ECONOMIE 17 Als een robot kan zingen, huilen en eruitziet als een echt mens, dan wordt het opeens beangstigend. ROTTERDAM/PEKING - Yangyang schudt han den, maakt een praatje en deelt liefdevolle omhelzingen uit. Deze vriendelijke Aziati sche dame lijkt bedrieglijk veel op een mens, maar is een robot. Haar wat beangsti gende verschijning doet vrees voor roboti sering oplaaien. Hé, dat lijkt Sarah Palin wel, de ultraconser vatieve ex-kandidaat voor het Amerikaanse vice-presidentschap. Op een technologie- beurs in Peking werd de gelijkenis met ro bot Yangyang deze week direct opgemerkt. Yangyang is er gepresenteerd als het nieuw ste staaltje robotica. Ze is ontwikkeld door Chinese en Japanse onderzoekers, van wie er een model heeft gestaan voor haar uiter lijk. Een van de onderzoekers, de Japanse roboti- caexpert Hiroshi Ishiguro, ziet volop moge lijkheden voor 'mensachtigen' als Yan gyang. „Bijvoorbeeld als popster," sugge reerde hij onlangs. „Een robot ziet er waar schijnlijk beter uit en wordt nooit moe. En wat denk je van model? Nieuwslezer of re ceptionist. Ze kunnen zelfs filmster wor den. Robots worden namelijk nooit oud." Professor Ishiguro maakte al eens een ro- botkloon van zichzelf om het apparaat col leges te laten geven. Alleen vragen beant woorden kon de dubbelganger niet. Zo'n mechanische medemens geeft een on gemakkelijk gevoel. Hoe menselijker een ro bot oogt, hoe verontrustender we het appa raat vinden, bleek al eens uit onderzoek van de Universiteit van Californië op basis van chemische reacties in het brein. Bovendien voedt de ontwikkeling van zul ke vernuftige robots de angst voor de gevol gen van de robotisering van de economie. In China, de grootste markt voor robotica ter wereld, nemen de apparaten gestaag het werk in de fabrieken over, zeker nu de loonkosten zijn gestegen en de Chinese economie het zwaarder krijgt. Enkele duizenden jongeren in Chongqing gingen eind vorig jaar de straat op omdat robots voortaan de lap tops in elkaar schroeven in fabrieken in hun stad. Werknemers kunnen daardoor minder over werken en krijgen lagere lonen. Ook in Nederland drei gen banen te verdwij nen. Adviesbureau De- loitte berekende vorig jaar dat de komende tien tot twintig jaar twee tot drie miljoen banen op het spel staan. Het gaat daarbij niet langer vooral om lopendebandwerk, maar steeds meer om beroepen voor mid delbaar en hoger opgeleiden. Zo moeten naast tomatenplukkers en keukenhulpen ook administrateurs en boekhouders vre zen voor hun positie op de arbeidsmarkt. Simpele bijbaantjes voor jongeren kunnen helemaal makkelijk door een robot worden vervuld. Buschauffeurs worden overbodig als de zelfrijdende auto terrein gaat win nen, en ook voor verkopers is de kans groot dat een machine hun werk overneemt. Het voorbeeld werd twee weken geleden gegeven in Japan: daar is de robot Chihi- raAico aangenomen in een warenhuis. Ze kan zingen en huilen als iedere andere 32-jarige Japanse vrouw en wijst klanten de weg naar de juiste afdeling. Toch hoeven we ons niet al te veel zorgen te maken, zo stelt hoogleraar robotica Pie- ter Jonker van de Technische Universiteit in Delft gerust. „Vroeger hadden we zalen vol typistes, die niet meer nodig waren toen de computer kwam. Maar die compu ter bracht juist veel nieu we banen en welvaart. Dat zal nu niet anders gaan. Er verdwijnen ba nen, maar robots zorgen ook voor nieuw werk." Bovendien zijn robots nog lang niet zo slim als wijzelf. „De slimste robots heb ben nu de intelligentie van een baby van zes maanden." De mensachtigen zoals Yan gyang zijn zover zelfs niet. Dingen waarne men, onthouden en zoals de Google-zoek- machine zelf denken, wat een beetje mo derne robot kan, is nog ver weg voor de da me. „Ze is eigenlijk niet meer dan een be wegende etalagepop. Ze kan niet eens lo pen. Het duurt nog wel even voordat we ro bots tegenkomen op straat alsof het men sen zijn." Honda's robotprogramma E3 1989 E5 1992 E6 1993 P2 1996 P3 1997 ASIMO 2000 EO 1986 ZATERDAG 2 MEI 2015 Robot Yangyang heeft verschillende gelaatsuitdrukkin gen. foto Kim Kyung- Hoon/Reuters De vrouw die nooit moe of oud wordt door Karlijn van Houwelingen (New) ASIMO Deze weegt 54 kilogram en kan tot 6 kilometer per uur lopen en wel 9 kilometer per uur hardlopen. De ontwikkeling van de menselijke robot was aanvankelijk gericht op het nabootsen van de menselijke manier van lopen. infographic DPd bron Honda

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2015 | | pagina 17