'Dossier
Vlissingse
strandpost
is zootje'
Rampnacht in met peren en Bijbel
SERVICE 43
3D ni ken werk
Dat gaf Pim Kraan het college
donderdagavond mee tijdens de
raadsvergadering.
Het POV-raadslid kreeg onlangs
onder bewaking van een ambte
naar vertrouwelijk inzicht in het
dossier. „De toestand van het dos
sier is erbarmelijk: het is niet com
pleet, niet categorisch ingedeeld,
niet chronologisch en inconsis
tent in presentatie. Er ontbreken
diverse cruciale stukken en er is
een tijd gat van veertien maan
den in de documentatie."
Wat Kraan wel heeft kunnen le
zen, is dat de oorspronkelijk be
grote kosten van 125.000 euro
voor een strandpost op de Nolle-
dijk zijn verviervoudigd, én dat
dat al lang bekend is.
„Al in 2010 is ambtelijk opge
merkt dat de significante over
schrijding van het budget zal moe
ten worden voorgelegd aan de
raad om rechtmatig het geld te
verkrijgen. Die opmerking is gene
geerd, de raad is niet op de hoog
te gebracht én er is niet om extra
geld gevraagd. De meerkosten
zijn daarna alleen maar opgelo
pen."
De POV vindt dat de onderste
steen boven moet komen. „Het
manipuleren van dossiers, het on
rechtmatig uitgeven van geld, het
weghouden van vitale informatie
bij de raad over meerdere jaren en
meerdere incidenten kan niet af
gedaan worden met de summiere
verklaringen die wij tot op heden
hebben ontvangen."
Daarom, zei Kraan, kan het colle
ge nog meer vragen verwachten.
Op details kon Kraan vanwege ver
trouwelijkheid niet ingaan. „Maar
de strekking is helder: met dit dos
sier zijn we nog niet klaar."
Andere raadsleden knikten in
stemmend en hadden aan het be
toog niets toe te voegen.
Nee, de noodklok heb
ben ze niet gehoord.
Dat had temidden
van het nachtelijke
stormgebruis van
de Februariramp in 1953 ook niet
gekund. In de eerste plaats omdat
ze ver van de dorpen af woonden
in de Westkerkepolder ten wes
ten van Oud-Sabbinge, oftewel
het Oudeland. Het was het zesde
zintuig dat de vrouw waarschuw
de. ,,'t Sneeuw,t geloof ik", sprak
ze toen ze, wakker geworden,
's nachts het duister in blikte.
„Nee, dat is het water!", conclu
deerde haar man, die eveneens
was ontwaakt. Hij had in 1944 de
innundatie van Walcheren meege
maakt en was zodoende onmid
dellijk bij de les.
Dat was het begin van hun red
ding. De man bracht de vrouw
snel naar zolder. Daarna bracht
hij de pan met stoofpeertjes voor
zondag, een olielampje, de trouw
foto en de Bijbel in veiligheid.
Het hoognodige zogezegd.
Het water steeg tot 1.80 meter en
de meubelen bonkten tegen de
zoldervloer. Voor het raampje gaf
het olielampje een zwak schijnsel
in de Rampnacht.
De volgende dag kwam er red
ding. Nadat het zolderraam was
uitgebroken kon de hoogzwange
re vrouw er door. Ze kregen on
derdak in een boerderij in de
Oude Jacobpolder, niet ver van Le-
wedorp.
Elders in het rampgebied werden
mensen dodelijk verrast in hun
slaap. Anderen werden gewekt
door de eerder aangehaalde nood
klok. Vanaf de middeleeuwen
was het immers gebruik om de
kerkklok(ken) te laten beieren bij
naderend gevaar. Dat kon een vij
andelijk leger wezen, maar dus
ook het water.
Tegenwoordig moeten bij drei
gend gevaar alarmsirenes het
werk doen. Ze zijn hoorbaar tot
ver in het buitengebied. Voor de
sirenes gaan loeien is de bood
schap in onze dagen trouwens al
lang verspreid via twitter en ande
re media.
Het begrip 'de noodklok luiden'
gebruiken we nu vooral figuurlijk
wanneer iemand alarm slaat over
nare dingen. Zo iemand noem je
een klokkenluider.
Had de vrouw uit dit verhaaltje
nu 62 jaar geleden niet figuurlijk
de noodklok geluid, dan was mijn
vrouw waarschijnlijk niet gebo
ren. Bedankt lieve moeder!
ZATERDAG 31 JANUARI 2015
door Wendy Wagenmakers
VLISSINGEN - Het dossier van de
strandpost is een zootje: belangrij
ke documenten ontbreken en er zit
een gat van veertien maanden in
de correspondentie. Bovendien pak
ken de kosten voor de gemeente
Vlissingen vier keer zo hoog uit als
oorspronkelijk begroot.
en carnavalsfeesten
door Willem Staat
Koos Meulenberg schrijft deze
week in haar column voor Monni
kenwerk over de Actie Kerkbalans.
De inzet van vrijwilligers bij het
rondbrengen en ophalen van de
enveloppen blijkt hier onbetaal
baar. Persoonlijk kerkenwerk dat
de ziel van de gemeente vormt.
www.pzc.nl monnikenwerk
