Kitsch
6 WONEN
GROENE VINGERS
Romke van de Kaa
In tuinen is meer te zien dan al
leen planten. Dan doel ik op
op al die Griekse amforen, wa-
terspuwende pinguïns, blauw-
geschilderde klapstoelen, oude
koffiekannen, zinken wasteilen,
afgedankte veilingkistjes, plastic
egels waaraan je je schoenen kunt
afvegen, rottende pompoenen op
gammele tuinbanken en wilgente
nen reigers, waarmee veel tuinen
worden volgepropt. Door die over
vloed aan brocante hebben veel
tuinen meer weg van een rommel
markt dan van een tuin. Planten
zijn steeds vaker ondergeschikt.
Het is moeilijk het moment aan te
wijzen waarop de Grote Vertrut
ting van de tuin begon. Het zal er
gens in de jaren zeventig van de
vorige eeuw zijn geweest, toen de
tuinenreizen per touringcar naar
Engeland in zwang raakten. De
meestbezochte en daardoor meest
smaakbepalende tuin was Sissing-
hurst, de beroemde tuin van Vita
Sackville-West in het graafschap
Kent. Je mag het natuurlijk niet
zeggen, maar die tuin staat vol
met brocante. Heel dure brocante
weliswaar, maar toch.
Het toppunt van kitsch in die tuin
is een bankje dat samengesteld is
uit antieke Romeinse brokstuk
ken. Bankje is misschien niet het
juiste woord. Het is meer een an
tieke troon. Het zitgedeelte wordt
gevormd door een piepklein veld
je loopkamille; zitkamille in dit ge
val. Maar je mag er niet op zitten.
Als elke bezoeker van Sissinghurst
erop ging zitten, zou er al snel
geen kamille over zijn. Daarom
staat er in die kamille een bordje:
PLEASE DO NOT SIT HERE, in ka-
pitalen ja. Het behoedt je in ieder
geval voor een natte kont. Ik wil
maar zeggen: kitsch vind je tot in
de hoogste kringen.
Iedereen mag in zijn eigen tuin
doen waar hij of zij zin in heeft.
En het is gemakkelijk genoeg het
geklungel van de doorsnee tuinier
belachelijk te maken. Daarom
neem ik ook een voorbeeld uit
een wereldberoemde tuin, die te
gen betaling door het publiek be
zocht kan worden. Wie zijn tuin
openstelt, vindt van zichzelf dat
hij iets te tonen heeft en vraagt in
direct om commentaar. En ik kan
het niet helpen, maar de preten
ties van Sissinghurst werken op
mijn lachspieren.
Maar ook langs de openbare weg
valt heel wat te lachen. Want in
navolging van de adellijke tuinbe-
zitter wil ook de gewone man
soms graag laten zien dat hij de
nodige pretenties heeft. Volgens
mij is dat de essentie van kitsch:
het hebben of uitstralen van valse
pretenties. Kitsch is niet het expo
seren van een eerlijke pompoen
op een eerlijke klapstoel. Het is
veeleer de treurige poging een
doorsnee-tuin op een kasteeltuin
te doen lijken door middel van
bolboompjes, buxushaagjes en
misplaatste ornamenten.
Beter, lichter, fijner:
er zijn steeds meer
producten die er
voor zorgen dat
ons thuisgevoel
verbetert. Een
duik in de trends.
Al een slow juicer gekocht om
de dag te beginnen met een
groene smoothie? Staat de
slimme weegschaal al klaar?
Misschien zijn er plannen
voor een rigoureuze voor
jaarsschoonmaak of is de
oven net aangezet via de smartphone. Alle
maal zaken die passen in de huidige tijd.
Althans, als we de trendwatchers mogen
geloven. We zitten volgens hen in een tijd
van optimisme, maar ook van verandering
en onzekerheid. Daarop reageren we door
van ons thuis een nog veiligere basis te ma
ken. We worden steeds flexibeler in ons
doen en laten. Dat moet ook wel, want de
wereld om ons heen verandert razendsnel.
Gezondheid
Verplichtingen als het betalen van houder
schapsbelasting voor de auto, een hoge hy
potheek en het hebben van veel spullen
voelen beklemmend. We werpen steeds
meer ballast af door op te ruimen en din
gen met elkaar te delen. Voorbeelden van
deze sharing economy zijn talrijk. Zoals mi-
nibibliotheken in de voortuin, zodat buurt
genoten boeken van elkaar kunnen lenen,
flexibele abonnementen voor bijvoorbeeld
bloemen (bij het nieuwe BloomOn bepaal
je zelf wanneer je een trendy boeket krijgt
bezorgd) en het gebruik van de ladder van
een buurtgenoot, waarmee we via een on
line wijknetwerk in contact kwamen.
Kopen we wel iets nieuws, dan kiezen we
voor kwaliteit en ambachtelijkheid. Een
product moet op zijn minst nuttig, duur
zaam en van emotionele waarde zijn. Popu
laire producten zijn best basics, ofwel:
goed gemaakt en tijdloos.
Belangrijker dan statussymbolen, is het ge
voel dat we gezond en gelukkig zijn. Dat
zien we terug in medische producten voor
thuis, zoals lichttherapie tegen neerslach
tigheid.
Licht is sowieso een thema, doordat steeds
meer mensen lijden aan slapeloosheid
door het vele staren naar het blauwe licht
van digitale schermpjes. Over een tijd dra
gen we wellicht een sensor die bijhoudt
hoe veel daglicht we krijgen. En wat te den
ken van een Smart Body Analyzer (een
slimme weegschaal), een actieve stoel zoals
de Balance Stool van Darryl Agawin, een
armbandje dat onze lichaamsactiviteit re
gistreert: het is allemaal volstrekt geaccep
teerd. Vaak delen we onze prestaties daar
na met anderen via social media.
Ook in de keuken speelt gezonder leven
een grote rol. We drinken alleen koffie als
het is gemaakt van de beste bonen. Op een
'slow' manier, want het ouderwetse koffie
filter is terug.
Eten bereiden we met aandacht en we den
ken goed na over wat we in onze mond
stoppen. Geen zin om na te denken over
het weekmenu? Dan bieden services als
Hello Fresh, een bezorgdienst van vers
producten met bijbehorende gezonde re
cepten, uitkomst. Uiteraard ook weer via
een flexibel lidmaatschap.
Thuis
Wonen we nog zoals we willen? Hoe ziet
onze toekomst eruit? Wat kan beter? Die
vragen stellen steeds meer mensen zich
zelf. Veranderingen in wetgeving spelen
daarin een rol; als je langer thuis moet blij
ven wonen of minder hulp krijgt als je ziek
of gehandicapt bent, moet je zelf oplossin
gen zoeken. Bijvoorbeeld Care Predict, een
sensor om de pols, die registreert dat ie
mand onwel wordt. Hulpmiddelen zien er
niet langer medisch uit, maar gezellig. Tij
dens Dutch Design Week werd in de expo
sitie G/OUD veel (positieve) aandacht be
steed aan de toekomst van ouder worden.
Ook komen er steeds meer nieuwe samen
levingsvormen waarin verschillende gene
raties elkaar helpen en gezelschap houden.
Single starters delen woningen met ande-
Bankje in de tuin van Sissinghurst.
Het
goede
THUISLEVEN
door Suzanne Dijkstra
