6 BUITEN
Uit de
Zeeuwse klei
RAADKAART
Wie er niet bekend is of er nooit iets
te zoeken had, rijdt het Dorpsplein in
Aagtekerke zo voorbij. Tenzij je weet
dat precies daar, op dat beschutte hof
je, de kerk van Sint-Agatha staat. Van
uit de wijde omtrek is de toren eeu
wenlang al zichtbaar.
Volgens de overleveringen
gaat de historie van de kerk
zelfs terug tot het klooster
waarvan de abdis Agatha
heette, en is er rond dertien
honderd al sprake van een
kerk van een gelijknamige
Sint. Maar hoe het ook zij, van de Neder
lands Hervormde Kerk op het Dorpsplein
wijst men de kerktoren als het oudste ge
deelte aan: deze dateert uit de vijftiende
eeuw. Daarna is het eenbeukige schip
met tongewelf gebouwd, met vier spitsbo-
gige vensters. In de negentiende eeuw
werd het geheel uitgebreid met een con
sistorie en school, die nog moeiteloos te
herkennen zijn aan de hoge ramen.
In de schaduw van de bomen staat een
grijze Volkswagenbus. Met sierlijke let
ters prijkt er Schildersbedrijf Mark de
Korte op de opengeschoven zijdeur. De
aanblik binnen biedt schappen vol grote
en kleine verfblikken met verschillende
tinten en kleuren, poetsdoeken, kwasten,
rollers, plamuurmessen en tubes. Zelf
staat De Korte (33) op een ladder aan het
plein en schildert bovendorpels in hoog
glans ivoorwit. In stille concentratie haalt
hij met rustige bewegingen de kwast
heen en weer.
Hij is hier geboren en getogen, vertelt hij.
En hij heeft het hier nog prima naar zijn
zin. Hij denkt ook niet dat het voor hem
zal veranderen: „Want als je wieg op een
dorp stond, wil je niet meer weg. Dat is
bij de meeste mensen zo. Kom je uit de
stad, dan gedij je misschien ergens an
ders niet zo goed." En Aagtekerke heeft
tenminste nog faciliteiten, wijst hij: "Er
is een supermarkt, een souvenirwinkel,
een rijwielzaak die ook fietsen repareert
en verhuurt. Die is in trek bij de toeristen
die op de campings in de omgeving staan
's zomers."
Vooral tijdens die maanden veert Aagte
kerke op. Als de zon schijnt en hij kan
buiten werken zoals hier, tegenover de
kerk, dan heeft Mark de Korte het enorm
naar zijn zin, zegt hij. Want er is dan ook
meer reuring om hem heen. Maar voor
zijn business maakt het seizoen niet zo
veel uit, want 's winters werkt hij im
mers binnen. Het onderhoud aan al die
woningen gaat altijd door. Hij heeft één
jongeman in dienst en samen bestrijken
ze ook de buitenhuisjes en vakantiebun
galows die hij in portefeuille heeft. En er
zijn klanten in de omliggende dorpen.
Hij zegt dat hij bijna alle zestienhonderd
inwoners van Aagtekerke van gezicht
kent. De meeste mensen kent hij ook van
naam. En dan telt hij alle buitengebieden
en de lintbewoning langs de provinciale
wegen mee: „Kijk, daar heb je Bram." Er
fietst een grijnzende jongeman voorbij
die 'Hé Mark!' roept. En De Korte steekt
zijn kwast op. Lacht: 'Hé Bram!'
Tijdens Koningsdag hingen er vlaggetjes
in de bomen en waren er verschillende ac
tiviteiten en spelen. De Oranjevereniging
hield een rommelmarkt.
Ook de Jaarlijkse voorjaarsevenementen
als de solexrace en het ringsteken te
paard trekken altijd veel bekijks. „Als er
wat gebeurt, is het hier op de kerkring",
zegt hij. En dan, omhoog naar de blauwe
hemel: „We gaan de goede tijd weer tege
moet."
Bij de souvenirwinkel staat de kaarten-
standaard al op de stoep. En ook het rekje
met strandschepjes en harkjes.
Het dorp laat de kerk in
door Jacoline Vlaander
Het Dorpsplein in Aagtekerke nu. foto Lex de Meester
De fallusbeker uit Reimerswaal, zoals hij gevonden werd.
Reconstructie van de
Reimerswaalse fallusbeker
foto aquarel
L.C.J. Goldschmitz-Wielinga
a Stichting
jCulturet
Erfgoed
'l Zeeland
