I
Vivianne
Miedema, 18
jaar jong, is
profvoetbalster
bij Bayern
München. Ze
schopte het
Nederlands
vrouwenelftal
naar het WK in
Canada. Met het
oog daarop
denkt ze soms:
'Nou Viev, zorg
dat je fit blijft'.
4 SPECTRUM
mrnrn
Ze groeide op in het
Drentse Hoogeveen,
in een huis waar het
rook naar gras en
modder. Voetbal was
het enige dat telde
voor Vivianne Miede
ma en haar broertje Lars, en dus ook
voor hun ouders. „Wij hadden hier
voortdurend jongens met een bal on
der de arm aan de deur staan", herin
nert haar vader René zich. „Of Vivian
ne kwam voetballen."
En Vivianne zei nooit nee. Ze voetbal
de een buitengewoon potje mee in
jongensteams in Hoogeveen. Op haar
14e mocht ze naar SC Heerenveen,
waar ze als jongste speelster ooit in de
eredivisie voor vrouwen debuteerde.
De spits maakte dat seizoen meteen
ook tien doelpunten en daar kwamen
er sindsdien tientallen bij.
Ze is het boegbeeld van de snelst
groeiende sport voor meisjes in Neder
land, geroemd om haar techniek: ze
schopt de bal niet alleen in het doel
maar doet dat ook mooi. Vorig jaar
hielp ze Nederland naar het WK in
Canada, dat op 6 juni begint. Prof
clubs van Brazilië tot Noorwegen
vochten om de Nederlandse wonder-
spits te mogen contracteren. Ze gun
de de eer aan Bayern München, haal
de achter elkaar haar Havo-diploma
en haar rijbewijs en vertrok naar
zuid-Duitsland.
Het is een grijze ochtend en in de
bijna lege ontbijtzaal van hotel Hooge
veen zitten vader en dochter Miede
ma aan de koffie. De afspraak is met
Vivianne, maar vader René blijft er
voor de gezelligheid gewoon bij zit
ten. Noem het betrokkenheid bij zijn
18-jarige dochter, die hij sinds vorige
zomer nog maar eens in de paar maan
den ziet. Als ze in Nederland speelt,
zit hij met vrouw en zoon op de tribu
ne en is daar niet te missen met een
enorme, oranje leeuwenkop op zijn
hoofd.
En hoe gaat het ondertussen met Mie-
dema junior, sinds juli profVoetbal-
ster? „Nou, het was wel even wen
nen", zegt ze. „Je zit natuurlijk wel
een eind verder van huis dan vorig
jaar rond deze tijd. De cultuur is an
ders, het voetbal is anders. Ik ben in
elk geval een heel stuk fitter dan het
jaar ervoor."
In Heerenveen trainde ze vier keer in
de week, gewoon met potjes op het
veld. „In München trainen we acht
keer per week; niet alleen veldtrai-
ning maar ook krachttraining en atle
tiek. Er staat een staf op het veld van
drie, vier man terwijl er in Heeren
veen maar één trainster stond. Het
grootste verschil is toch wel dat je
meer aandacht krijgt. Het niveau van
de Duitse competitie ligt ook hoger:
de meiden zijn sneller, fitter, fysiek
beter. In Nederland spelen we meer
verzorgd voetbal dan de Duitsers, we
proberen de bal zo lang mogelijk vast
te houden en van daaruit kansen te
creëren. In Duitsland gaat het meer
van: als je er voetballend niet uit
komt, geef je gewoon een lange bal en
dan moet de rest er maar achteraan
rennen omdat je weet dat iedereen fit
genoeg is om dat te doen."
De afgelopen maanden is ze sterker
geworden, merkt ze. Meer uithou
dingsvermogen, meer spiermassa. „Ik
door Lindy Jense
Kroonjuweel van
vrouwenvoetbal
Vivianne
Miedema:
„Ik ben
best lang,
1.78 meter,
maar ik
was een
sprietje."
foto
Herman
Engbers
