Reconstructie De Draad in bossen van Clinge PLUS Tannie en Jan maakten 65 jaar bijna geen ruzie 30 ZEEUWS-VLAANDEREN 450 JAAR STADHUIS ANTWERPEN 66 Als de draad wordt aangeraakt, gaat er een belsignaal af 66 Over dit stadhuis valt enorm veel te vertellen, te veel eigenlijk STEM LIJST 11 Ook rondgeleid worden? Al 450 jaar staat het Antwerpse stadhuis trots op de Grote Markt en dat wordt gevierd. Een jaar lang is het zestiende-eeuwse gebouw open voor bezoekers. De reconstructie van de Doden draad, ook wel De Draad ge noemd, gebeurt op initiatief van de gemeente Sint-Gillis-Waas. De draad werd tijdens de Eerste We reldoorlog door de Duitsers langs de grens van België en het neutra le Nederland gespannen. Het moest voorkomen dat mensen Bel gië konden ontvluchten of dat smokkelaars hun gang konden gaan. Er stond tweeduizend volt op de draad, wat eraan bijdroeg dat vele honderden mensen er de dood vonden. Sint-Gillis-Waas wilde juist nu de Dodendraad reconstrueren, omdat het honderd jaar geleden is dat de dodelijke grensbewaking gespannen werd. „We willen men sen bewust maken van wat de Do dendraad was en wat het voor het dagelijks leven betekende", legt Tinne de Maeyer, de cultuurbe- leidscoördinator van de gemeen te, uit. Vanzelfsprekend staat er op deze draad geen tweeduizend volt. De Maeyer: „Als de draad wordt aangeraakt gaat een belsig- naal af. Om te laten zien hoe groot het risico was dat de men sen van honderd jaar geleden lie pen." De draad wordt niet op de oor spronkelijke plaats gerecon strueerd, maar wel vlakbij de exac te locatie. Er zijn enkele authen tieke materialen van de draad van 1915 gebruikt. Zoals de porselei nen koppen en enkele palen. Ver der is de draad van nu, die op zon- ne-energie werkt, een stuk vrien delijker. De prikkeldraad is vervan gen door een spandraad. De Mae yer: „Het is helemaal veilig." De Dodendraad zal altijd in wer king zijn, dus niet enkel met ex cursies. Op zaterdag 11 april is de opening in de Clingse bossen. Dat is al om half acht 's ochtends. Daar is over nagedacht, legt De Mayer uit. „Om half acht 's och tends is er nog dauw. Het wordt een serene plechtigheid, want door de Dodendraad hebben veel mensen het leven gelaten." ANTWERPEN - Stadsgids Guy de Schutter steekt zijn enthousiasme over de festiviteiten rond het 450-jarig bestaan van het stad huis niet onder stoelen of banken. „Er valt enorm veel te vertellen, te veel eigenlijk", zegt hij al ver ontschuldigend op voorhand. Want in twee uur kan niet alles aan bod komen. Toch doet Guy een dappere poging om zijn toe hoorders zoveel mogelijk informa tie te verschaffen. Op 27 februari 1565 werd het stad huis van Antwerpen ingehuldigd, vier jaar nadat de eerste steen was gelegd. De laatste tweehonderd jaar is het een komen en gaan ge weest van bouwmeesters en archi tecten die allemaal hun bijdrage hebben geleverd aan de binnen- en buitenkant van het gebouw, dat sinds 1999 op de werelderf- goedlijst van Unesco staat. Ook al worden er nu rondleidingen gege ven, je kunt er niet zomaar bin nen stappen. Bij binnenkomst tel len medewerkers van het stad huis of het aantal mensen klopt: nieuwsgierige verstekelingen zijn niet welkom. Dat is ook niet gek. Het stadhuis is altijd nog het be stuurscentrum van 't Stad en het hangt vol kunst. ,,'t Schoon verdiep staat op de lijst van velen om te mogen zien", ver telt Guy nadat hij de bommenkel- der heeft laten zien. De naam is een letterlijke vertaling van het Franse bel-etage zoals de hoofd verdieping bij herenhuizen werd genoemd. De eerste verdieping is ook indrukwekkend: schilderijen, beeldhouwwerken, prachtige ta pijten en meubilair. „Bijna alles is eind negentiende-eeuws, omdat alles werd leeggeroofd tijdens de Franse Revolutie", geeft Guy aan. Ook had het stadhuis pech tij dens de Spaanse Furie in 1576, toen het afbrandde door toedoen van muitende Spanjaarden. Een plaquette herinnert hier nog aan. „Als zenuwachtige paartjes die gaan trouwen de trap van blauwe hardsteen betreden, zien ze de pla quette allemaal over het hoofd", grapt Guy. Wie naar boven kijkt, ziet een indrukwekkende overkoe peling van glas- in-lood. De bin nenplaats was van oorsprong open en is begin jaren zeventig verbouwd tot een gesloten trap penhuis. „De trouwzaal is de grootste zaal", zegt Guy terwijl hij de be zoekers door de gigantische ver dieping loodst. Op de muren van de trouwzaal zijn schilderingen van huwelijkstaferelen aange bracht door Victor Lagye. Zo is een huwelijk bij de barbaren te zien, evenals een Romeins huwe lijk en christelijk huwelijk. „Zie je dat de hoek van vertrek een beet je bol staat?", wijst Guy. „Erachter zit het harmonium uit 1898 in een verborgen ruimte." Tot 1950 werd het orgeltje nog ge bruikt, tot de platenspeler zijn in trede deed. Door het glas-in-lood raam, waar één helder ruitje in zit, kon de organist zien wanneer het paar de trouwzaal betrad. „De raadzaal is het democratisch hart van de koekenstad", gaat Guy verder. Hier hangen koperen plak katen met de namen van de bin nen- en buitenburgemeesters van de stad vanaf 1409. De binnenbur- gemeester werd door de schepe nen ofwel wethouders gekozen en de buitenburgemeester door de rijke burgers. Onder invloed van de Fransen kwam er één bur gemeester. In de zaal zijn plafond schilderingen van kunstschilder Jacob de Roore uit omstreeks 1717 te zien. Het thema is de verheerlij king van de vrijheid van Antwer pen. „Het plafond ruikt hier ge woon naar Versailles", vindt Guy. „Dit is in neo-Lodewijk XIV stijl. Maar pas op, ik wil onze burgerva der niet met de Zonnekoning ver gelijk hè." Het balkon dat rond het stadhuis loopt is volgens Guy bijzonder. „Het balustradeke is de kers op de taart", zegt hij. Hij krijgt gelijk, alleen het geklik van fotocamera's klinkt nog. Zeeland, kies voor KOOPKRACHT ZORG OPENBAARVERVOER WERKGELEGENHEID Die zeldzame eensgezindheid lijkt een recept voor een gelukkig huwelijk. Want, hoewel in de leef tijd der allersterksten, het echt paar Van der Hoofd woont nog zelfstandig in een huis met een behoorlijke tuin. Natuurlijk, een huishoudelijke hulp springt een paar keer in de week bij en dochter Ankie komt elke dag even kijken. Maar Jan en Tannie redden het samen. Tannie kan niet meer zo lang staan, dus staat Jan achter het fornuis. Maar zijn vrouw heeft dan wel de pie pers gejast en de groenten schoon gemaakt. Jan spit de grond in de tuin elk najaar om en heeft de hof net weer mooi geschoffeld en aan geharkt. Maar Tannie zit ook nog graag op haar knieën in de tuin om de plantjes te vertroetelen. En samen gaan ze naar soos de Loven- hoek bij zorgcentrum Vremdieke om bingo te spelen of een keer lekker uit eten te gaan. Het boerenbedrijf is voortgezet door de twee zoons; de jongste woont op de ouderlijke boerderij, die Jan en Tannie van haar ouders overnamen. Daarvoor boerden ze een paar jaar aan het Biervlietse Paulinaschor, 'voordat er een naaktstrand was'. Het bekendste huis van 't Stad Gemeentewerkers van Sint-Gillis-Waas zijn bezig met de reconstructie van de Dodendraad, die op 11 april wordt geopend, foto Camile Schelstraete door Bob Maes CLINGE - Het begint langzamerhand op een heuse verzameling van mo numenten te lijken in de Clingse bossen. Een gedenksteen voor de smokkelaars, het fietspad langs de oude spoorlijn tussen Sint-Niklaas en Hulst die in ere wordt hersteld en nu is daar, vlak over de Bel gische grens, de Dodendraad terug. Tinne de Maeyer door Sophie Stockman Antwerpen Guy de Schutter, stadsgids Een rondleiding in het stadhuis vol gen kan tot en met woensdag 24 fe bruari 2016. Op zondag en woensdag vinden de rondleidingen plaats. In de voorverkoop kost een kaartje 7 euro en aan de kassa 9 euro. Reserveren voor individuele bezoekers en groe pen kan via visit@stad.antwerpen.be of telefoon nummer 0032-32320103. Er zijn be perkt plaatsen beschikbaar voor de tocht, vol is vol. De rondleiding duurt twee uur en voert de bezoekers door bijna het ge hele stadhuis. pD5! HOEK - Tannie Tollenaar (89) en Jan van der Hoofd (90) maakten tij dens al hun 65 huwelijksjaren nooit echt ruzie. Tannie: „Sterker; als hij iets oppert, zeg ik vaak 'dat dacht ik ook al'. Of andersom; als ik iets zeg, dacht hij het ook net." Tannie en Jan van der Hoofd zijn al 65 jaar eensgezind, foto Peter Nicolai

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2015 | | pagina 64