,g
Q S
Programma
geschiedenis
Tintje
42 SPORT
VROUWENVOETBAL
Kapelle was eind jaren zestig de bakermat
van het vrouwenvoetbal. Voetbalsters van
toen halen herinneringen op.
Het was een goede voetbal-
week voor Nederland. Zo las ik
verheugende nieuwskoppen
als 'Scorende Sneijder zet met
Galatasaray grote stap richting
bekerfinale' en 'Huntelaar en
Dost trefzeker'. Buitenlands
voetbal is vooral nieuwswaar
dig als er Nederlanders bij be
trokken zijn. Wat dat betreft
viel er vanuit Engeland genoeg
te melden. Wie verslag doet
van de Premier League kan te
genwoordig volstaan met Ne
derlandse namen: 'Advocaat
verslaat Koeman', 'Cruciale ze
ge VI aar' en 'Van Gaal kan
weer beschikken over Van Per-
sie'. De titel in Engeland ging
dit weekeinde naar Chelsea.
De winnende coach José Mou-
rinho heeft het vak geleerd on
der van Louis van Gaal, als as
sistent bij FC Barcelona. De
NOS kopte 'Chelsea verovert
Engelse landstitel', maar dat
had dus eigenlijk 'Van
Gaal-adept wint Premier Lea
gue' moeten zijn.
In Italië ging de scudetto voor
het vierde jaar op rij naar Ju-
ventus. Inderdaad: sinds onze
eigen Eljero Elia in augustus
2011 naar de bianconeri ver
huisde, is de ploeg elk jaar
kampioen geworden. Dat Elia
voornamelijk op de tribune zat
en na één seizoen weer ver
trok, doet daar niets aan af: 'Ju-
ve zet lijn Elia voort'.
In Andalusië won FC Barcelo
na met 8-0 bij Córdoba, onder
meer door drie goals van Luis
Suarez die natuurlijk groot ge
worden is bij FC Groningen.
Oftewel: 'Monsterzege Barga
door hattrick oud-Groninger'.
De voormalige ploeg van Sua
rez won gisteren de bekerfina
le dankzij twee goals van de
Slowaak Albert Rusnak.
Rusnak werd geboren in Vys-
kov, een Tsjechisch stadje met
als burgemeester Petr Hajek,
die in zijn jeugd een kortston
dige romance gehad zou heb
ben met het achternichtje van
Faas Wilkes. Met andere woor
den: 'Nederlands tintje aan be
kerwinst FC Groningen'.
KAPELLE - De reünie van de voet
balsters van het eerste uur is al
even aan de gang als er plots een
prachtig relikwie opduikt. Mien
te Selle hult zich in het Kapelse
gymzaaltje in een oranje shirt,
met rugnummer 7. Het stamt uit
eind jaren zestig, toen de voetbal
bond het vrouwenvoetbal als
'onesthetisch' kwalificeerde en
het verbood. „Daarom ontbreekt
het leeuwtje ook op het shirt",
zeggen de internationals van
toen. „Dat was heiligschennis."
Nu 47 jaar later is er dan eindelijk
de erkenning. De paria's van wel
eer worden tegenwoordig als pio
niers aangeduid en spelen de
hoofdrol in het programma 'Ande
re Tijden' van de NTR. De makers
hebben in het komende WK in
Canada, waar Oranje voor het
eerst aan meedoet, een mooie ge
legenheid gevonden om de ge
schiedenis van het vrouwenvoet
bal in Nederland te belichten. En
dus wordt deze zaterdag Kapelle
aangedaan.
Het dorpje was eind jaren zestig
de bakermat van het vrouwen
voetbal, in een periode dat eman
cipatie nog niet tot de burelen
van de KNVB was doorgedron
gen. Het leidde tot een eigen club
(Eerste Zeeuwse Dames Voetbal
Vereniging, EDZVV), een eigen
competitie met Brabantse en
Zuid-Hollandse ploegen, een wil
de bond (Algemene Nederlandse
Damesvoetbal Bond) en een ei
gen Nederlands elftal.
Twaalf speelsters uit die tijd,
trainer/bondscoach Robert Ver-
bruggen en oprichter Gerard Kor-
suize kruipen deze morgen in ho
tel-café-restaurant De Zwaan in
Kapelle dicht tegen elkaar aan. Er
wordt gelachen, de plakboeken
gaan van hand tot hand, de anek
dotes volgen elkaar in rap tempo
op en de camera registreert.
Mar ja Versprille, tegenwoordig
woonachtig in Ovezande, vindt
dat er in al die jaren qua beeldvor
ming nog niet zoveel is veran
derd. „Ik zag laatst bij Ivo Niehe
een aantal speelsters van het hui
dige Oranje en toen ging het toch
ook weer om het uiterlijk. Dat
was in onze tijd ook. Dan kwa
men ze filmen en werd er inge
zoomd op onze benen. Het was al
tijd een beetje denigrerend, al
trok ik me daar niks van aan. Ik
weet nog dat we de journalisten
van Panorama nog eens hebben
uitgedaagd. Die hadden een beet
je lacherig over ons gedaan. Het
werd 2-2 en er werd flink door
ons gebeukt. Nou, toen spraken
ze wel anders over ons."
Elly Voet begon als keepster, maar
werd als snel tot middenvelder
omgeturnd. Daar kon ze haar
energie meer kwijt. Tot twee jaar
geleden trainde ze nog de meisjes
van Kapelle. „Bij de vereniging
die ons destijds niet wilde", zegt
ze. „In die tijd keken ze op ons
neer en vond men damesvoetbal
niet interessant." Er wordt naar
Corrie Zuidweg gewezen. „Zij
was scheidsrechter in die tijd,
maar mocht van de KNVB niet
meer fluiten, omdat ze was gaan
voetballen en zich bij de wilde
bond had aangesloten", legt Voet
uit. „Maar wij zijn Zeeuwen hè",
zegt Versprille. „Wij worstelen en
komen altijd boven."
Het waren niet louter Zeeuwen
die bij EZDVV onderdak vonden.
Neem nu Mien te Selle. Ze woon
de destijds in Winterswijk, speel
de handbal op hoog niveau, maar
vond het ook wel leuk om tegen
een balletje te trappen. „Meneer
Korsuize vroeg of ik een keer als
gastspeelster wilde meedoen. Ik
heb vervolgens de trein gepakt en
was vier uur onderweg om hier
in Kapelle te komen. Ik werd op
het middenveld geposteerd. Mar ja
(Versprille) was de topspeelster,
maar niet echt een teamplayer, ze
was best egoïstisch. Toen dacht ik
dat ga ik ook doen en vervolgens
maakte ik drie doelpunten. Daar
na moest ik weer terug naar Win
terswijk, maar het was al laat en
ik kwam niet verder dan Doetin-
chem. Ben ik daar op de
veemarkt, tussen de balen stro,
gaan zitten en ben ik 's morgens
door mijn broer opgepikt."
„Na die eerste wedstrijd heb ik
een gesprek gehad met Robert
Verbruggen, de trainer. Hij wilde
me graag bij het Nederlands elftal
hebben. Dat was een droom voor
me. Ik mocht altijd bij Marja Ver
sprille thuis blijven slapen. Later
heeft Robert nog een baantje
voor me geregeld bij de Prijsslag
in Goes. Daar heb ik tweeënhalf
jaar gewerkt. Ik bleef in die tijd
ook nog handballen. Dan kwam
ik op maandag in Kapelle uit Win-
terswijk aan, trainde ik op dins
dag met de voetbal, op woensdag
handbaltraining bij EMM in Mid
delburg, op donderdag was de
vrije avond, op vrijdag trainde ik
met het Nederlands elftal en op
zaterdag nog een wedstrijd. Ja, en
vervolgens ging ik daarna snel
met de trein terug, zodat ik op
zondag weer kon handballen met
mijn club in Winterswijk. Ik was
best wel fanatiek hoor."
Inmiddels is ze 65, is ze in het be
zit van het diploma oefenmeester
II en heeft ze op hoog niveau da
mesteams getraind. „En komende
zomer ga ik naar het WK om
Oranje aan het werk te zien."
De vrouwen lieten zich destijds
door niemand en niets uit het
veld slaan. Zelfs niet toen het
KAPELLE - Andere Tijden is het ge
schiedenisprogramma van de
NTR en de VPRO dat wekelijks
wordt uitgezonden op NPO 2. De
laatste uitzending van dit seizoen
op dinsdag 26 mei is gewijd aan
de geschiedenis van het vrouwen
voetbal in Nederland. Aanleiding
is de deelname van Oranje aan
het WK in Canada komende zo
mer.
Hasan Evrengün is lid van de re
dactie en bedacht het onderwerp.
„Een van mijn dochters voetbalt
ook en vervolgens is het balletje
snel gaan rollen. Ik wilde weten
hoe het vroeger zat met het da
mesvoetbal en alle taboes er
omheen. Ik ben research gaan
doen en stuitte op de Eerste
Zeeuwse Dames Voetbal Vereni-
Een leeuwt j e op
het shirt was
heiligschennis
door jan Dagevos
De voetbalsters van EZDW en het Nederlands elftal bijeen in Kapelle.
