Verhalen en muziek in hoger
sferen van 'De gouden tak'
Kyle Carey: mix van folk
en ballads
UIT 3
Wie vertelt er nu nog verhalen tegen
woordig? En wie heeft de tijd en de
rust om naar een verhaal te luiste
ren? De mogelijkheid daartoe wordt zaterdag
middag geboden in W45Kunstruimte in ge
bouw Westwal 45 in Goes. Daar treedt
Vertellerscollectief'De Gouden Tak' op met
het programma 'Verhalen op zolder'.
Dit ensemble bestaat uit vier mensen met
passie voor het verhaal. Al jaren treden zij sa
men op als ervaren vertellers: Jan Adam,
Kees Geelhoed, Paul Groos en Elza Vis. Zij
houden van afwisseling en hebben allemaal
hun eigen voorkeur voor een bepaald soort
verhaal. Of het nu een variant is op 'De rat
tenvanger van Hameien' die je nog nooit
hoorde of een meer filosofisch getint ver
haal, zij brengen het publiek in een andere
wereld en vullen elkaar daarbij goed aan.
Tussen de verhalen door treedt blokfluiten
semble 'MarAzul'op. Dit ensemble is geves
tigd in de Muziekschool in Goes en staat on
der leiding van Jolanda Dekker.. Er is deze
middag ook een aantal 'muzikale' verhalen
te beluisteren waarin verhaal en muziek in el
kaar overgaan.
In de pauze is er thee en koffie plus gelegen
heid om de tentoonstelling van W45 met
schilderijen van Gerard Menken en Rudolf
Hagenaar te bekijken. Het is de laatste dag
van die expositie.
Polleke was haar grote jeugdhel-
din. Sallie heeft die boeken van
Guus Kuijer verslonden en is dan
ook heel blij dat ze deze rol kreeg
toebedeeld.
Harmsen behoort samen met Kat-
ja Herbers, Joris Smit, Hannah
Hoekstra en Reinout Scholten
van Aschat tot de jongere acteurs
in vaste dienst bij het Nationale
Toneel in Den Haag. Naast enkele
mooie toneelrollen, prijken op
haar cv ook al aardig wat filmrol
len, speelde ze in een tv-serie
('De geheimen van Barsiet') en
werd ze twee keer genomineerd
voor een Gouden Kalf.
Als Polleke speelt ze voor het
eerst voor een jeugdig publiek. De
voorstelling wordt geadviseerd
voor toeschouwers vanaf 9+.
„Dat is een groot verschil met spe
len voor een zaal met alleen vol
wassenen. Kinderen zijn heel pri
mair in hun reacties. Ze houden
zich nog niet aan de sociale codes
van het oudere theaterpubliek zo
als 'je mond houden'. Je voelt ge
woon dat ze helemaal meegaan in
het verhaal. Ze gaan er zo in op
dat ze van alles roepen en doen",
lacht Harmsen.
Polleke is tussen de 9 en 11 jaar in
de periode waarin het verhaal
zich afspeelt. Volgens Harmsen is
het geen kwestie van overbrug
ging van een leeftijdsverschil
maar van verbinding krijgen met
het personage. Daar draait het im
mers om bij acteren.
'Harmsen is Polleke', luidde een
van de lovende zinnen in de en
thousiaste recensies kort geleden
na de première. Natuurlijk vindt
zij het fijn als speelster geroemd
te worden, maar ze zegt zelf niet
al te gevoelig te zijn voor recen
sies. „Ik vind het vooral prettig
dat het me gerust stelt in de zin
van: we zitten op de goede weg
en dat wordt dan beaamd. Als je
denkt in een goede voorstelling te
staan en je krijgt een heel slechte
recensie is wel even schrikken.
Dan kun je een paar dagen danig
van de leg zijn. Maar ik laat me er
niet volledig door ontregelen."
Harmsen woog voor zichzelf aan
het einde haar middelbare school
een verdere opleiding beeldende
kunst en toneel tegen elkaar af.
Het werd toneel, Zij deed audities
en werd zowel in Amsterdam als
in Maastricht toegelaten.
Zij koos voor de laatste. „Toen ik
op de Toneelschool in Maastricht
kwam, was ik helemaal onderste
boven van die plek. Ik wist ge
woon 'dit moet het zijn'. Het is
een heel bijzonder instituut en ze
zijn er mega-streng. Het valt niet
uit te leggen. Het is een soort
Zweinstein." Harmsen speelt tot
eind mei in 'Polleke'. Daarna
neemt ze rol over van Kat ja Her
bers in de reprise van 'De drie zus
ters' van Tsjechov.
Kyle Carey bracht haar eer
ste zeven levensjaren
door in de Yupic stadjes
in Alaska. Daar leerde ze de taal
van de Inuit. Dat ziet ze als de
basis voor haar interesse in min
derheidstalen, waarvan het
(Schotse) Gaelic er een is. En
dat leidde weer tot de interesse
in de Keltische muziek. Met
haar zelfbenoemde Gaelic Ame
ricana, een mix van Keltische en
Amerikaanse folk.
Na haar tijd in Alaska verhuisde
Carey naar New Hampshire. Ze
rondde haar opleiding af en leer
de er Gaelic. Met een tweejarig
verblijf op het Schotse eiland
Skye schaafde ze aan haar uit
spraak en de kennis van de oude
taal. Ze werd er tevens besmet
met het Keltische muziekvirus.
Daarbij speelde haar mentor
Christine Primrose, een beken
de schotse Gaelic zangeres, een
stimulerende rol. Carey begon
zich in de relatie en tussen de
Keltische en de Amerikaanse
volksmuziek te verdiepen. Die
zoek- en ontdekkingstocht leid
de tot twee albums, Monongah
en recentelijk North star. Ze
duidt het verschil tussen de eer
ste en de tweede schijf aan als
'more real life'. „De totstandko
ming is beter gepland. De muzi
kale bijdragen en de productie
zijn van een hoger niveau en
het illustreert net iets meer hoe
mijn muziek is. De opvolger be
vat enkele lovesongs, terwijl het
debuut voornamelijk verhalen
de liedjes kende." Het laatste al
bum werd geproduceerd door
de Ierse-Amerikaanse multi-in-
strumentalist Seamus Egan van
Solas. „Seamus is zelf een uitste
kend instrumentalist. Hij kent
de Keltische wereld door en
door, maar produceert daarnaast
ook albums van singer-songwri-
ters. Een mix van twee werel-
den en daardoor de perfecte ver
bindingsfactor." Egan trok veel
gelouterde gastmusici aan, met
daarbij een sterke ritmesectie.
Het levert een doordacht gear
rangeerde verpakking op van de
voornamelijk eigen composities
van Carey. Live toert Carey ech
ter als trio met volledig andere
muzikanten. Hoe herkenbaar
blijven de liedjes dan nog? „De
instrumentatie is spaarzamer
(gitaar, fiddle, mandoline). Maar
het draait om de teksten en de
vocalen. En die zijn niet veran
derd." De eigen composities van
Carey houden muzikaal inder
daad het midden tussen Ameri
kaanse folk en Keltische of An
gelsaksische ballads. De thema's
die ze aansnijdt zijn veelzijdig.
„Dat kan een gedicht zijn, een
kort verhaal, een film."
DONDERDAG 26 MAART 2015
Blokfluitensemble 'MarAzul' treedt zaterdag op in W45Kunstruimte Goes.
Zaterdag 28 maart, W45Kunstruimte, Westwal
45, Goes, 15.00 - 17.00 uur (gratis).
nooit op
Zaterdag 28 maart, Stadsschouwburg,
Middelburg, 19.00 uur.
Scène uit de familievoor
stelling 'Polleke' met Sallie
Harmsen in de titelrol te
midden van de koeien.
foto Martijn Beekman
foto Decarlo
door Marius Roeting
Trio Kyle Carey, vrijdag, 27 maart
20.30 uur, De Wegwijzer, Nieuw- en
St. Joosland
