Iedereen chef-kok
66 Nu kan ik echt
koken. Ik probeer
zoveel mogelijk
zelf te maken. Ook
de patisserie
Beoordeling
6 UIT
Op deze pagina's
schotelen wij elke
week lekkers uit
Zeeland voor.
Al sinds 1602 drinken dorpelingen er zich
een stuk in de kraag. Nu tapt De Patrijs
aan de charmante Voorstraat in
Colijnsplaat uit een ander vaatje: je kunt er
sinds een maand weer de buik rond eten.
KOKEN MET PUCK
Puck Kerkhoven
Wat een belofte: een andere ma
nier van winkelen en iedereen
kookt als een chef-kok. Ia, ook
jij die misschien niet zo thuis
bent in de keuken en ronduit
onhandig met weegschaal, maat
beker, mes en vuur. En jij, die
na een dag hard werken écht
geen puf en inspiratie meer
heeft om een creatief antwoord
te verzinnen op de vraag 'wat
zullen vandaag nou weer eens
eten'. En dus maar weer een
kant-en-klare maaltijd of pizza
uit het koelvak trekt.
Vers koken kan leuk en ontspan
nend zijn en gezond en lekker,
waardoor je applaus en waarde
ring oogst! Wie wil dat nou
niet? Maar je moet niet die hele
supermarkt door hoeven om al
le ingrediënten bij elkaar te
sprokkelen. Eenmaal thuis wil je
gelijk aan de slag, niet eerst nog
eens een half uur moeten wegen,
schillen en snijden. En je hebt
een goed recept nodig van het
type 'minimale inspanning maxi
maal effect'. Met heldere
stap-voor-stap bereidingsfoto's.
Rogier Leopold en Diederik van
Gelder, twee Amsterdamse jon
gens, bedachten een hippe eet-
winkel die aan al deze eisen vol
doet: Bilder&DeClercq, genoemd
naar het adres van hun aller
eerste winkel, op de hoek van de
Bilderdijkstraat en De Clercq-
straat in Amsterdam-West. In
middels openden ze een tweede
winkel in de Pijp en ze dromen
van uitbreiding naar de vijf grote
steden.
Ia, zie je, een grootstedelijk con
cept. Maar gaat zoiets ook werken
in een provinciestad of dorp van
enige omvang? Supermarktketen
Plus denkt van wel, in aangepaste
vorm weliswaar. Ze zijn een sa
menwerking aangegaan met de
jongens van Bilder&DeClercq en
experimenteren in zes verschil
lende Plus-vestigingen door het
hele land. Hier komen op de win
kelvloer presentatiemeubels a la
Bilder&DeClercq te staan. Met
wekelijks wisselende, enorme,
mondwater opwekkende gerech
tenposters erboven, en alle ingre
diënten, afgewogen, die je ervoor
nodig hebt, bij elkaar daaronder.
Er staan receptenkaarten bij, die
je gratis mee kan nemen. 'Vers ko
ken op maat' heet dit concept.
Je hoeft dus niets meer af te we
gen en ook niet méér te kopen
dan je nodig hebt, waardoor je
keukenkastjes maar dichtslibben.
Voor Colijnsplaat heb
ben we een zwak.
We willen geen an
dere Noord-Bevelan
ders tegen ons in het
harnas jagen, maar Colijnsplaat is
wat ons betreft het sfeervolste
dorp van het eiland. De mooie
molens, de jachthaven, de monu
mentale pandjes, het uitzicht op
de Zeelandbrug. Met prachtige pa
norama's op het netvlies waai je
hier lekker uit. De met linden ge
stoffeerde Voorstraat ademt dank
zij de terrasjes, vele authentieke
gevels en lantaarns een Frans
sfeertje. Aan het eind van deze mi
ni-allee - door Google Translate
in het Frans vertaald als Front
Street! - staat al honderden jaren
De Patrijs. Ofwel, La Perdrix (ge
woon uit mijn eigen woorden
boek).
Het wat uitgesleten stenen trapje
herinner ik me als geen ander. In
de jaren negentig, toen Wijnand
en Margriet het etablissement dre
ven, trad ik er des zondags regel
matig met bandjes op. Ook bene
den - in bar Soho - liet ik mijn
buizengitaarversterker een paar
keerbakken en braden'. We
speelden hard toen. Mengtafel en
boxen zijn in geen velden of we
gen meer te bekennen. Eigenaar
John Traas heeft er samen met
zijn vader een horecakeuken geïn
stalleerd. „Boven hadden we een
beperkte keuken, met een frituur
en een steamer. Nu kan ik echt ko
ken. Ik heb er schik in. Ik probeer
zoveel mogelijk zelf te maken.
Ook de patisserie", zegt John, ge
diplomeerd slager en bogend op
een afgeronde koksopleiding.
John drijft met zijn partner Geri
sinds 2011 De Patrijs. Ze exploite
ren ook nog steeds cafetaria De
Linde, aan de overkant. „Sinds
een maand kun je nu ook in De
Patrijs eten. Het is vooral een ca
fé, maar ik wil het aanbod verbre
den met een volwaardige menu
kaart, want op bepaalde uren heb
je weinig cafégasten, dus weinig
inkomsten. Ik hoop dat onze
kaart aanslaat."
Als we vrijdagavond het trapje be
klimmen, stuiten we op een kluit
je dorpsjeugd dat in het halletje
staat te paffen. John verklapt dat
De Patrijs nog steeds een thuisha
ven is voor 'jong Colijn'. „Een taxi
naar Goes is voor hen toch te
duur. Bovendien kost een biertje
hier minder dan in de stad."
Binnen is De Patrijs nauwelijks
veranderd. Het donkerbruine inte
rieur van grootmoedertje is nog
steeds door de tijd getekend. De
planken vloeren tonen sporen
van talloze voetstappen. We zien
klassieke olielampen en houten
stoelen met zo'n kaarsrechte leu
ning dat bij elke chiropractor de
eurotekens direct in de ogen schie
ten. We nestelen ons in comforta
beler ogende armstoelen. De rode
bekleding verraadt welke schade
te veel zonuren kunnen aanrich
ten.
Terwijl gastheer Mike ons een
glas aardige Franse chardonnay
(2,75 euro) en een bruiswatertje
brengt (2 euro), neuzen we in de
kaart. Zo bescheiden als
Noord-Bevelanders vaak zijn, zo
modaal zijn ook Traas' prijzen.
Een driegangenmenu voor 17,50
euro? Met naar keuze dagsoep of
vissoep, kabeljauw of schnitzel en
als zoet slotakkoord een dame
blanche of crème brülée. Is de uit
verkoop begonnen of wat?
Mijn tafeldame bestelt een cock
tail van Hollandse garnalen (8,95
euro), ik de huisgemaakte vissoep
(5,95 euro). Op de placemats die
Mike op tafel schuift, is het Brui
loftsmaal (1567) van Pieter Brue-
gel afgedrukt. Waar hebben die
meer gezien? De voorgerechten ar
riveren op bruine rechthoekige
borden. Er zijn wat stukjes af en
het glazuur verdient node dentale
aandacht. 'Zeker nog van me
vrouw Bruegel geweest', grappen
we. Maar het past op zich wel in
de donkerbruine entourage.
De okergele bouillon is erg lekker.
Hij mag van ons zelfs nog een tik
je hoger op smaak. Het soepje zit
goed in de vis, met onder meer
zalm, gamba en mosselen. De vis
is iets doorgekookt, maar dat heb
je snel als je een flinke pan soep
op de kachel hebt staan.
De garnalen in de cocktail aan de
overzijde groepen samen in een
glas, waaraan een schijf citroen
hangt. Hello Fawlty Towers...
De schaaldiertjes rusten op een
bedje van groene sla, waarvan de
randjes niet kraakvers ogen. Erbij
een minischaaltje met whiskey-
saus die iets frisser, kruidiger en
minder zoet mag, vinden we.
Als hoofdgerecht verschijnen er
twee vispannetjes op tafel, com
pleet met salade (leuk bietkro-
kantje erin), friet en gebakken
aardappeltjes. Ik had trek in slib-
tong, maar die serveert John tijde
lijk niet. „Ze zijn nu niet goed. 't
Is allemaal kuit en je kunt er
bijna doorheen kijken."
Met de romige vissaus 14,95 eu
ro) scoort De Patrijs een plus.
Ook de vis is nu perfect gegaard.
De zalm, kabeljauw, mosselen en
gamba's hebben beet. Mijn tafelda
me bedelt direct om het recept.
Als ik vervolgens voor een pipi in
La Perdrix de trap afdaal, zie ik
dat de sanitaire ruimte museale
waarde vertegenwoordigt. De te
gels lijken me van kort na de oor
log. Hoe lang heeft de tijd hier
stilgestaan? Het enige wat be
weegt, is het stucwerk, want daar
zitten flinke gaten in. John erkent
dat hij daar in moet investeren.
„Zo kun je er eigenlijk niemand
ontvangen, maar ja, ik kan niet al
les tegelijk."
Terwijl op het biljart de ballen
zacht klikken, peuzelen we ons
nagerecht op. Een chocoladedes
sert (6,95 euro) met een superbe
zelfgemaakte brownie, een bolle
tje chocoladeijs, frambozensorbet,
verse aardbeien en slagroom. Dit
gaat er in als koek. Het is niet te
zoet en de aardbeien zorgen voor
een fris zuurtje. Heerlijk! Dus zeu
ren we niet langer over alweer
een bruin bord van moe Bruegel.
We droppen zonder morren 63,45
euro in de schatkist van De Pa
trijs, beseffend dat John als chef
kok nog aan het inlopen is. Hij ser
veert nu al fatsoenlijke gerechten
tegen voordeelprijzen, maar met
wat meer oog voor de presentatie
van en iets meer fraïcheur in de
gerechten, wordt De Patrijs dé
prijspakker op Noord-Beveland.
Café De Patrijs
Voorstraat 66, Colijnsplaat
0113-695303
depatrijs-delinde.nl
Prijspakkers bij De Patrijs
John Traas, uitbater De Patrijs
Prijs-kwaliteit:
Je betaalt bar weinig voor degelijke ge
rechten, die soms om iets meer fris
heid vragen. Presentatie kan beter.
Entourage:
Donkerbruiner wordt het niet. Voor
wie daar van houdt, is het best gezel
lig. Stoelbekleding en sanitair vragen
om renovatie.
Bediening:
Vriendelijk zonder fratsen.
Conclusie:
Met wat meer aandacht voor culinaire
details wordt dit dé prijspakker van
Noord-Beveland.
I Vispannetje
In Eten doen de
PZC-redacteuren Edith
Ramakers en Frank
Balkenende beurtelings
verslag van een bezoek
aan Zeeuwse
eet gelegenheden.
