r" Omega 3 18 GEZOND VOEDING Frank van Berkum Deense onderzoekers on derzochten veertig jaar geleden het eetpatroon van de Eskimo's op Groenland. Omdat Eskimo's bijna geen hartinfarcten kregen, ver moedden de onderzoekers dat hun voeding hen beschermde te gen hart- en vaatziekten. Eski mo's eten voornamelijk dierlijke producten (vis) en weinig groen ten en fruit. De onderzoekers von den dat Eskimo's veel minder ver zadigde vetten in hun voeding hadden en veel meer van de on verzadigde vetten omega 3. Omega 3 is het vloeibare vet dat vooral in vette vis zit. En omdat omega 3 ook in het laboratorium veel gezondheid bevorderende as pecten bleek te hebben, leek het erop dat het geheim van de Eski mo's was ontrafeld. En inder daad, de jaren daarna verscheen het ene na het andere onderzoek waarin steeds weer naar voren kwam dat viseters 10 tot 20 pro cent minder hart- en vaatziekten hadden of kregen. Je moet daar voor wel minstens één tot wel vijf keer per week vis eten. Ook voor mensen die geen vis lusten, was er goed nieuws: ome ga 3 kon perfect in pillen worden gestopt. De visoliecapsules vlo gen als zoete broodjes de toon bank over. Ook ik schreef ze voor aan mijn patiënten met hart- en vaatziekten. Want wat is mooier dan een natuurlijk product dat hartinfarcten kan voorkomen en dus mensenlevens redt? Maar het omega 3-sprookje kreeg een hele nare wending toen een groot Nederlands onderzoek waarin duizenden mensen extra omega 3 hadden gekregen, werd gepubliceerd. De onderzoekers hadden patiënten na hun hartin farct gevraagd om veertig maan den lang margarine uit een kuip je te gebruiken. In het kuipje zat óf gewone margarine óf margari ne met extra omega 3. De deelne mers wisten zelf niet of ze de ge wone of de omega 3-margarine gebruikten. Aan het eind van het onderzoek bleek dat de omega 3-gebruikers net zo veel hartin farcten kregen als de gebruikers van gewone margarine. Dat was een enorme teleurstelling, want het leek zo mooi om met een een voudig smeerseltje op je brood een nieuw hartinfarct te voorko men. Vanaf dat moment ben ik ermee gestopt omega 3-visoliecapsules te adviseren ter preventie van een hartinfarct. Nu wordt het omega 3-sprookje nog grimmiger. Nederlandse on derzoekers ontdekten recent dat de kankers van muizen resistent werden tegen de chemokuren als zij ook omega 3 kregen toege diend (zie ook korte berichten hiernaast, red.). Bij mensen is dat overigens nog niet met zekerheid vastgesteld, maar toch waarschu wen de onderzoekers voorzichtig te zijn met omega 3-visoliecapsu- les bij kankerpatiënten. Zo zie je maar, hoe moeilijk en verwarrend onderzoek naar voe ding en gezondheid kan zijn. Maar zo is de wetenschap. Pas na lang zoeken, komt de waarheid boven water. Openlijke seks en intimi teit met anderen dan je partner? Als er in Neder land aandacht voor is, dan wordt dat eigenlijk al tijd neergezet als een be zigheid voor freaks. Denk aan de parenclubs in het tv-programma Jambers, vol dikke mensen in kleine billen- koordjes. Of aan de roman en tv-serie Nieu we Buren van Saskia Noort, waarin partner ruil verschillende deelnemers uiteindelijk zelfs het leven kost. Monogamie is in onze cultuur de norm; vrijwel iedere Hollywood- film is gebaseerd op dat concept. Maar geldt die norm in de praktijk ook echt? De cijfers lijken een ander verhaal te vertellen. Volgens het beschikbare onder zoek erkent 25 procent van de mannen én vrouwen in ons land weieens te zijn vreemdgegaan. In de VS ligt dat percentage Monogamie is de officiële norm in onze maatschappij. Maar in de praktijk houden veel mensen zich daar niet aan. Stiekem, of openlijk, vrijen ze weieens met iemand anders dan de eigen partner. nog hoger. Daar geeft 60 procent van de mannen en 50 procent van de vrouwen aan weieens seks met een ander te hebben ge had tijdens hun huwelijk. De meeste relaties in de westerse wereld, concludeert de Britse relatietherapeut en wetenschapper Meg Barker uit deze gege vens, zijn in werkelijkheid helemaal niet zo monogaam. Maar omdat vreemdgaan een taboe is en daarom over het algemeen stiekem gebeurt, komt de ontdekking meestal als een enorme schok. Affaires lei den vaak tot het einde van het huwelijk of in elk geval tot veel verdriet. In haar recente boek Rewriting the rules ('Het herschrijven van de regels') pleit Bar ker daarom voor een andere omgang met de spanning die iedere relatie in meer of mindere mate kent tussen de behoefte bij iemand te horen en de behoefte aan vrij heid. Tussen het aanhoudende seksuele vuurwerk dat wij van een relatie verwach ten en de gewenning die ontstaat door het dagelijks bij elkaar zijn. Zij hamert op het belang van open communicatie tussen part ners over dit soort zaken. Niet omdat poly gamie in haar ogen beter of slechter is dan monogamie, maar omdat het belangrijk is om je verwachtingen op elkaar af te stem men en teleurstellingen te voorkomen. Bedenk daarbij, onderstreept Barker, dat monogamie minder 'natuurlijk' is dan je zou denken. Van de meer dan 4.000 soor ten zoogdieren doen maar enkele tiental len aan paarvorming. De Amerikaanse we tenschapper Roger Rubin keek naar 238 cul turen op de wereld en ontdekte dat maar 43 daarvan monogaam zijn. Uit weer ander onderzoek blijkt dat de eeuwige romantiek die westerlingen van een huwelijk ver wachten een tamelijk recente uitvinding is. Tot de 18e eeuw trouwde je met iemand omdat je ouders dat graag wilden, omdat je een dak boven je hoofd nodig had of om an dere praktische redenen. Het werkt in de praktijk het beste, schrijft Barker, als je tot op zekere hoogte 'onder handelt' binnen je relatie. Dat kan over van alles gaan, want iedereen is anders. Het kan al heel bevrijdend werken als er ruim te is voor vriendschappen met mensen van het andere geslacht, die sommige partners als heel bedreigend ervaren. Voor veel man nen kan het een bevrijding zijn als zij niet hoeven te verzwijgen dat zij porno kijken. Veertigers Tim en Saskia praatten eerlijk over dit soort zaken toen zij elkaar leerden kennen. Tim: „Ik vertelde haar dat ik in eer dere relaties altijd was vreemdgegaan. Ik deed dat heel openlijk; als het aan mij ligt doet iedereen op deze wereld lekker waar Dr. Frank van Berkum is internist. door Johanneke Stolk

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2015 | | pagina 18