Fotografe Ilse Wolf verbleef twee maanden op Caldey, een minuscuul bewoond eilandje bij Wales waar niets gebeurt maar veel te beleven is. 12 VERDIEPING CALDEY m Caldey is niet het einde van de wereld, maar het heeft er veel van weg. Wie het slecht kan vinden met zichzelf heeft het lood zwaar op het 2 vierkante kilometer kleine eiland voor de ruige kust van Wales. De 28 bewo ners, onder wie 12 monniken, hebben ge duld, heel veel geduld. Of zoals een bewo ner het zegt: „Als mensen vragen wat voor werk ik doe, dan zeg ik: ik woon op een ei land." Want leven op Caldey is bijna een dagtaak. Er is niks. Ja, een klooster, een postkantoor tje en een vuurtoren. Voor boodschappen, doktersbezoek en alle andere noodzakelij ke voorzieningen moeten de bewoners twintig minuten varen naar het vasteland. Dat is niet lang, maar de veerboot vaart vanwege het tij maar één keer per dag. Te rug kan pas een dag later. Er is wel een we kelijkse boodschappenboot die de eilan ders na twee uur terugbrengt. Dan moet het niet te hard waaien uit het oosten, wat vaak het geval is, want dan worden alle bootdiensten geschrapt. Net als alle andere activiteiten buitenshuis bij te veel wind en regen. Eilanders voegen dan ook aan elke af spraak toe: 'weather permitting''als het weer het toestaat'. De titel voor het fotoboek dat Ilse Wolf (23) uit Breda over Caldey heeft gemaakt, lag dan ook voor de hand. Voor haar eerste bezoek moest ze vijf dagen in een hotel aan de kust wachten. „Het stormde zo vre selijk hard, dat had ik nog nooit meege maakt. De boot voer niet." Wolf had over het 's nachts pikdonkere Cal dey gelezen in een tijdschrift en besloot er heen te gaan voor haar afstudeerproject over de prestatiemaatschappij. De monni ken boden haar een slaapplaats bij de abdij. „Die wordt geleid door een Nederlander uit Vught. Een andere Nederlander, Titus, is de gastheer van het klooster." Ze wilde in beeld vastleggen wat een leven in isolatie met haar doet. Ze werd gegrepen door het eiland en de gepensioneerde be woners. Wolf: „Allemaal zijn ze afhankelijk van het licht, het weer, het tij en elkaar." Zoals de 77-jarige oud-piraat Paul, nu mon nik, die zijn woning heeft gebouwd van af val. Hij wilde praten met de nieuwkomer, Leven op een piepklein eiland door Niek Opten foto's Ilse Wolf

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2015 | | pagina 12