C roenblijvend peperboompje
4 WONEN
GROENE VINGERS
Romke van de Kaa
Daphne is de Latijnse
naam van het peper
boompje; vroegbloeiend
struikje dat in maart -
soms eerder - al bloeit. Het belang
rijkste kenmerk van alle Daphnes
is hun hemelse geur. Het gewone
peperboompje - Daphne meze-
reum - was ooit inheems, maar is
bij ons waarschijnlijk uitgestor
ven. De bessen van Daphnes zijn
giftig; ze smaken zo scherp naar
peper, dat je ze snel uitspuugt.
Daphnes kun je in twee groepen
verdelen: bladhoudende en blad
verliezende. Hoewel er zogenaam
de halfwintergroene soorten en
hybriden zijn, die 's winters ge
deeltelijk kaal worden, al naar ge
lang de strengheid van de vorst.
De vroegstbloeiende groenblijven-
de Daphne - laureola - bloeit
soms al eind februari. Met spinach
tige, gifgroene bloempjes, die niet
opvallen, maar wel mooi afsteken
tegen het grachtengroene blad.
Daphne laureola is een mooie ver
schijning, die in groeiwijze en
blad doet denken aan een krui
sing tussen Euphorbia en Laurier,
als zoiets zou kunnen bestaan.
De geur komt pas tegen de avond
goed los. Maar er zijn niet veel tui
niers die eind februari 's avonds
de tuin ingaan. Daphne laureola
wordt niet groot, hoewel ik in het
wild exemplaren van anderhalve
meter hoog zag. Mijn eigen exem
plaar was na tien jaar amper een
halve meter hoog. Wie dat nog te
groot vindt, kan zoeken naar
Daphne laureola var. philippi,
dwergvariëteit uit de Pyreneeën.
Wie Daphnes om de geur wil, kan
beter genoegen nemen met een
iets latere bloeitijd; Daphne ponti-
ca bloeit in maart en april, met
geelgroene bloemen die een zwa
re, kruidige geur verspreiden. Het
is een flinke plant voor een Daph
ne, een volwassen exemplaar is
ongeveer een meter hoog en even
breed. De ideale struik om naast
de voordeur te planten, om het be
zoek al vroeg in het jaar met een
wolk van geur te ontvangen.
De beroemdste van alle winter
groene Daphnes is Daphne cneo-
rum, een klein, halfrond struikje
met sierlijk blad en een weelde
aan rozerode, sterkgeurende bloe
men in mei. In de Alpen, waar
Daphne cneorum in het wild
groeit, wordt afgeraden het struik
je te dicht bij het terras te planten.
Je krijgt hoofdpijn van de geur, be
weert men. Een takje in een vaas
je in de kamer is helemaal uit den
boze. Het kan; ik ken ook mensen
die hoofdpijn krijgen van hyacin-
tengeur. Voor bloembakken op
het balkon, of voor een minituin-
tje in een zandstenen trog is het
dwergje Daphne cneorum var.
pygmea het meest geschikt.
Een heestertje dat qua blad wel
iets aan Daphne cneorum doet
denken is Daphne x neapolitana,
een hybride waarvan de ouders
niet met zekerheid bekend zijn.
De Watertoren is sinds 1894 een begrip in de stad
Vlissingen. De laatste jaren dreigde hij in verval te
raken. Eigenaar Frank Damen besloot samen met
bouwbedrijf Joziasse de toren volledig te restaure
ren en het vakantieverblijf te vernieuwen.
We hadden het gevoel
dat er direct actie on
dernomen moest
worden, vertelt
André Francke, calcu
lator bij bouwbedrijf
Joziasse, over de in
verval geraakte Watertoren. „Nadat er ver
schillende keren stukken beton op straat
waren gevallen was de veiligheid in het ge
ding."
Toren-eigenaar Frank Damen had een aan
tal ideeën om de Watertoren aan te pak
ken. „Eerst wilden we er een aantal appar
tementen in maken. Alleen was het voor
onze gasten dan niet mogelijk om de hele
toren te beleven. Toen hebben we besloten
om er een vakantieverblijf van te maken
en de boel eens grondig te laten verbou
wen."
Bouwbedrijf Joziasse startte begin februari
met de restauratie van de Watertoren. „Het
plan was dat de werkzaamheden drie
maanden mochten duren. Dan zou de ver
bouwing voor het hoogseizoen zijn afge
rond. We zijn er trots op dat de werkzaam
heden komende maandag al afgerond zul
len zijn. De eerste reserveringen staan voor
woensdag gepland."
In drie maanden tijd hebben de vaklieden
keihard gewerkt om tot dit resultaat te ko
men. Vooral de veiligheid van het gebouw
werd een belangrijk thema bij de verbou
wing. „We hebben regelmatig overleg ge
had met de brandweer om te zorgen dat de
Watertoren als veilig kon worden bestem
peld. Zo hangen er overal in de toren senso
ren die bij elke calamiteit afgaan. Op de zes
de verdieping hebben we twee ramen inge
bouwd waar mensen om hulp kunnen roe
pen in geval van nood. Daarnaast zit een
raam dat speciaal voor de brandweer is aan
gebracht. Qua veiligheid voldoet dit ge
bouw aan alle eisen", aldus Francke. Da
men bevestigt dit verhaal. „We zitten zelfs
op een hoger niveau qua veiligheid dan
vooraf was afgesproken. Mocht er onver
hoopt iets gebeuren dan zijn we in ieder ge
val goed voorbereid." Naast de veiligheid
heeft de inrichting van de toren ook een
complete make-over gekregen. „De trap is
compleet vernieuwd en er is zelfs een extra
stuk geplaatst naar de bovenste verdieping.
Daarnaast zijn compleet ingerichte slaap-
en badkamers gebouwd. Hierbij is voorna
melijk aandacht besteed aan de nodige
luxe. De kamers beschikken over een grote
badkamer inclusief sauna. Op elke verdie
ping is een toilet gebouwd. Hier zagen wij
ook de noodzaak van in", aldus Damen. He
lemaal bovenin de toren is een vergader
ruimte gerealiseerd. „Voorheen kon je hier
alleen komen via een verouderde trap en
was het niet meer dan een simpele zolder
kamer. Nu is het behalve vergaderruimte
ook een toegang tot het uitkijkpunt", zegt
Francke.
Volgens Damen voldoet de vergaderruimte
aan alle normen. „De vaklieden hebben
echt een unieke prestatie geleverd doordat
ze alle materialen naar deze ruimte hebben
kunnen brengen. Daar zit onder meer een
volledige pantry bij, waar zakenmensen
hun koffie kunnen halen. Ook hebben we
ruimte voor een scherm als er presentaties
worden gegeven. Als klap op de vuurpijl
wordt er middenin de ruimte een luik aan
gebracht, waar je naar beneden kunt kij
ken", vertelt Damen.
Het gevaar bij verbouwingen van monu
mentale panden is dat de authentieke
vorm wordt aangetast. Damen en Francke
hebben hier zeker rekening mee gehouden.
„De toren is volledig gerestaureerd en aan
de binnenkant is zelfs alles overhoop ge
haald. Monumentenzorg was in het begin
van de verbouwing bezorgd. We hebben ze
duidelijk gemaakt dat de toren zoveel mo
gelijk in oude staat zou worden behou
den", aldus Francke. Ook Damen kon zeker
leven met dit idee. „De Watertoren is al
sinds 1894 een begrip in Vlissingen. Dan
zou het wel gek zijn om de authentieke
sporen te verwijderen. Veel mensen ko
men ook speciaal voor een verblijf in zo'n
historisch gebouw. Daarom hebben we van
af het begin gezegd dat we de toren zoveel
mogelijk laten zoals hij was. Dat is wel re
delijk gelukt denk ik."
De toekomst van de Watertoren ziet er
rooskleurig uit. Na de restauratie, die bijna
is afgerond, kijkt Damen positief naar de
toekomst. „Het belangrijkste doel voor mij
is dat mensen die hier komen de gehele
Watertoren op een unieke wijze meema
ken. De toren is nu een combinatie van
een authentiek gebouw met moderne toe
voegingen. Er zijn zes tweepersoonska
mers en een kinderkamer, wat uitkomt op
ruimte voor maximaal zestien personen.
Op de begane grond is een keuken met al
les erop en eraan. Daarnaast hebben we in
de tuin een terras met loungeset en barbe
cue ingericht. Dankzij een goede samen
werking met het bouwbedrijf en alle be
trokkenen hebben we dit project succesvol
afgerond. We zijn daarom allen zeer tevre
den over de verbouwing", zegt Damen.
DE VERBOUWING
Daphne tangutica
Authentiek gebouw
door Kees Rijborz
De toren werd aan de buitenkant van top tot
teen gerestaureerd.
Na drie maanden van noeste arbeid is het re
sultaat aan de buitenkant goed zichtbaar.
