'Iets als een bioscoop of theater miste ik wel hier'
ill -A I I I
en zij gaat.
SPECTRUM 5
vriendin door de streek reed, zag ik veel
leuke huisjes die leegstonden. Ik wilde een
huis met een tuintje bij. In België kon ik
dat niet betalen, hier wel." En dus betrok
ze drie jaar geleden een woning in de Huls
ter binnenstad. Met een tuin tegen de
stadswallen. Ze bleef wel werken in Ant
werpen. „Ik ben lerares in het lager onder
wijs. Antwerpen is een halfuurtje rijden.
Ik heb collega's die net buiten de stad wo
nen en even lang onderweg zijn."
Ze gaat Zeeuws-Vlaanderen missen. Maar
Karina verlangde terug naar Antwerpen.
„Cultureel gezien zijn hier minder activitei
ten dan in een grote stad. Iets als een bio
scoop of theater miste ik wel. Pas op, dat
versta ik wel hè, het is hier geen grote stad.
Het was hier voor mij ook redelijk een
zaam. Er waren weinig gelijkgestemden. Ik
heb wel wat mensen leren kennen, maar
niet echt vrienden gemaakt. Ik heb wat
vrienden op De Klinge wonen, maar de
meeste wonen nog in Antwerpen. Dan ga
komen wonen." Dat Karina weinig aanpas
singsproblemen had, hielp. „Zeeland ligt te
gen België aan, dus zoveel verschil zit er
niet tussen Zeeuwen en Vlamingen. Ik
vind de mensen in Zeeuws-Vlaanderen
een stuk vriendelijker dan in Antwerpen.
Vooral in de winkels. Hier zeggen ze elkaar
goedendag."
Ze maakt zich geen verwijten dat ze des
tijds is verhuisd. Is alles uitgekomen wat ze
ervan had verwacht? „Ik blijf wel een Belg
hè. Ik lees Belgische kranten, kijk Belgische
televisie en luister naar Belgische radio. Ik
had verwacht meer mensen te leren ken
nen. Dat is wel een tegenvaller. Maar ik
ben er ook niet echt naar op zoek gegaan
hoor."
Over een goede maand woont ze weer in
hartje Antwerpen. Terug de drukte in. Van
het ene uiterste naar het andere. „Ik kom
zeker terug, om in de polder te fietsen, of
te winkelen. Maar niet meer om te wo
nen."
Ik heb vuilcontainers
nog nooit zo netjes
naast elkaar op de
stoep zien staan
Met de komst van steeds
meer Vlamingen, gaan er
ook meer weg, vooral uit
de gemeente Hulst (zie
grafiek). „Dat zien we als
een natuurlijk proces van aantrekken en
verloop", aldus Peter Zuurveld van de stich
ting Zeeuws Vlaanderen.
Karina Mesens is zo iemand die vertrekt.
Ze verruilde Antwerpen drie jaar geleden
voor de rust van Zeeuws-Vlaanderen en
streek neer in de binnenstad van Hulst.
„Ik vond het een mooi stadje, net als de
streek. Met die polders en het water, dat is
wel mooi hè?" De 55-jarige Karina is een
van de vele Vlamingen die er voor kozen in
Zeeuws-Vlaanderen te gaan wonen. „Ik
was op zoek naar rust. Toen ik met een
je er niet snel ene drinken."
Karina woont alleen. „Het is hier meer ge
richt op ouderen en gezinnen, niet echt op
alleenstaanden. Voor ouderen is er veel
meer te doen. Maar dat wist ik van tevoren.
Ik heb absoluut geen spijt dat ik hier ben
Ik vind de mensen in
Zeeuws-Vlaanderen
een stuk vriendelijker
dan in Antwerpen
fn n 2000 1352 1460 <567 1609 1jj|
Ml |I, "i 111 6 199 500 ^■_90 87^^BlZ!jn_^HjZZ_^7i^Hj!l_J06^M_l69o5l
2012 2013 ^^^^2Ö1^^]2015 2010 2011 2012 2013 2014 2015
ZATERDAG 7 MAART 2015
Karina Mesens in haar atelier in Hulst. Ze keert
terug naar Antwerpen, foto Peter Nicolai
Peter Zuurveld, voorzitter van de stichting Zeeuws Vlaanderen. „Zeeuws-Vlamingen en Vlamingen hebben altijd interesse in elkaar gehad. In 2010
kwam daar de belangstelling voor huizen in de regio bij. Daar hebben we op ingespeeld." foto Camile Schelstraete
2500 S'UiS