Vlissingen vierde maandag het ontzet van
de stad in 1572. Getergde burgers verdreven
toen de gehate Spanjolen de stad uit.
m
26 ZEELAND
HET ONTZET VAN VLISSINGEN
In de
Sint Ja-
cobskerk.
Gewapend met rapieren,
musketten en dolken
trokken Vlissingers die
zesde april 1572 ten strij
de. Ze wilden zich defini
tief bevrijden van het
Spaanse juk. Maandag her
dacht Vlissingen dat ontzet van de stad.
Wij hebben lang genoeg gezucht onder de
knoest van de Spanjaarden. Ze plunderden onze
voorraden. Onze vrouwen zijn door Spaanse sol
daten onzedelijk betast op de vismarkt. De schul
denlast van de stad is al 1040 daalders. En ik
hoorde dat er nu weer 300 Spanjaarden aan ko
men. Het is genoeg. Vlissingers grijpt uw wa
pens en bevecht uw vrijheid!
Met een donderpreek riep de pastoor in
1572 zijn kerkgangers tijdens de Paasdienst
op de gehate Spanjolen de stadspoort uit te
jagen. Het getergde volk nam de wapens ter
hand en verjoeg de Spanjaarden.
Maandag doet Vlissingen dat Ontzet van de
stad nog eens dunnetjes over. Tot plezier
van het veelkoppige publiek.
De speciale kerkdienst trekt een volle Sint
Jacobskerk. Een gospelkoor, vlaggendans en
het gezamenlijk zingen van het Zeeuws
volkslied leiden uiteindelijk tot de donder
preek. Het elementje over de schuldenlast
van de stad destijds, verleidt een kerkgan
ger tot een grinnikend gefluister: 'En het
verleden herhaalt zich...'.
Direct na de preek trekt een historische
tocht vanuit de kerk naar het Rondeel. Ka
nongebulder, geroep en gejoel verhit de ge
moederen van het volk. 'Tienpenning, nee,
nee, nee. Spanjolen, weg ermee'.
Na de gevangenneming van Don Pedro Pa-
cieco (Don Pacheo) wordt de gehate Span
jaard in een kooi op een kar geladen om via
de boulevard naar het Bellamyplein ge
bracht te worden. Alwaar de galg hem
wacht. Althans, dat is het voornemen. His
torie en heden botsen echter pijnlijk als
een stoet motoren en auto's de kar tot stil
stand dwingen. De afsluiting van de boule
vard is blijkbaar in alle drukte in het hon
derd gelopen. Muurvast staan paard en wa
gen tussen blik en motoren. 'Hadden ze dat
nou niet beter kunnen regelen', reageert
een toeschouwer geërgerd. Na enig opont
houd trekken man en paard verder. Eindbe
stemming: De Galg.
Belangstellenden hebben zich daar al ruim
voor aanvang van de executie verzameld.
'Hé, daar gebeurt ook nog wat', stoot een
voorbijganger zijn lief aan, wandelend over
het Bellamypark. 'O', reageert zij laconiek.
'Daar wordt er één opgehangen'. Alsof dat
een dagelijkse attractie is in de havenstad.
De eerste historische figuren arriveren voor
Reptielenzoo Iguana, het voormalige woon
huis van de baljuw. De galg staat al opge
steld. De beulen wachten aan weerszijden.
Een deel van de stoet moet even opzij stap
pen voor de passerende zonnetrein. Óp-
nieuw kruisen heden en verleden elkaar.
De belangstelling op het executieterrein
groeit rap. Camera's in de aanslag. „Zie je
wel, een executie trekt altijd veel volk",
mompelt een voorbijganger.
'Hangen, die Spanjool moet hangen', scan
deert een 'historische' Vlissinger. Een
spreekkoor zwelt aan snel aan. Er moet ge
hangen worden... Het theater gaat voort. De
Spanjool tracht zijn leven te redden door
zijn vrouwen aan te bieden. Niet voor ge
bruik overigens, maar voor een flamenco-
dans...
De spanning stijgt. Een klein jochie vraagt
zich af hoe ze dat nou gaan doen. „Ze gaan
die man toch niet echt doodmaken", vraagt
hij aan z'n moeder.
Geschiedvervalsing volgt als de baljuw van
uit een venster in zijn 'woning' genade af
roept over Don Pacheo. 'Stop hem in de kel
der en laat er een eerlijke rechtszitting ko
men'. In 1572 kreeg krijgsbouwmeester Don
Pedro Pacieco (Don Pacheo), samen met
twee Spaanse jonkers, echter wel degelijk
de strop.
'Ach, er zit een krokodil in de kelder van
Iguana hoor, grinnikt iemand. 'Gaat-ie toch
dood'.
Het kanon
op het
Rondeel
beschiet
de Spaanse
vloot.
De donder
preek in
Wachten
op het
kanons
schot.
Hangen, die Spanjool
door Annemarie Zevenbergen
de Sint
Jacobskerk
