ZEELAND 25
Vuilstraat, Stadshaven en Smallegangesbuurt
tot aan het de gedempte veste liep, was bij
voorbeeld rood-wit-blauw. Rood was de kleur
van het noordwesten, blauw van het noordoos
ten. De witte steen lag in het midden van alle
lijnen.
Wim Bakker vindt het nog steeds bijzonder
dat Trechter 5 toestemming kreeg om klin
kers, asfalt, kinderkopjes, gewassen grindte-
gels en betonstenen met de diamantzaag te
lijf te gaan. „De wethouder die ons het fiat
gaf, de inmiddels ook overleden Sjoerd Heij-
ning, stond op zijn zachtst gezegd aan de ande
re kant van het establishment."
En zo gingen vooral Reinier de Muynck en Ro
nald van Dokkum aan de slag. Niet met een
GPS-systeem maar net als de middeleeuwers
met touwtjes, en krijtjes. Een bedrijf zette de
zaag erin en de betonstenen werden gelegd:
het debat kon beginnen.
'Zonde van de centen', vond de een, 'levensge
vaarlijk', riep de ander. Als je de witte lijn
volgde, liep je immers altijd wel ergens tegen
een gevel aan. Maar er waren ook genoeg men
sen die het juist aardig vonden en je had ook
Goesenaren die je er expliciet op moest wij
zen, want die zagen het niet eens.
Feit was dat Goes, dat zich tot dan toe wat de
bestrating betreft op geen enkele manier on
derscheidde van andere provincieplaatsjes,
iets had wat niemand had. En omdat de verde
ling in acht parten, ruimte moest scheppen
voor meer kunst in de openbare ruimte,
kwam er snel vanalles bij. Ineke Otte markeer
de bijvoorbeeld de verdwenen stadspoorten
in brons, Wim Bakker maakte een Beerput
met munten erin, die nog steeds van tijd tot
tijd gestolen worden en dus telkens opnieuw
debat uitlokken. Ook andere kunstenaars, zo
als Gerard Merinus Verkerke en George Scha
de gingen meewerken in het plan Gronden.
Hoewel de lijnen voor de eeuwigheid bedoeld
waren, net als de kerk in het midden, bleek
het een kort leven beschoren. De eeuwigheid
duurt in Goes nu eenmaal niet lang. Er kwam
een Masterplan Binnenstad en dat voorzag
een het fasegewijs herstraten van nagenoeg al
les tussen de vesten.
De kunstenaars en de Culturele Raad sputter
den nog wel even, maar de toenmalige wet
houder, Charles Linssen, beloofde dat de lij
nen terug zouden komen in de vorm van ge
kleurde noppen. Dat zou een hoop geld kos
ten en de gemeente had al moeite om het Mas
terplan Binnenstad financieel gedekt te krij
gen. De voorgestelde baatbelasting ontketen
de een regelrechte rel, dus extra geld voor con
ceptuele kunst zat er niet in.
Het plan Gronden zou terugkomen in
de vorm van noppen, maar de gemeen
te had al moeite om het Masterplan
Binnenstad financieel te dekken.
Wim Bakker: „Als ik eerlijk ben, kon ons dat
toen al weinig meer schelen. De kunstenaars
in Trechter 5 gingen inmiddels een eigen weg.
Bovendien overleed Ronald van Dokkum.
Reinier heeft voor hem de Denkbank op de
Westwal ontworpen. In het noordwest kwart
want Ronald woonde in 's-Heer Hendrikskin
deren."
De rudimenten van het tastbare plan Gron
den kun je hier en daar nog terugvinden. Van
de lijnen naar het noorden en het oosten is
het meeste bewaard gebleven. Ernaar ge
vraagd vinden Goesenaren het nu zonde. Joke
Barends, die op de oostlijn woont, legt nog
weieens iemand uit waar die lijn op slaat.
Henk de Jong, met zijn hond op weg op de
Achterhaven, schudt meewarig zijn hoofd
met een blik op de lijn. „Toen Goes nog vol
lag met gewassen grindtegels, was dit een
mooi onderscheid. De nieuwe bestrating on
derscheidt Goes niet van andere plaatsen. Ze
hebben overal, in alle steden, mooie klinkers
neergelegd. Jammer, het had wel wat, die lij
nen."
Voor Wim Bakker, voorzitter van de Culturele
Raad, maakt het zoveel niet uit, hoewel hij pre
cies weet waar de rudimenten te vinden zijn.
„Nog steeds is het plan Gronden het uitgangs
punt voor nieuwe kunst in de openbare ruim
te en niet alleen binnen de vesten of in de
stad. De lijnen lopen door tot in de dorpen
over het hele grondgebied van Goes."
Conceptuele kunst dus, nog steeds.
De Culturele Raad gebruikt
het plan nog altijd voor een
eerlijke verdeling van kunst
in de openbare ruimte.
MAANDAG 20 APRIL 2015
wat het moest doen
Deel van het plan Gronden van
Reinier de Muynck. De parten heb
ben een kleur gekregen die terug
te vinden is in de betonklinkers.
afbeelding: archief Culturele Raad Goes
TRoiLANOIA
L PLEIN
;Tatön5
'6 TCpdsiii
