de estafettelopers
Van den Broeke en IJsebaert
hoeven zich niet voor te stellen
SPORT 35
rwki
Dat de Middelburger zijn tempo
kon vasthouden, was mede te dan
ken aan de begeleiding die hij
kreeg van mensen die hem steun
den. De spinazie met biefstuk die
hij vrijdagavond bij Johan Antheu-
nisse had gegeten, zorgde er dit
keer mede voor dat zijn motor
bleef lopen. En het meefietsen tij
dens de race van begeleider Wibo
Verstraate, die hem van eten en
drinken voorzag, zorgde er weer
voor dat de benzine niet opraakte
in zijn lijf.
Zelf genoot Erwin Harmes 42 ki
lometer lang. „Onderweg dacht
ik vooral aan al die mensen die
hier in Hulst staan te wachten",
doelde de Walchenaar op de
mensenmassa op de markt. „Ik
heb er altijd van gedroomd om
hier als eerste aan te komen. De
tijd die ik in m'n hoofd had heb
ik losgelaten, ik wilde heel blij
ven en hier winnen. Ik heb een
ongelooflijk blij gevoel en ga zo
eerst eens een lekker biertje drin
ken."
Ines van Rinsum zal er waar
schijnlijk na zaterdag net zo over
denken. De hardloopster met de
naam Cornelis op haar buik won
de marathon in 3.24.39. „Ik had
vandaag gewoon zin om een
marathon te lopen en ik kon een
startnummer overnemen", ver
klaarde de Arnhemse haar lange
reis naar Hulst. Spijt had ze daar
uiteraard niet van. „Het is een
prachtige marathon. Ik houd wel
van een beetje afwisseling. Wat
natuur en wat asfalt, dat heb je
hier allemaal."
Het zag er overigens niet gelijk
naar uit dat Van Rinsum zou gaan
winnen. „Ik lag eerst vierde, maar
schoof geleidelijk aan naar vo
ren." Bij het verlaten van Axel lag
de Arnhemse al tweede, maar ze
had toen nog wel vijfenhalve mi
nuut achterstand op Sofie Claus.
Maar bij de Belgische was het bes
te er toen al af en gaandeweg
kwam Van Rinsum dichterbij. „Ik
wist niet op welke positie ik liep,
maar toen zag ik voor mij een
vrouw die een beetje strompelde
met een fietser ervoor."
Van Rinsum ging Claus voorbij
en liep als 'Cornelis' als eerste on
der het finishdoek door. Daar
deed zij uit de doeken wie zij nu
werkelijk was.
Wie zich in Hulst absoluut niet
voor hoefden te stellen, was Er
win van den Broeke. De Axelaar
was, net als vorig jaar, de snelste
Zeeuws-Vlaming en won zo
doende de race in de race. Met
zijn 2.52.44 belandde Van den
Broeke op de tiende plaats en
daarmee was hij Edwin de Jaeger
(twaalfde in 2.54.08) en Bennie
Thuy (zestiende in 2.57.20) te snel
af.
„Maar het was afzien", sprak Van
den Broeke toen hij weer een beet
je op adem gekomen was. „In het
begin ging het wel goed. We lie
pen met z'n negenen in een mooi
groepje. Na een kilometer of 32 be
gon dat een beetje uit elkaar te val
len en vormden zich tweetalletjes
en sommigen kwamen alleen te
zitten. Die laatste paar kilometers
waren verschrikkelijk en die aller-
laatste leek wel een eeuwigheid te
duren. Ik zat er doorheen."
Dat was te zien aan de manier
waarop de Axelaar over de finish
kwam. Met één hand op een been
legde hij trekkebenend en met
een van pijn vertrokken gezicht
de laatste meters af. Toch was zijn
eerste woord: „Fantastisch". Ook
antwoordde hij later heel beslist
op de vraag welke titel er nou
mooier was, deze of die van vorig
jaar? „Deze! De tweede keer zit er
veel meer druk op. Iedereen zegt:
'Dat doe jij wel even', maar dan
moet je nog wel die 42 kilometer
lopen."
Ook Ingrid IJsebaert kon weer
een titel aan haar palmares toevoe
gen. De Hulsterse, twee jaar terug
nog winnares, was niet alleen de
snelste Zeeuws-Vlaamse, ze was
ook de snelste van heel de provin
cie. „Ik had toch gezegd dat ik
rond de 3.30 wilde lopen?", was
het eerste wat ze zei na de finish.
„Nou, dat is me toch maar mooi
weer gelukt."
Haar gedachten gingen even te
rug naar twee jaar eerder. „Vol
gens mij is het nu nog veel druk
ker, dit wil je toch niet missen?"
De Mee kwam al snel in de achter
hoede terecht van de honderden
marathonlopers. „Na een kilome
ter of zeven begon dat", aldus De
Mee. „Er reden wel fietsers met
ons mee om iedereen een beetje
aan de kant te houden, maar in
het bos was het soms nog wel
eens lastig."
Toen De Mee zijn lint na twaalf
kilometer overgaf aan debutant
De Smit, lag RKHAV al ruim vier
minuten voor op het tweede
team van diezelfde vereniging. De
'nieuweling' vond de 8,4 kilome
ter nog best lang, maar had onder
weg wel tijd om te genieten. „Je
kreeg ook zo veel aanmoedigin
gen onderweg. Van mensen langs
de kant, maar zeker ook van ande
re lopers. Die zien aan de fietser
voorop en aan je lint dat je de kop
loper van de estafette bent en pro
beren je een steuntje in de rug te
geven."
Als derde man was Edwin de la
Ruelle aan de beurt. De nestor
van het eerste team van de
Rooms Katholieke Hulster Atle
tiek Vereniging had van tevoren
nog z'n twijfels: „Ik keek er niet
naar uit, moet ik zeggen. Want
mijn vorm was niet optimaal. En
dan was er ook nog veel tegen
wind, dat remt ook al af. Maar
toch heb ik goed m'n tempo kun
nen houden. Af en toe met wind
je mee op het asfalt een beetje re
cupereren en dan weer verder."
Om als laatste loper jongeling Job
de Feijter in stelling te brengen.
„Ik had geen idee hoe ver we voor
lagen, dus ik heb nog alles gege
ven." Dat alles was genoeg voor
een voorsprong van 24 minuten
en zeventien seconden op het
team van De Knos, ook afkomstig
uit Hulst. Zij passeerden in het
laatste stuk nog RKHAV 2, dat der
de werd in 2.57.29, waardoor het
podium volledig gevuld werd met
Hulster atleten.
rumSt
MAANDAG 20 APRIL 2015
Erwin Harmes komt juichend over de finish op de markt in Hulst.
foto Camile Schelstraete
Ingrid IJsebaert wordt gefeliciteerd door burgemeester Mulder van Hulst.
foto Camile Schelstraete
HULST - „We gaan toch wel zoe
nen", zei Ingrid IJsebaert zaterdag
monter tegen burgemeester Mul
der van Hulst nadat ze net de fi
nish was gepasseerd. De Zeeuws-
Vlaamse kon haar huzarenstukje
uit 2013 niet herhalen in haar thuis
stad, maar met een vijfde piek bij
de vrouwen kon ze ook goed le
ven. „Hier finishen is het mooiste
dat er is."
Ines 'Cornelis' van Rinsum komt
als eerste vrouw over de finish.
door Willem Adriaansens
en Maurice Steketee
De winnaars van de estafettemarathon. Van links naar rechts: Edwin de la Ruelle, Chris de Smit, Liam de Mee en
Job de Feijter. foto Camile Schelstraete