Proef Randstad met
hypotheken geslaagd
Orderportefeuille voor
woningbouw gedaald
2 WONEN
0
Bij de proef van uitzendorganisa
tie Randstad om mensen met
een flexibel arbeidscontract mak
kelijker in aanmerking te laten
komen voor een hypotheek, kwa
men afgelopen jaar ruim 400
aanvragen binnen.
Negentig mensen hebben een
benodigde perspectiefverklaring
gekregen. Randstad is tevreden
en gaat verder met het initiatief.
Hypotheekverstrekker Obvion
had toegezegd flexkrachten een
hypotheek te verstrekken als
Randstad een verklaring zou ge
ven met de verwachting dat zij
in de toekomst tenminste hun
huidige inkomstenniveau kun
nen handhaven. Dit papiertje
vervangt de werkgeversverkla
ring, die nodig is voor een hypo
theek.
Voor de proef met de hypotheek
waren 10.000 medewerkers van
Randstad aangeschreven. Het
ging om flexwerkers die min
stens een jaar werkte voor de uit
zendorganisatie. Het is voor
mensen zonder vast contract
nog altijd erg moeilijk om een
hypotheek af te sluiten en een
huis te kopen.
Op het gebied van woningbouw
hadden bedrijven in december
nog voor 7,2 maanden aan op
drachten op de plank liggen,
tegen 7,6 maanden in november.
De daling, die zich concentreert
bij de grote bedrijven, volgt nadat
de orderportefeuille woningbouw
in de voorgaande maanden juist
was gegroeid.
Dat meldde het Economisch Insti
tuut voor de Bouw (EIB) deze
week.
„Dit kan een rimpeling in de vij
ver zijn. Het gaat om één maand.
Daar kunnen geen vergaande con
clusies aan worden verbonden",
zegt een woordvoerder van het
EIB. „We gaan er nog steeds van
uit dat de woningbouwmarkt de
komende maanden verder aan
trekt."
In de utiliteitsbouw (kantoren,
scholen en ziekenhuizen) bleef
de orderportefeuille stabiel op 7,1
maanden. In de grond-, water- en
wegenbouw groeide de orderpor
tefeuille met 0,2 maand tot 5,6
maanden.
Per saldo nam in de gehele bouw
de orderportefeuille met 0,2
maand af tot 6,7 maanden.
CÉ
UÜ
DC
Een trappenhuis zo modern dat het veel weg heeft van het
Guggenheim in New York, een 'plaza' als kloppend hart en
badkamers waar het licht vanzelf aanfloept als je binnen
loopt. De 62 senioren van Verpleeghuis Willibrord op de
Bachtensteene in Middelburg genieten van hun nieuwe
onderkomen.
door Elian van 't Westeinde
De gemeenschappelijke ruimten
van Verpleeghuis Willibrord op
de Bachtensteene in Middel
burg zijn hedendaags ingericht
en van alle gemakken voorzien.
En achter de voordeuren van de
appartementen zorgen de bewo
ners voor hun eigen sfeer.
Jo Vos-Harpe (82) redt zich goed met haar rolla-
tor in de brede gangen van het verpleeghuis. Ze
heeft net de krant bij haar buurvrouw achter
de deurknop gestopt, die lezen ze samen. Haar
vuile was staat in een roze katoenen zak voor
de deur, klaar voor de wasserij. In haar zonnige
zit-slaapkamer staan her en der foto's. Van Jo
als bruid naast haar bruidegom en kiekjes van
hun 25-jarige bruiloft. Op de ronde eettafel
staat een boeket kunstbloemen. „Fantasiebloe-
men. Ik heb één echt plantje. Dat gaat nu weer
opnieuw bloeien." Ze wijst op een witte
Kalanchoë. „Drie jaar geleden mocht ik geen
trappen meer lopen na een operatie aan mijn
knie. Daarom moest ik gelijkvloers wonen. Zo
kwam ik bij Willibrord."
Alle 39 appartementen in Verpleeghuis Willi
brord hebben dezelfde indeling. Meteen achter
de voordeur is een ruime, brede gang. Daar
staat een keukenblok met rondom het aanrecht
veel kastjes. In de aangrenzende zit-slaapkamer
zitten ramen van vloer tot plafond. Meteen
naast deze kamer is een ruime badkamer. Zelfs
als twee medewerkers de bewoner helpen met
douchen, lopen ze elkaar niet in de weg. Ook
hier weer veel bergruimte met links en rechts
van de wastafel lades en legkasten. Onder de
wastafel is ruimte voor een rollator. Aan weers
zijden van het toilet zitten steunen. En natuur
lijk hangt in elke badkamer in dit huis een
noodbel, een koord met de rode ballen.
Net als de indeling is ook de stoffering van alle
appartementen identiek. Het schilderwerk en
de gordijnen zijn olijfgroen. De linoleumvloer
een tintje lichter. Eén wand heeft een lambrise
ring met daarboven behang. De verdere inrich
ting is aan de bewoners zelf.
„Vlak voor de verhuizing heb ik heel veel spul
len opgeruimd", vertelt Jo. „De familie heeft
een deel meegenomen en er is veel naar drum
korps Juliana gegaan. Ze kwamen het met een
aanhanger ophalen. De eettafel met stoelen heb
ik meegenomen. Het bankje, het dressoir en de
televisie zijn nieuw. Ook de schemerlamp is
nieuw. Die heb ik nodig om te lezen en te hand
werken, want boven de tafel hangt geen verlich
ting."
Jo heeft het prima naar haar zin in Willibrord.
Hoewel het uitzicht vanuit haar oude kamer
haar beter beviel vanwege de mensen die ze op
straat zag. Nu kijkt ze uit op de omsloten tuin
waar in de winter niet veel gebeurt. Toch ver
veelt ze zich niet. Voor de maaltijden gaat ze
naar de brasserie beneden. Het 'plaza' waar ie
dereen welkom is, ook mensen van buiten Wil
librord. Straks wandelt ze naar de kapsalon op
de bovenste verdieping. En verder doet Jo zo
veel mogelijk mee met activiteiten in het huis.
„Maar sjoelen en poortenspel niet, want daar
van krijg ik pijn aan mijn armen."
Als buurman Leendert Potter (97) zijn voor
deur opent, stroomt een zee van licht hem tege
moet. „Ik heb een zonnig huis. Daar heb ik ex
pres om gevraagd. Prachtig mooi. Ik ben d'r
gröös op. En dan die douche. Zie je dat het licht
vanzelf aangaat?"
Elke middag haalt Leendert zijn vrouw op die
in een van de drie groepswoningen woont aan
de andere kant van het gebouw. „Beseffen doet
ze het niet meer", zegt hij. „Maar samen doen
we aan alle activiteiten mee. Dan komt ze on
der de mensen. We zijn al zeventig jaar samen.
Ik wil haar niet in de steek laten. Gelukkig wo
nen we onder hetzelfde dak."
De eikenhouten meubels van het echtpaar zijn
over twee kamers verdeeld, vertelt Leendert.
„Ik de stoelen, zij de bank. Ik het wandmeubel,
zij de vitrinekast met haar verzameling pop
pen. In het oude Willibrord woonden we sa
men. Overdag ging mijn vrouw naar de huiska
mer en 's avonds haalde ik haar op. Dat was
zwaar. Zoals het nu is, gaat het goed."
Elke zaterdag heeft Leendert een vast loopje
naar de stad. Op de markt haalt hij vers fruit.
Verder gebruikt hij de maaltijden in de Brasse
rie. Behalve als zijn dochter en haar gezin op be
zoek zijn. „Ze brengt alle boodschappen mee
van huis. Met de magnetron warmen we het
eten op. Ze weet dat ik graag Indisch eet. Als zij
er is, eten we gezellig met zijn vieren aan deze
tafel." Zolang het gaat, doet Leendert zoveel mo
gelijk zelf. „Om fit te blijven doe ik elke och
tend mijn oefeningen. En ik fiets zo'n zes kilo
meter per dag op de hometrainer die in de ge
meenschappelijke ruimte staat. Verder lees ik
veel. Om bij te blijven kijk naar alle actualitei
tenprogramma's op tv. Ook stofzuigen doe ik
zelf. Kijk maar, daar staat mijn stofzuigrobot."
1 1 1
1
LU
f
tl
Senioren genieten van
Verpleeghuis Willibrord
Jo Vos-Harpe (82) moest na een operatie gelijkvloers wonen. Zo
kwam zij bij Willibrord terecht, foto's Lex de Meester
