ZEELAND GEPEILD
BUITEN 3
In deze serie reizen we de pijlen achterna. Wekelijks landt er
eentje lukraak op de kaart van Zeeland. En precies daar, op
die toevallige plekken waar ze natrillend wijzen, nemen we
poolshoogte. Op akkers waar bieten op de rooier wachten,
op borrelende schorren en slikken, in door westenwinden
getekend bosgebied, op dromerige duinen - elk stukje
Zeeland heeft een verhaal.
door Jacoline Vlaander
Er klinkt geblaf uit het bos langs de
kreek, vlak achter de dijk bij West-
kapelle. Even later draaft er een
slanke Hollandse herder met ge
spitste oren over het pad. Tüssen
de tanden een bringsel geklemd;
een attribuut van gevlochten touw
dat aan het ene uiteinde nog vastzit aan de
halsband. Wanneer het op deze manier door
de hond wordt aangedragen, duidt het erop
dat er iemand is gevonden; en dat is geen toe
vallig passerende recreant.
„Goed zo, Björk!", roept een heldere vrouwen
stem. „Laat maar zien!" Bazin en hond strui
nen door het kreupelhout, waar in een diepe
WESTKAPELLE
kuil, gewikkeld in groen dekzeil, iemand ligt
te gieren van de lach. Ook Björk is door het
dolle heen, en wil, nu haar taak is volbracht,
met het slachtoffer spelen en sleuren.
„We zijn lid van de Delta Reddingshonden
Groep", vertelt Betty van den Berg (44), en
roept haar zevenjarige hond aan de voet. Ze
wijst op het embleem van haar jas: „Een
Zeeuwse vrijwilligersvereniging die sinds
1994 baasjes en honden professioneel opleidt.
Wanneer personen zijn vermist, kunnen wij
in opdracht van de politie ondersteuning bie
den bij het zoeken. Als je alle gehoorzaam
heidscursussen al hebt doorlopen, is dit een
nieuwe uitdaging." Vanwege het mooie weer
oefenen ze deze middag een keertje extra met
z'n tweetjes.
Ze komt vaak vanuit Vlissingen, waar zij
woont en werkt, naar hier, zegt ze. Ook om in
clubverband te duiken in zee. „Het is een span
nende omgeving. Strand en kreek zijn ont
staan na het opblazen van de dijk aan het ein
de van de Tweede Wereldoorlog, in een po
ging het land hier onder water te zetten en de
vijandige troepen achteruit te dwingen. Duit
se voertuigen zijn in de golven achtergeble
ven. Op enkele meters diepte voor de kust lig
gen restanten van een tank, een kanon en en
kele versperringen. Soms zie je er geen hand
voor ogen, en soms is het water helder en ont
dek je verschillende soorten vissen, zeenaakt-
slakken, dodemansduim (Nederlands koraal)
en noordzeekrabben en -kreeften." De kreek
intrigeert haar eveneens mateloos. Het rustig
kabbelende kwelwater achter het wuivende
riet heeft nog geen geheimen prijsgegeven.
Van den Berg komt oorspronkelijk van Goeree-
Overflakkee, vertelt ze, en woont alweer zo'n
vijftien jaar in Zeeland. Als lead engineer
werkt ze met zeventig collega's op de tekenka
mer van superjachtbouwer Amels in Vlissin
gen, dat deel uitmaakt van de Damen Ship
yards Group. De Limited Editions - jachten
van vijfenvijftig meter of langer die worden
gebouwd met een aantal vaste ontwerpen als
uitgangspunt - stuwen het bedrijf dwars door
de economische recessie heen: „Alles wat
glimt en blinkt voeg ik eraan toe; ramen,
schuif- of klapdeuren; bolders, railingen, ver
lichting en nog veel meer."
Als tegenhanger van deze functie waarin zij
voornamelijk binnenzit, is zij in haar vrije tijd
bijna altijd buiten: „Ik wandel, train met de
honden; vertoef onder water." En wat vakan
ties betreft is zij een einzelgdnger, geeft zij toe:
„Wanneer mijn partner naar zonnige oorden
reist, trek ik het liefst in mijn eentje naar Scan
dinavië, richting de poolcirkel. Rugzak en tent
je mee. Dwars door bergachtige gebieden
waar niemand komt en ik zelfs geen mobiel
bereik heb. Dan kom ik tot rust."
Janet van Eijzeren (44) wurmt zich intussen
uit het dekzeil: „Op een middag als dit is het
heel leuk. Maar soms lig je zo 's avonds wel
eens uren in de regen." Terwijl ze haar driejari
ge rottweiler Xena uit de auto haalt, die blaf
fend rondspringt en ook nog wel even iemand
wil gaan zoeken, vertelt ze dat er in groepsver
band wekelijks wordt getraind op dinsdag
avond en eens per maand op zaterdag, telkens
op verschillende locaties in Zeeland: „Vrijwil
lig, maar niet vrijblijvend." De vereniging
zoekt nog slachtoffers; middelbare scholieren
of studenten die als vrijwilliger in het donker
op een zeiltje tussen de brandnetels en blade
ren willen liggen: „Je moet er tegen kunnen.
Maar als je van honden houdt, is het fantas
tisch om er zo mee te op te trekken."
Van den Berg vult aan dat er verschillende red-
dingshondengroepen in Nederland zijn, waar
mee Delta samenwerkt: „Je doorloopt een aan
tal examens voor je met je hond kan worden
ingezet om levende of dode personen op te
sporen. Ze leren het via de geurkenmerken
van haren, kiezen of gedoneerde stukjes weef
sel in een potje met gaatjesdeksel." Hun hon
den moeten nog een aantal trajecten afleggen.
Maar zelf meelopen tijdens de 'inzetten' doen
zij beide al wel. Want ook de baasjes hebben
ervaring nodig en veel te leren „Het blijft na
tuurlijk altijd mensen- en hondenwerk", zegt
Van den Berg. „Maar je wil wel zeker zijn van
je zaak als je aan de politie doorgeeft dat ze
het gebied kunnen vrijgeven. Want het is heel
pijnlijk als in die omgeving, soms maanden la
ter, toch iemand wordt gevonden waarnaar je
met z'n allen zo lang zocht."
WOENSDAG 11 MAART 2015
Samen zoeken in het landschap
I
Ook meetrainen met je hond?
Of slachtoffer spelen tijdens de oefeningen?
www.deltareddingshonden.nl
Björk wil na het vinden van
het 'slachtoffer' Janet van
Eijzeren, spelen en sleuren.
