J
l
4
r9
66 Die 37 was een
willekeurig
gekozen getal,
maar ik werd 37 en
prompt kreeg ik
m'n eerste infarct
ZEELAND 37
- -
HvT^.
„Zelf biljarten gaat ook niet meer vanwege
m'n kortademigheid. Zó zonde. Gelukkig kan
ik erover schrijven in de PZC. Maar er moet
wel iets gebeuren in de sport. Al jaren wordt
geroepen dat het flitsender moet. Laatst had
den ze de tafels rood, wit, blauw geschilderd
en de arbiters in een blauw jasje gehesen.
Maar dat is niet waar het om gaat.
„Een schaakklok invoeren is een eerste stap.
Geef elke speler een uur bedenktijd voor een
partij. Dat voorkomt wedstrijden van drie,
vier uur. Voer een showelement in. Iedereen
die in Zuid-Amerika heeft gebiljart, prijst de
ambiance waarin de toeschouwers klappen en
fluiten. Als je hier je mond open doet, kijken
ze je scheel aan."
Als verplichte katholiek zocht Joop van den
Oudenhoven naar andere wegen, als provo
zocht hij middelen om de roest van de samen
leving te halen, als leerkracht opende hij nieu
we deuren voor opgroeiende tieners en zelfs
als biljartcorrespondent van de PZC zoekt hij
onbewandelde paden. Want: „Er is nooit voor
uitgang gekomen zonder verandering."
ZATERDAG 31 JANUARI 2015
c. mm
Joop van den Oudenhoven in zijn
kantoor aan huis in Goes. Een
groot deel van de dag zit hij hier
rustig te werken aan zijn biljart
archief. Rustig. Dat staat in schril
contrast met zijn jongere jaren,
waarin hij allerminst rustig was.
Hij was altijd op zoek naar meer,
naar verbetering,
foto Mechteld Jansen
Joop van den Oudenhoven