'We hadden helemaal niet door Ploumen ziet donaties
dat het zo'n grote ramp was' ook als morele steun
4 IN HET NIEUWS
NEPAL
Bergbeklimmer Eric Arnold kwam
met de schrik vrij. Een reuzelawine
scheerde tijdens de aardbeving
rakelings langs zijn tent.
^•$V&8jggm
WlU
- vV*
HHa
De Nederlandse bergbeklimmer
Eric Arnold is onderweg naar
huis. Tweehonderd meter vanaf
zijn tent werd het basiskamp op
de flanken van de machtige
Mount Everest verwoest. Toch
gaan er stemmen op om vol
gen-de week het klimmen te her
vatten.
Goed om je veilig terug te zien in
Kathmandu. Was het moeilijk om
de berg weer af te komen
„Het grootste probleem was uit
de plaats Lukla weg te komen. Al
le helikopters waren door de over
heid gecharterd, voor de hulpver
lening natuurlijk. Gelukkig ken
den we van een beklimming van
vorig jaar een kolonel uit India.
Hoe hij het heeft gedaan weet ik
niet, maar uiteindelijk kwam het
goed en was ik binnen 1,5 dag te
rug in Kathmandu."
Waar zat jij precies
„Een kilometer of drie bij het be
gin van ons basiskamp vandaan.
Van het basiskamp is denk ik
40 procent verdwenen. Het was
enorm heftig. Als ik er goed over
nadenk dat 200 meter van ons
kamp gewoon alles vernietigd is,
dat daar niets meer van over is,
dan hebben we ontzettend geluk
gehad. Ontzettend. En ik ben er
zonder verwondingen vanaf geko
men."
Kun je vertellen wat jij die zaterdag
hebt meegemaakt
„Het was kwart voor twaalf
's middags en ik was rustig een
boekje aan het lezen in mijn tent.
In eerste instantie ging de tent
schudden - het was slecht weer,
dus ik dacht dat iemand de
sneeuw van mijn tent afschudde.
Maar daarna kwam de grond ge
woon echt in beweging. Alsof ie
mand aan mijn matrasje stond te
trekken. Toen ik mijn hoofd naar
buiten stak kondigde de lawine
zich al met heel veel lawaai aan.
Eigenlijk vanaf drie plekken, dat
waren gigantische lawines. Het ge
luid werd steeds harder en de la
wines steeds groter. In eerste in
stantie dacht ik dat het allemaal
wel meeviel, we deden er niet te
moeilijk over. We hadden hele
maal niet door dat het middelste
deel van het basiskamp was weg
gevaagd."
Wat gaat er dan door je heen
„Lawines komen daar dagelijks
naar beneden, meestal schrik je er
niet van. Maar dit was echt groter.
Toch had ik absoluut niet het idee
dat dit een ramp zou worden of
dat het ons zou raken. Onze expe
ditieleider stond in de grote eet-
tent en wenkte naar me om daar
naar toe te komen. Halverwege
werd ik door de drukgolf overval
len. Ik was een paar seconden vol
ledig mijn oriëntatie kwijt. Op
dat moment dacht ik wel: wat ge
beurt me nu?"
Rick de Graaf (41) uit Huizen was
met de bus op weg naar Pokhara
maar strandde in een dorpje. Pas
gisteren kon hij zijn zus een mail-
tje sturen. „Dat was feest", zegt
Linda de Graaf over de opluch
ting na zijn bericht. Hij mailde
zijn zus diverse details over de
aardbeving: „Hij vertelde dat hij
in de bus zat en dat de hele Hima
laya begon te schudden. Alsof het
landschap vloeibaar werd, schreef
hij. Daarna zat hij in een dorpje,
hij schreef niet welk, en kon een
week helemaal niks. Hij blijft
daar nu om mensen te helpen die
hij vorig jaar heeft leren kennen
in Nepal."
De 19-jarige Pim Meijer uit Am
sterdam, die inmiddels weer te
rug is in ons land, vindt het niet
heel vreemd dat er nog steeds zo
veel landgenoten zoek zijn. Mis
schien komt het niet eens bij hen
op om contact op te nemen,
denkt hij.
„Waar ik was, in Annapurna, had
den we helemaal niet door dat
het zo'n grote ramp was. We voel
den een lichte aardbeving en de
stroom viel uit. Niemand die be
sefte dat er een aardbeving was
met duizenden doden. Ik ook
niet. 'Dit gebeurt zo vaak', zei de
plaatselijke bevolking, 'dit is Ne
pal'. Sommige toeristen gingen
tot mijn verbazing de volgende
dag gewoon raften. Ze zeiden: we
maken onze reis af."
Pim besloot wel terug te keren en
liep anderhalve dag tot hij in een
gebied met elektriciteit was. Daar
belde hij zijn ouders die al dagen
ongerust bij de telefoon zaten. Uit
eindelijk wist hij in Kathmandu
te komen en via SOS Internatio
nal kreeg hij een vlucht naar huis.
AMSTERDAM - Op Giro555 was gis
teren tot even voor 19.00 uur
ruim 5,2 miljoen euro binnengeko
men voor de slachtoffers van de
aardbeving in Nepal. Dat werd be
kendgemaakt op Radio 2. In het
zogenoemde 555-Café in Amster
dam was de hele dag aandacht
voor de actie Nederland helpt Ne
pal van de Samenwerkende Hulp
organisaties (SHO).
De actiedag ging van start met
ruim 3,3 miljoen euro. Het precie
ze bedrag om 18.50 uur was
5.224.018,60 euro. In heel het land
hebben mensen en bedrijven inza-
melacties georganiseerd.
Minister Lilianne Ploumen van
ontwikkelingssamenwerking
noemde de opbrengst tot dan toe
'een fantastisch bedrag om mee
te beginnen'. „In Nepal is gebrek
aan alles", zei ze. „Water, voedsel,
medicijnen, de ziekenhuizen zijn
overvol. Heel veel mensen heb
ben dierbaren verloren en weten
zich geen raad. Zo'n bedrag is no
dig om spullen van te kopen,
maar er gaat ook morele steun
vanuit van de Nederlanders aan
de Nepalezen."
Ploumen riep haar collega's in de
ministerraad op om ook geld te
storten op GU0555. „De Neder
landse regering heeft al 4 miljoen
euro toegezegd en we hebben een
reddingsteam gestuurd. We doen
wat we kunnen."
PL^l^Tt-a 1
gSgg8&gffiiÊ^w
BBMHBgfe^gggpi
aaifi"-
'Alsof iemand
matrasje stond
door onze correspondent
Devi Boerema
Nepalese vrouwen en kinderen in een kamp in Kathmandu staan in een lange rij te wachten totdat zij hun
dagelijkse hoeveelheid voedsel krijgen van het Nepalese leger. Zij verloren hun huizen en naasten tijdens de
aardbeving van 25 april, foto Roberto Schmidt/AFP
door Victor Schildkamp
en Peter Groenendijk
HUIZEN - Voor sommige mensen in
het door de aardbeving getroffen
gebied in Nepal was het lange tijd
onmogelijk contact op te nemen
met familieleden, die natuurlijk
steeds bezorgder worden.
