REIZEN 21 Maastricht achter je la tend, net over de grens, heb je het nog niet zo door dat hier in het Vlaamse land 'Tos- cane-Noord' begint. Grauwe luchten boven eenvoudige woningen en platte bungalows in een slordig lint langs de rijksweg, een hond achter gaas in een voortuin, tanksta tions met goedkope benzine links en rechts. Toch is dit de route naar Haspen- gouw, een van de mooiste streken van Bel gië, waar de taalgrens doorheen snijdt. We hebben kinderen bij ons, van 9 en 11. Zij hebben geen oog voor de omgeving, zijn verdiept in een stripboek en tabletspel. Of lijkt dat zo, dagdromen zij soms over on ze bestemming? De Binkelhoeve heet de kasteelboerderij waar we twee nachten ver blijven. Het sfeervolle bakhuis is voor ons gereserveerd. Boerin Julienne zal ons beide ochtenden verwennen met een boerenont- bijt. De wekker zetten hoeft niet; we sla pen naast de stal met kalfjes, tegenover de schaapskooi. Als zij ons niet bijtijds uit on ze slaap wekken, zullen de drie honden dat wel doen. Of boer Camille, als hij in deze laatste dagen voor zijn pensioen in alle vroegte met de trekker op pad gaat. Het welkom op de boerderij (1756) - aan de rand van het Haspengouwse dorp Neerre- pen, bij Tongeren - is zeer hartelijk. Als de kinderen iets willen, bijvoorbeeld naar de stal met imposante dikbilkoeien, mag dat, zonder te vragen. Meehelpen met voede ren? Geen probleem; het completerende lesje boerderij-houden van Camille is gra tis. En als de groten iets willen weten over die verdraaide milieuregels - 'nu is het weer ammoniak' - die hem de 'goesting' in het boeren ontnemen, wil hij ook daar best over vertellen. Maar nooit opdringerig, dat past niet ten overstaan van gasten. Tongeren (30.000 inwoners), de oudste stad van België (2e eeuw voor Christus), koestert zijn oude geschiedenis. Florence? Nee, die vergelijking voert veel te ver. Zelfs niet op Lego-schaal. Misschien qua gevoel... We parkeren die avond bij de gotische basi liek, achter de Romeinse en middeleeuwse stadswallen. Over de Grote Markt, omge ven door statige panden, lopen we richting ons eetadres. Vandaag Frans-Italiaans bij Et- na (sfeervolle entourage), morgen naar top restaurant Lucie Jimmy (finalisten in 2010 van het tv-programma Mijn restaurant, de Vlaamse versie van Mijn tent is top!). BELGIË Toscane van het noor den. Een streek met die bijnaam moet wel indrukwekkend zijn. Glooiende heuvels, vruchtbare gronden, oude steden, verfijnde keuken. Verrek, het is waar: la dolce vita bruist in Haspengouw. Behalve dan in die steenkoolmijn. WAAR EN WAT We passeren een imposant standbeeld, pro minent op het plein. Van Ambiorix, de lo kale Eburonenkoning, die het Romeinse le ger in 54 voor Christus een pijnlijke neder laag toebracht. Het had de aanjager van een fraaie stripboekenreeks kunnen zijn. In het Tongerense Gallo-Romeins Mu seum, in 2011 beloond met de prestigieuze titel European museum of the year, komen we de volgende ochtend Ambiorix nog eens tegen. Nu als wassen beeld; 'aanraken mag, wel voorzichig'. Gids Michèle Melotte weet haar publiek onophoudelijk te boeien met slimme vragen en spannende feiten over het thema van het ruim opgezette mu seum: de (regionale) geschiedenis van 500.000 jaar geleden tot en met de Romein se tijd. Alles is in huis voor de verwende en moderne museumganger: aanraakscher- men, net zo intuïtief te bedienen als een iPad, manshoge beelden, gedetailleerde ma quettes. En unieke vondsten, recent nog die van een fraaie Romeinse zegelring in de tuin van een Tongerense. Ook historie, maar dan van recenter da tum, is de mijnbouw. In Waals Blegny komt het Belgische mijnverleden tot leven. Hier geen dolce vita, eerder het tegenover gestelde. Werelderfgoed Blegny Mine, in bedrijf tot 1980, is één van de weinige mij nen in Europa die nog ondergronds te be zoeken zijn. We trekken een mijnwerkers- jas aan, zetten een helm op en lopen met gids Willy Reisiger - ooit zelf mijnwerker - naar de liftkooi die ons naar de onder grondse galerijen brengt. „Wees niet bang dat de kabel knapt", grapt Reisiger als wij, als sardientjes in een blik, in de lift staan. „Dat is vorige week al gebeurd, dus die kans is nu klein." Gegrinnik alom. Behalve van de kinderen, die steeds bleker om de snoet worden. We dalen af tot 60 meter diepte, 5 meter per seconde. Reisiger: „Mijnwagentjes gin gen sneller, tot 22 meter per seconde. En tot wel een kilometer diep. Soms maakte de persoon die de lift bediende een fout. Dan gingen ook wij met die hogere snel heid naar beneden. Wist je meteen wat je kompel de avond ervoor had gegeten." Mooie verhalen heeft-ie. Over zijn kinderja ren ('als ik een slecht rapport had, liet mijn vader, die al mijnwerker was, mij zijn vijf vingers zien; symbool voor de vijf ribbels van een kolenschep'), maar ook over mijn- gas, stoflongen en over paarden die in de mijn werkten ('ze kwamen alleen boven gronds om te sterven'). Maar niet alles was kommer en kwel, bena drukt hij. „De mijnwerkers kwamen overal vandaan. Italië, Turkije, Marokko, Grieken land, Spanje. We waren allemaal vrienden. Racisme, wat nu zo'n groot item is, be stond niet. Beneden was iedereen zwart." Dat laatste geldt ook voor veel kinderen die de volgende ochtend op Pietersheim in de houten speeltuin aan het ravotten zijn. Het heeft die nacht geregend, waardoor het zand op sommige plekken in dikke mod der is veranderd. Pietersheim in Lanaken, één van de toe- gansgpoorten tot nationaal park Hoge Kem pen, is al een kwart eeuw het bestbezochte kinderspeelparadijs van deze streek. Wij maken een huifkartocht over het 85 hecta re grote domein. Terwijl de kinderen op de eerste rij ginnegappen om de duidelijk hoorbare - en niet alleen dat - winden van paard Libel, vergapen wij ons aan het prachtige kasteel op het terrein. „Slot De Merode is omgeven door fruitbomen", ver telt Jurgen Winten, koetsier en bijenhou der van Pietersheim. „Van de appelgaard wordt heerlijk biologisch appelsap ge maakt. En er is volop honing. Charmant, nietwaar?" Het slot is te koop voor 980.000 euro, merkt hij en passant nog eens fijntjes op. Als ik het geld toch eens had: een eigen kas teeltje in het Toscane van het noorden... ZATERDAG 18 APRIL 2015 Boven: Met de honden op de Binkelhoeve. Rechts: Proefboren met oud-mijnwerker Willy Reisiger in Blegny Mine. OP AVONTUUR HASPENGUUW Tongeren tekst en foto's Jan van Mullem Tongeren ligt op 200 kilometers van Utrecht. Relevante webadressen: www.binkelhoeve.be (boerderij hoeve in Neerrijpen); www.ris- torante-etna.be (Frans-Italiaanse keuken); www.luciejimmy.be (Fran se keuken); www.biegnymine.be (mijn, steenberg, toeristentreintje en mijnmuseum); www.galloro- meinsmuseum.be (tip: rondlei ding); www.lanaken.be (link 'be zoeken' voor info Pietersheim); www.bokrijk.be (openluchtmu seum). Toeristische info: www.toerisme- vlaanderen.nl; www.belgie-toeris- me.nl; www.tongeren.be.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2015 | | pagina 78