Hoogerland Boogerd: Het is leuk om te zien dat er weinig 66 Als ik één keer goed gepresteerd heb, kan ik daarna boven mezelf uitstijgen 48 SPORT START WIELERSEIZOEN Het Europese wielerseizoen start vandaag met de Omloop Het Nieuwsblad. In de aanloop daarnaar besteedt deze krant ruim aandacht aan het profwielrennen. Vandaag met onder andere Johnny Hoogerland, de Zeeuwse renner die aan een nieuw hoofdstuk begint bij Team Roompot Oranje Peloton. langzaam maar zeker een beetje weg. Bij de ploeg die vanaf van daag Team Roompot Oranje Pelo ton heet, heeft hij het erg naar zijn zin. De motivatie is terug en de verwachtingen zijn behoorlijk hoog. De Zeeuwse wielerprof heeft afge lopen winter ondanks een long ontsteking alle trainingen gedaan die hij had willen doen. De in breng van ploegleider Michael Boogerd zorgde ervoor dat hij veel meer interval is gaan doen en dat voelt goed. „Je hebt als wielrenner natuurlijk altijd twijfel. Maar Mi chael bevestigt wat ik denk en voel. Hij is enorm ervaren en wie ben ik om de dingen die hij zegt in twijfel te trekken. Ik denk dat ik er klaar voor ben. Deze week heb ik veel gerust, vanaf vandaag hoop ik me te laten zien in de voorjaarsklassiekers." Het is volgens Hoogerland een kwestie van één keer een topdag hebben. Dan is hij gelanceerd, dan is de kans groot dat hij weer echt gaat presteren. „Het heeft veel met zelfvertrouwen te maken", weet hij. „Als ik één keer goed gepres teerd heb, kan ik boven mezelf uit stijgen." Hij herinnert zich de Ronde van Spanje van 2009 nog, waarin hij zich ten doel had gesteld om in een etappe in de vroege vlucht mee te zitten. Dat lukte en hij kon lang mee. Het was de basis voor een geweldige ronde, waarin hij keer op keer in de kopgroep zat en kon blijven aanvallen. En een paar weken erna reed hij ook nog een fantastisch WK. De Zeeuwse Leeuw steeg boven zichzelf uit. Dankzij dat goede gevoel. 2009, zijn eerste profjaar, was een topjaar, maar het is volgens Hoo gerland niet zo dat het daarna alle maal veel minder werd. 2010 was goed, 2011 - het jaar dat hij in de Tour in de bergtrui reed en in het prikkeldraad terechtkwam - was nog beter. In 2012 werd hij vijfde in de Tirreno Adriatico en in 2013 werd hij, ondanks een zwaar onge luk in het voorjaar, Nederlands kampioen. „Ik heb elk jaar gepres teerd, op 2014 na", vindt hij. In 2015 hoopt hij dat supergevoel van toen snel weer tegen te ko men. Het liefst hoopt hij te schitte ren in april, wanneer de Amstel Gold Race, de Ronde van Vlaande ren en de Brabantse Pijl op zijn programma staan. Maar wie weet gebeurt het vandaag in de Om loop Het Nieuwsblad. Hoogerland weet dat hij het in zich heeft en Boogerd weet het ook. „We liggen elkaar wel", vindt Hoogerland. „Hij vindt het mooi dat ik zo met mijn sport bezig ben en ik vind het mooi wat hij alle maal bereikt heeft. Michael heeft me in korte tijd een paar dingen geleerd. Hij geeft me trainings schema's die er heel anders uit zien dan ik gewend was. Ik voel me er goed bij. Het zou mooi zijn als ik dit voorjaar goed presteer. Dan heb niet alleen ik het goed ge daan, dan hebben we het allebei goed gedaan." "W" ohnny Hoogerland beleefde vorige week in de eerste etap- I pe van de Ruta del Sol angsti- I ge momenten. In de finale W van de wielerwedstrijd in Zuid-Spanje was de ene val partij nog niet achter de rug of de volgende diende zich al weer aan. „Een paar kilometer voor de streep zou ik Dylan Groenewegen naar voren rijden. Ik reed in tien de positie en vlak voor me gingen ze onderuit. Ik kon de val ontwij ken, maar toen ik achterom keek, zat er niemand meer in m'n wiel. Ik was de allerlaatste die er om heen kon. Het was een kwestie van geluk. Het had niks met stuur manskunst te maken." Hoogerland heeft een goede win ter achter de rug en verwacht veel van komend seizoen, maar wil ook meteen kwijt dat zoiets lang niet alles zegt. De Bevelander die al aardig wat spraakmakende val partijen achter de rug heeft, weet als geen ander dat een ongeluk in een klein hoekje zit en dat alles dan opeens anders is. „Ik was zo blij dat ik niet gevallen was en zo onder de indruk, dat ik niet meer durfde mee te sprinten. Anders was de kans groot geweest dat ik in de top tien geëindigd was." Hoogerland maakt dezer dagen een nieuwe start na een jaar dat als mislukt kan worden be schouwd. Bij de Italiaanse ploeg Androni Giocattoli voelde hij zich niet thuis en sijpelde de motivatie LANCEWEECJE - Johnny Hooger land is (nipt) de oudste renner van Team Roompot Oranje Pelo ton, maar met zijn 31 jaar voelt hij zich nog hartstikke jong. „Sommigen noemen me al een ve teraan, maar zo voel ik me hele maal niet. In het huidige wielren- dacht: ik ga nu lekker genieten. Meer aandacht en tijd hebben voor het gezin en daarbij af en toe wat doen voor de ploeg. Ik kwam al snel bedrogen uit." Omdat Boogerd merkte dat hij niet welkom was bij Rabo. „Na tuurlijk was ik teleurgesteld. Het zit me tot op de dag van vandaag nog dwars. Tot de laatste dag had ik er bij die ploeg als renner twaalf, dertien jaar vol voor ge leefd en opeens was het allemaal weg." Tot overmaat van ramp liet zijn vrouw weten van hem te willen scheiden. „Dan verandert er in eens heel veel. Ik denk wel eens dat mijn leven er heel anders had uitgezien als de ploeg me destijds had opgevangen." Hoe zag hij zijn toekomst toen? „Ik wilde alleen nog maar zo goed mogelijk voor mijn zoon zorgen. Ik heb als renner redelijk mijn centjes verdiend, maar probeerde wel de kost te blijven verdienen. Ik ben er trots op dat het me als een van de weinige renners van mijn generatie gelukt is om dat ook buiten het peloton te doen." Hij pakte van alles aan. Van het commentaar geven voor televisie tot het meedoen aan het televisie programma 'Sterren dansen op het ijs.' „Met dat gekke kunst schaatsen kreeg ik weer wat terug van het gevoel dat ik had als profrenner. Ik dacht: dit is leuk. Het werd een nieuwe uitdaging. Iedere week in vier dagen tijd er drie kuren in zien te stampen en tijdens de live-uitzending om zien te gaan met de stress. Het lijkt allemaal poppenkast, maar voor ons was het dat niet. Ik mocht niet pleuren." Op het ijs vond hij ook zijn nieu- De toekomst? „Bij mijn afscheid als renner in 2007 had ik me het leven na mijn carrière heel anders voorgesteld", zegt Michael Boogerd (42) als hij thuis in Kalmt- hout druk doende is met de voor bereidingen op het Vlaamse ope ningsweekeinde. Hij had het zich inderdaad anders voorgesteld in 2007. „Niet dat ik per se in het peloton wilde blij ven. Niet meteen er weer vol in. Ik Op zoek naar die ene grote uitschieter door Koen de Vries Johnny Hoogerland door Koen de Vries Michael Boogerd door Ad Pertijs

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2015 | | pagina 48