagenaar
van de Twentsche Courant Tubantia
de enige vrouw in de voetbaljournalis-
tiek. Dat heeft voor- en nadelen.
„FOX zocht een vrouw, mede daarom
werd ik aangenomen. Maar dat je
blond bent, een meisje en uit het
hockey komt, is een nadeel. Je zag ze
denken: 'Wie is zij? Wat doet ze hier?'
Sommige mensen hebben vooroorde
len, hoopten dat ik op mijn bek zou
gaan. Zo zijn we in Nederland. Maar
volgens mij bleek snel dat ik verstand
heb van het spelletje en dat ik weet
hoe het er in een kleedkamer aan toe
gaat. Ik heb geen last van geldings
drang, dat ik irritante vragen blijf stel
len. Ik werd snel geaccepteerd."
Hendriks had één keer eerder live tele
visie gemaakt en werd anderhalfjaar
geleden bij FOX voor de leeuwen ge
gooid. Ze sloeg de plank best eens
mis, maar groeide met de week. En
merkte dat het ook andersom werkt.
Sommige trainers en spelers vinden
het wel prettig om eens tegenover
een vrouw te staan. „Die geven je dan
net iets meer. Ook omdat ik gewoon
normaal doe, niet te betweterig. Tot
dat ik een vervelende vraag stel, hoor.
Dan is het ook ineens klaar."
Ze had haar jeugddroom al met succes
nagejaagd. Docent lichamelijke opvoe
ding wilde ze worden, net al haar va
der en moeder. Na de sportacademie
ging ze aan de slag bij het CIOS. Maar
met de bureaucratie en het conserva
tisme in het onderwijs kon Hendriks
niets. „Lesgeven vond ik hartstikke
leuk. De papierwinkel en vergadercul
tuur niet. Ik stelde eens voor om leer
lingen eikaars salto te laten filmen
met hun telefoon en dan samen na te
bespreken. Nou, dat was voor mijn col
lega's echt een no-go. Geen mobiel
tjes in de klas! Daar kwam nog bij dat
veel leerlingen het CIOS deden om
lekker te kunnen sporten. Dat is het
vak natuurlijk niet. Je moet sportdo-
cent of trainer willen worden."
Ondertussen was Hendriks hock-
eyster in de hoofdklasse, bij Push in
Breda. Toen ze tijdens een wedstrijd
een bal hard op haar hand kreeg en
daarover werd geïnterviewd door een
lokaal televisiestation, maakte ze zo'n
goede indruk dat ze meteen aan de
slag kon als NAC-watcher bij de zen
der. Korte tijd later belde ze Omroep
Brabant met de mededeling: 'Ik kom
René van der Gijp
vroeg zich af wat ik als
hockeymeisje in de
voetballerij moest
bij jullie werken'. Het lukte nog ook.
Ze zat op de sportredactie, even later
ook bij de regionale zender Li in Lim
burg, en deed daar onder meer veel be
taald voetbal. „Hoewel ik helemaal
niet van de carrièreplanning ben, voel
de ik wel dat de volgende stap landelij
ke tv moest zijn. En ik voelde ook dat
ik klaar was met hockeyen."
Bij FOX Sports, met ruim 700.000
abonnees, doet ze haar voordeel met
haar topsportachtergrond. Ze voelt
zich 'one of the guys' en niet die ene
vrouw in de machowereld die voetbal
lerij heet. Daar is vooral het mannelij
ke deel van het publiek meer mee be
zig. Als ze aan de rand van het veld
een trainer interviewt, ziet ze in haar
ooghoeken dat mannen op de tribune
foto's van haar maken. Die duiken la
ter op bij websites als mokkels.nl.
Ook op Twitter is ze inmiddels niet
meer weg te denken, zeker als ze bij
een van de belangrijke wedstrijden
van het weekeinde is. En niet altijd po
sitief. Vrouwen reageren jaloers en
mannen soms plat. Sommigen fotogra
feren hun tv als Hendriks in beeld
komt. „Ja, er zijn een hoop gekken",
zegt ze. ,„Maar ik kan me er niet te
druk over maken. Dan heb je geen le
ven. Ik ben ook een keer op vakantie
in Zuid-Frankrijk in bikini gefotogra
feerd, dat gaat alweer veel verder.
Soms krijg je cadeautjes bij de post.
Een gouden ketting die ik ooit kreeg
heeft een collega voor 80 euro ver
patst. Zijn we van uit eten gegaan."
Veel vervelender wordt het als het
Hélène
Hendriks
overgaat in stalking. Hendriks heeft er
al twee jaar last van, stopte noodge
dwongen met Facebook. Veel kan ze
er niet over zeggen. „Maar ik krijg lie
ver een berichtje dat ik een paarden
kop heb of een domme vraag heb ge
steld. Of goed onderbouwde kritiek,
die neem ik in me op en probeer ik te
gebruiken. Als ik een compliment
krijg, reageer ik ook niet. Want ik
weet dat ik de volgende keer aan de
beurt kan zijn, als er iets misgaat."
De gemiddelde tv-kijker kent de om
standigheden niet waaronder Hen
driks spelers moet ondervragen. „Met
een tetterende regisseur in je oor, joe
lend publiek op de tribune, muziek in
het stadion. Probeer dan maar eens je
gesprekspartner te verstaan en op zijn
antwoorden in te gaan." En lang niet
alle voetballers hebben meteen mooie
volzinnen paraat. „Voor een speler is
het ook niet zo makkelijk. Die komt
met de stoom nog uit de oren en vol
adrenaline het veld af en heeft de wed
strijd vaak anders beleefd. Bij de grote
clubs merk je ook dat spelers voorzich
tiger zijn. Ze weten dat één zinnetje
uit zo'n interview er uitgepakt wordt
en nieuws op zich kan worden, zon
der de strekking van het verhaal er
bij."
Echt grote blunders heeft ze voorals
nog niet gemaakt. „Maar ik weet niet
hoe ik erop zou reageren als ik de TV
Draait Door haal en door heel Neder
land zou worden afgemaakt. Daar kan
en moet je ook niet over nadenken,
daar heb je niks aan."
Haar wedstrijdvoorbereiding noemt
Hendriks maniakaal. „Ik lees alles. En
wat ik lees, probeer ik altijd zelf te
checken. Die achtergrondinformatie
kan je in het stadion redden, bijvoor
beeld als het beeld wegvalt. Maar het
hoort er ook gewoon bij. Ik heb helaas
niet de tijd om op vrijdag naar de trai
ning te gaan van de club waar ik op
zondag naartoe moet. Dan is het wel
zo professioneel om goed voorbereid
naar de wedstrijd te gaan."
Hendriks is vooral op zichzelf aange
wezen. Ze heeft bij FOX geen mentor
met wie ze op maandag haar presenta
tie of interviews doorneemt. „Maar ik
kijk zelf al mijn interviews terug. Ik
wil beter worden. Daarom kijk ik ook
veel naar anderen, bijvoorbeeld op
Sky. De kunst zit hem in het anticipe
ren, je weet vaak niet wat er gaat ge
beuren. Het is op je bek gaan en leren.
Maar is het een baan die iedereen die
van voetbal houdt wel zou willen. Ik
ruik het gras. Heerlijk."
ZATERDAG 9 MEI 2015
One
of the boys
door Rik Spekenbrink
foto Shody Careman
(1980, Breda)
volgde de sport
academie CIOS.
Daarna werkte
ze bij CIOS,
TV&Co,
Omroep
Brabant, L1 en
Rabo Sport.
In 2012 kwam
ze bij Eredivisie
Live; een jaar
later stapte ze
over naar FOX
Sports.
Hendriks speel
de hoofdklasse
hockey bij Push
in Breda. Door
blessureleed
stopte ze met
tophockey in
2011.
Hélène Hendriks interviewt oud-voetballer Geert den Ouden voorafgaand aan de
wedstrijd Willem ll-Heracles voor de camera van FOX Sports, foto Pro Shots
reageren?
v spectrum@depersdienst.nl
