J l 4 r9 66 Die 37 was een willekeurig gekozen getal, maar ik werd 37 en prompt kreeg ik m'n eerste infarct ZEELAND 37 - - HvT^. „Zelf biljarten gaat ook niet meer vanwege m'n kortademigheid. Zó zonde. Gelukkig kan ik erover schrijven in de PZC. Maar er moet wel iets gebeuren in de sport. Al jaren wordt geroepen dat het flitsender moet. Laatst had den ze de tafels rood, wit, blauw geschilderd en de arbiters in een blauw jasje gehesen. Maar dat is niet waar het om gaat. „Een schaakklok invoeren is een eerste stap. Geef elke speler een uur bedenktijd voor een partij. Dat voorkomt wedstrijden van drie, vier uur. Voer een showelement in. Iedereen die in Zuid-Amerika heeft gebiljart, prijst de ambiance waarin de toeschouwers klappen en fluiten. Als je hier je mond open doet, kijken ze je scheel aan." Als verplichte katholiek zocht Joop van den Oudenhoven naar andere wegen, als provo zocht hij middelen om de roest van de samen leving te halen, als leerkracht opende hij nieu we deuren voor opgroeiende tieners en zelfs als biljartcorrespondent van de PZC zoekt hij onbewandelde paden. Want: „Er is nooit voor uitgang gekomen zonder verandering." ZATERDAG 31 JANUARI 2015 c. mm Joop van den Oudenhoven in zijn kantoor aan huis in Goes. Een groot deel van de dag zit hij hier rustig te werken aan zijn biljart archief. Rustig. Dat staat in schril contrast met zijn jongere jaren, waarin hij allerminst rustig was. Hij was altijd op zoek naar meer, naar verbetering, foto Mechteld Jansen Joop van den Oudenhoven

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2015 | | pagina 37