66
66
10 BUITENLAND
Canberra en
Jakarta ruziën
over executie
Australiërs
Relatief kleine
drugscriminelen in
Indonesië worden
zwaar gestraft. „Ik
wil niet worden
doodgeschoten."
BOCOR - „Ik ben de jongste hier,
maar de meest gevaarlijke drugs
dealer", zegt de 27-jarige Martin
in de zwaar verouderde koloniale
gevangenis in Bogor, die nog da
teert uit de Hollandse tijd. Zijn
celgenoten, allen drugsverslaaf
den en drugskoeriers, vinden het
een meesterlijke grap. „Ik gebruik
niet meer", verzekert hij nu heel
serieus. „Ik heb mijn les geleerd.
Ik heb drie jaar van alles gerookt,
gesnoven en gespoten, van hasj
en xtc tot aan heroïne en cocaïne.
Je kunt er zo gemakkelijk aan ko
men. Ik kreeg het de eerste keer
gratis van een vriend. Ik vond het
lekker. Om mijn verslaving te
kunnen betalen, verkocht ik
drugs aan mijn vrienden. Ik maak
te ze op mijn beurt afhankelijk.
Een vriend stierf aan een overdo
sis. Ik besef dat ik niet alleen mijn
leven maar ook dat van anderen
kapot heb gemaakt. Ik heb daar
heel erg veel spijt van."
Over vier jaar komt Martin vrij.
Hij krijgt een nieuwe kans, vindt
hij zelf. Dat geldt niet voor iedere
gevangene. „Ik wil niet worden
doodgeschoten", fluistert drugs
koerier Nina (28) iets verderop in
de overvolle vrouwenafdeling
waar ze tussen het gegil van haar
medegevangenen bijna onver
staanbaar is. Nina, weduwe en
moeder van drie kleine kinderen,
werd thuis gearresteerd met meer
dan twee kilo Sabu Sabu (meth-
amfetamine) in haar bezit: „Ik
had geen inkomen na de dood
van mijn man. Ik had geld nodig."
Omdat ze voor een Chinees syndi
caat werkte, riskeert ze de dood
straf. „Een belachelijke hoge
straf', vindt haar celgenoot Nan
ny (33), die acht jaar kreeg nadat
de politie haar oppakte met thuis
gekweekte wiet. Hasj valt in Indo
nesië onder de verboden verdo
vende middelen. „Ik was stom.
We laten ons gebruiken. Weet je
hoeveel mijn wiet zou opbren
gen? 200 dollar. Weet je hoeveel
een gemiddeld maandsalaris is?
200 dollar. Indonesische meiden
laten zich voor zulke shitbedra-
gen kapotmaken."
Met bijna vijf miljoen verslaafden
is Indonesië uitgegroeid tot de
grootste drugsmarkt in Azië. De
president wil de drugshandel kei
hard aanpakken. Iedere verslaafde
die met meer dan 1 gram aan ver
dovende middelen wordt gearres
teerd wordt beschouwd als drugs
handelaar en gaat voor minstens
zes jaar de cel in. Een koerier met
meer dan twee kilo aan drugs in
zijn bezit en in dienst van een bui
tenlands drugssyndicaat, krijgt de
doodstraf. Vorige maand werden
de eerste zes 'drugscriminelen'
geëxecuteerd, onder wie de Ne
derlander Ang Kiem Soei. In de
gevangenis van Bogor zitten 1100
gedetineerden, twee keer meer
dan waar de gevangenis op bere
kend is. De nog niet uitgeproce
deerde drugskoeriers reageren ver
ontrust op de executies. Ze lijden
aan slapeloosheid en stress.
Subianto (42) verkocht jarenlang
drugs in discotheken en in cafés
om zijn verslaving te bekostigen.
Hij weet dat hij 'goed fout' zat.
„Maar als je de drugshandel wilt
aanpakken moet je beginnen met
de maffia, zakenmensen, zonen
van vooraanstaande politici en po
litiemensen te arresteren. Zelfs in
gevangenissen wordt gehandeld.
Drugs is hier goedkoper dan op
straat. Dat weet Joko Widodo
heus wel. Waarom pakt hij al die
rijke zoontjes niet aan?"
Strenge straffen hebben geen en
kele zin, is de conclusie van de In
donesische psychologe Joyce Gor
don. „Drugshandelaren bestaan,
omdat er vraag is naar verdoven
de middelen, dus zul je eerst die
markt moeten elimineren. Het
executeren van drugskoeriers
heeft geen enkel effect. Voor iede-
Ik besef
dat ik niet
alleen mijn
leven,
maar ook
dat van
anderen
kapot heb
gemaakt
Het valt
niet goed
te praten
wat we de
den. Maar
moeten
we geëxe
cuteerd
worden?
re dode komen er duizend nieu
we terug. De regering moet voor
lichting op scholen geven en
ouders aansporen hun kinderen
beter in de gaten te houden."
Subianto vindt dat iedereen een
tweede kans verdient, ook drugs
criminelen. „Het valt niet goed te
praten wat we deden. Wij verdie
nen straf. Maar moeten we geëxe
cuteerd worden?"
CANBERRA - Australië zet In
donesië verder onder druk
vanwege de waarschijnlij
ke executie van twee Au
straliërs. Volgens de Austra
lische premier Tony Ab
bott is Indonesië het aan
Australië verplicht om de
twee niet te doden. Hij
wees daarbij op de finan
ciële hulp die het land
kreeg na de verwoestende
tsunami in 2004. Indonesië
reageerde scherp op die
woorden. „Ik hoop dat die
verklaring niet de mening
van de echte Australiërs
weergeeffaldus de minis
ter van Buitenlandse Za
ken Armanatha Nasir.
„Dreigementen zijn geen
onderdeel van de diploma
tieke taal en niemand kan
goed reageren op dreige
menten." De Australiërs
Myuran Sukumaran (33) en
Andrew Chan (31) zijn ter
dood veroordeeld voor
drugssmokkel. Ze waren
lid van de 'Bali Negen'. In
2005 werden de negen jon
gens van die bende met 8,3
kilo heroïne op het vlieg
veld van Bali betrapt. Chan
en Sukumaran kregen de
doodstraf, de andere zeven
levenslang of 20 jaar. Ook
de bisschop van Sydney ij
vert voor clementie: „Het
zijn zulke zorgzame jon
gens. Ze hebben rehabilita
tieprogramma's opgezet.
Verdient niet iedereen een
tweede kans?"
'Waarom pakt Widodo al
die rijke zoontjes niet aan?'
door onze correspondent
Wilma van der Maten
De 'Bali Negen'
werden in
2005 op het
vliegveld van
Bali met 8,3
kilo heroïne
betrapt.
Linksboven
Myuran Suku-
maran met
daarnaast
Andrew Chan,
de Australiërs
die de dood
straf kregen.
De anderen
kregen levens
lang of 20 jaar
celstraf,
foto Reuters
Martin,
gevangene
Subianto,
gevangene
