ECONOMIE 17
Als een robot kan
zingen, huilen en
eruitziet als een
echt mens, dan
wordt het opeens
beangstigend.
ROTTERDAM/PEKING - Yangyang schudt han
den, maakt een praatje en deelt liefdevolle
omhelzingen uit. Deze vriendelijke Aziati
sche dame lijkt bedrieglijk veel op een
mens, maar is een robot. Haar wat beangsti
gende verschijning doet vrees voor roboti
sering oplaaien.
Hé, dat lijkt Sarah Palin wel, de ultraconser
vatieve ex-kandidaat voor het Amerikaanse
vice-presidentschap. Op een technologie-
beurs in Peking werd de gelijkenis met ro
bot Yangyang deze week direct opgemerkt.
Yangyang is er gepresenteerd als het nieuw
ste staaltje robotica. Ze is ontwikkeld door
Chinese en Japanse onderzoekers, van wie
er een model heeft gestaan voor haar uiter
lijk.
Een van de onderzoekers, de Japanse roboti-
caexpert Hiroshi Ishiguro, ziet volop moge
lijkheden voor 'mensachtigen' als Yan
gyang. „Bijvoorbeeld als popster," sugge
reerde hij onlangs. „Een robot ziet er waar
schijnlijk beter uit en wordt nooit moe. En
wat denk je van model? Nieuwslezer of re
ceptionist. Ze kunnen zelfs filmster wor
den. Robots worden namelijk nooit oud."
Professor Ishiguro maakte al eens een ro-
botkloon van zichzelf om het apparaat col
leges te laten geven. Alleen vragen beant
woorden kon de dubbelganger niet.
Zo'n mechanische medemens geeft een on
gemakkelijk gevoel. Hoe menselijker een ro
bot oogt, hoe verontrustender we het appa
raat vinden, bleek al eens uit onderzoek
van de Universiteit van Californië op basis
van chemische reacties in het brein.
Bovendien voedt de ontwikkeling van zul
ke vernuftige robots de angst voor de gevol
gen van de robotisering van de economie.
In China, de grootste markt voor robotica
ter wereld, nemen de apparaten gestaag
het werk in de fabrieken over, zeker nu de
loonkosten zijn gestegen en de Chinese
economie het zwaarder krijgt.
Enkele duizenden jongeren in Chongqing
gingen eind vorig jaar de straat op omdat
robots voortaan de lap
tops in elkaar schroeven
in fabrieken in hun stad.
Werknemers kunnen
daardoor minder over
werken en krijgen lagere
lonen.
Ook in Nederland drei
gen banen te verdwij
nen. Adviesbureau De-
loitte berekende vorig jaar dat de komende
tien tot twintig jaar twee tot drie miljoen
banen op het spel staan. Het gaat daarbij
niet langer vooral om lopendebandwerk,
maar steeds meer om beroepen voor mid
delbaar en hoger opgeleiden. Zo moeten
naast tomatenplukkers en keukenhulpen
ook administrateurs en boekhouders vre
zen voor hun positie op de arbeidsmarkt.
Simpele bijbaantjes voor jongeren kunnen
helemaal makkelijk door een robot worden
vervuld. Buschauffeurs worden overbodig
als de zelfrijdende auto terrein gaat win
nen, en ook voor verkopers is de kans groot
dat een machine hun werk overneemt.
Het voorbeeld werd twee weken geleden
gegeven in Japan: daar is de robot Chihi-
raAico aangenomen in een warenhuis. Ze
kan zingen en huilen als iedere andere
32-jarige Japanse vrouw en wijst klanten
de weg naar de juiste afdeling.
Toch hoeven we ons niet al te veel zorgen
te maken, zo stelt hoogleraar robotica Pie-
ter Jonker van de Technische Universiteit
in Delft gerust. „Vroeger hadden we zalen
vol typistes, die niet meer nodig waren
toen de computer kwam. Maar die compu
ter bracht juist veel nieu
we banen en welvaart.
Dat zal nu niet anders
gaan. Er verdwijnen ba
nen, maar robots zorgen
ook voor nieuw werk."
Bovendien zijn robots
nog lang niet zo slim als
wijzelf.
„De slimste robots heb
ben nu de intelligentie van een baby van
zes maanden." De mensachtigen zoals Yan
gyang zijn zover zelfs niet. Dingen waarne
men, onthouden en zoals de Google-zoek-
machine zelf denken, wat een beetje mo
derne robot kan, is nog ver weg voor de da
me. „Ze is eigenlijk niet meer dan een be
wegende etalagepop. Ze kan niet eens lo
pen. Het duurt nog wel even voordat we ro
bots tegenkomen op straat alsof het men
sen zijn."
Honda's robotprogramma
E3
1989
E5
1992
E6
1993
P2
1996
P3
1997
ASIMO
2000
EO
1986
ZATERDAG 2 MEI 2015
Robot Yangyang
heeft verschillende
gelaatsuitdrukkin
gen. foto Kim
Kyung- Hoon/Reuters
De vrouw
die nooit moe
of oud wordt
door Karlijn van Houwelingen
(New) ASIMO
Deze weegt 54 kilogram en kan
tot 6 kilometer per uur lopen en
wel 9 kilometer per uur hardlopen.
De ontwikkeling van de menselijke robot
was aanvankelijk gericht op het nabootsen
van de menselijke manier van lopen.
infographic DPd bron Honda