Mestbedrijf AquaPurga betrad in 2010 vol bravoure het toneel. Vijfjaar later wordt er nog amper mest verwerkt, zitten medewerkers ziek thuis en dreigen investeer ders miljoenen te verliezen. Wat ging er mis? Een reconstructie. VERDIEPING 13 Het lijkt een soort wonder- machine: aan de voorkant stop je er varkensmest in, aan de achterkant stroomt er schoon water uit, en een voedingsrijke kunst- mestvervanger. Een van de directieleden van AquaPurga, de fabrikant van die state of the art mestverwerkingsma chine, laat in een filmpje zien hoe dat werkt. De camera zwenkt door een moderne var kensstal, langs een indrukwekkende installa tie en een groen weidelandschap. Aan het einde van het proces is het water zó zuiver, dat het in de sloot mag worden geloosd, legt de directeur uit. Hij tapt een bekertje water uit de machine. „Het is zelfs zó schoon, dat ik het durf te drinken. Proost!" Medewerkers liggen in een deuk als ze het filmpje zien. Zij zagen zelden iets anders uit de machines komen dan groene drab. AquaPurga valt op in de agrarische wereld. De directeuren rijden in dikke auto's, lopen in maatpakken en delen genereus consump ties uit. „Het waren bepaald geen boeren die op laarzen binnenkomen", herinnert Wie- bren van Stralen van boerenbond LTO zich. De met veel tamtam gepresenteerde plannen klinken veelbelovend, vertelt Theo Dute- weerd van varkenshouderorganisatie NW. „Boeren zouden hun mest tegen ongekend la ge kosten kunnen verwerken." AquaPurga verdient daarnaast aan verkoop van producten die de mestverwerking ople vert. Het is niet moeilijk voor die mooie ver halen te vallen. „Het zijn gewoon heel aardi ge mensen", verzucht een Brabantse boerin. „Dat vind ik nog steeds." Voor haar en haar man was de mestverwer- ker een uitkomst, in ieder geval in theorie. Mest afvoeren kost varkensboeren veel geld. En de bijdrage die AquaPurga van boeren ver wacht, is beperkt. Het apparaat staat op hun erf, maar blijft eigendom van AquaPurga. Er zijn meer enthousiaste boeren in het varkens- rijke Brabant. In Esbeek, Lithoijen, Hees- wijk-Dinther, Boekei en Someren plaatst AquaPurga mestverwerkers. Onder vermogende Nederlanders is het enthousiasme zo mogelijk nog groter. Mestpartners, de BV die geld aantrekt voor de activiteiten van AquaPurga, lokt hen met ad vertenties in glossy's en kranten. Het beloofde rendement is dui zelingwekkend. Wie een ton in- GEEN COMMENTAAR legt, kan door een fiscaal foefje meteen na de inleg al 140.000 euro tegemoet zien. Gedu rende de levensduur van de mestmachine komt daar nog eens een ton bij, is de voor spelling. Vanaf 2010 maken zo'n 500 mensen gebruik van dit aanbod. Samen brengen zij 30 miljoen euro in. Van varkensmest hebben ze weinig kaas gegeten. Binnen twee jaar wil AquaPurga 120 installa ties plaatsen. Maar het zit al snel tegen. Het valt niet mee om varkensmest te splitsen in water en andere stoffen. Soms draait de ma chine wel, soms een beetje, maar meestal he lemaal niet. „Er was altijd iets", zegt een van boeren die zo'n apparaat op zijn dam had staan. „We hebben er van alles aan gedaan. AquaPurga liet mensen komen uit Frankrijk, Duitsland en zelfs uit Singapore. Wij hebben een loods van 130 meter laten bouwen omdat dat beter zou zijn voor het proces." Het is aan de techneuten om de machines aan de praat te krijgen. Ze nemen monsters, proberen het biologische proces bij te sturen en klimmen op containers om aan de installa tie te sleutelen. Beschermende werkkleren hebben deze werknemers niet, laat staan gas maskers. Regelmatig moeten ze naar buiten om een luchtje te scheppen. Brandende ogen, hoofdpijn, duizeligheid, hoesten, een misselijk gevoel: iedereen die met de machi nes werkt, krijgt wel ergens last van. Bij een aantal gaat het echt mis. In april 2013 maakt monteur Roy Leo (27) in z'n eentje een lekbak schoon, als hij het plots benauwd krijgt en misselijk wordt. „M'n ogen en neus brandden, ik viel bijna flauw." Hij weet buiten te komen en rijdt in een roes naar het ziekenhuis in Eindhoven. Ook colle ga Robert Slieker (35) ontsnapt - achteraf ge zien - aan de dood, op 16 september 2013 in Lithoijen. Nadat het alarm van de meetappa ratuur is gaan piepen, klimt hij een dak op om een leiding te isoleren. „Dat waren de in structies. Op het dak ademde ik te veel scha delijke stoffen in, uit een luchtgat. Dat spul ruik je niet." Hij wordt misselijk en draaierig. Eenmaal thuis hoest hij, tot bloedens toe. Ook Slieker moet naar het ziekenhuis. Leo en Slieker hebben nog steeds klachten. Slieker lijdt aan RADS, een longaandoening die veroorzaakt wordt door eenmalige bloot stelling aan schadelijke stoffen. „Vroeger fietste ik zonder problemen een heuvel op. Als ik dat nu doe, sta ik bovenaan te hijgen." Zowel Leo als Slieker zit nu thuis. AquaPur ga verlengde hun contracten niet. Een blijk van medeleven hebben ze nooit ontvangen. Wellicht heeft de bedrijfsleiding iets anders aan het hoofd. Het wil maar niet lukken de mestverwerkingsinstallaties goed te laten draaien. Het beoogde aantal van 120 wordt bij lange na niet gehaald. „Achteraf blijkt de techniek die ze verkochten niet zo geweldig als gedacht", zegt varkensvoorman Dute- weerd. „Er kwam niets van de grond." Van het handjevol installaties dat wel is ge bouwd, staat een aantal stof te vangen, soms al twee jaar. Er kraait geen haan meer naar, ook al kosten ze 1,6 miljoen euro per stuk. De boeren horen niets meer van AquaPurga, eigenaar van de apparatuur. Wel zitten ze met een kostenpost van tonnen, aan investe ringen, stroom en het opruimen van de mest. De agrariërs willen daar niet veel over kwijt. „Ik wil geen herrie in de tent, ik hoop nog geld van ze te krijgen", zegt de een. Een ander: „Ik weet van niks. Mijn naam is niet Coppens, mijn naam is haas." De particulieren die geld in AquaPurga inves teerden, hebben hun eigen zorgen. Ze vrezen dat het licht binnenkort definitief uitgaat. Bronnen stellen dat het personeel sinds no vember geen salaris meer ontvangt. Bij de rechtbank in Rotterdam ligt een verzoek het bedrijf failliet te verklaren, blijkt uit stukken in het bezit van deze krant. Dat zou voor de investeerders rampzalig zijn. Bij een faillisse ment dreigen zij al hun geld kwijt te raken. Het speculeren over de oorzaak van het deba cle is al in volle gang. Waar zijn al die miljoe nen gebleven die particulieren hebben inge bracht? Aquapurga wil op deze vragen niet ingaan, zoals het ook andere vragen weigert te beantwoorden. Investeerders stellen dat buiten hun medeweten geld gestoken is in een waterstofproject in Duitsland. Heeft het bedrijf de boel geflest? Han Die- bels, voorzitter van de belangenvereniging van investeerders, wil op die vraag niet in gaan. Een andere investeerder, die anoniem wil blijven, zegt dat de handelwijze van AquaPurga het midden houdt tussen opzet en onkunde. „Er is te laat geschakeld, er zijn fouten gemaakt, maar ik denk niet dat de top zichzelf heeft willen verrijken. Volgens mij werden ze zelf het grootste slachtoffer, toen het uiteindelijk misging." Over de toekomst van het bedrijf wordt vol gende week meer duidelijk. Dan vergadert de directie met de investeerders. Over zuiver water heeft niemand het meer. AquaPurga probeert uit alle macht schoon schip te ma ken. De laatste hoop is gevestigd op een nieu we bedelronde langs haar geldschieters. Wel licht levert die genoeg op om de salarisachter standen te kunnen wegwerken en de bouw van nieuwe mestvergisters te financieren. De investeerder heeft er weinig vertrouwen meer in: „Wat te mooi lijkt om waar te zijn, is vaak ook te mooi om waar te zijn." WOENSDAG 28 JANUARI 2015 Een zaak die aan alle kanten stinkt door Annemieke van Dongen en Sander van Mersbergen illustratie Mark Reijntjens AquaPurga wilde gisteren niet op de ze reconstructie reageren. „Wij zijn druk bezig om zaken op orde te krij gen. We geven nu geen commen taar", zei directielid Bèr Sweering. Dit verhaal kwam mede tot stand dankzij een tipgever die gebruik maakte van Publeaks: een website die klokkenluiders de kans biedt om infor matie veilig en anoniem te versturen naar de pers. Naast rapporten en andere informatie die deze krant via Publeaks ontving, hebben we gesproken met investeer ders, oud-medewerkers, varkenshou ders, betrokkenen uit de agrarische sector en medische deskundigen. Bent u op de hoogte van een mis stand, maar durft u er geen melding van te doen? www.publeaks.nl

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2015 | | pagina 13