Grote vriendelijke
bulldog King houdt
van gezelligheid
Hohe Messe van Bach blijft
een muzikaal wonder
22 ZEELAND
FOTOGRAFIE
Rem van den
Bosch is net
begonnen aan
het project van
365 muzen.
UITGELATEN
In Uitgelaten zet de krant elke
week een hond in het zonnetje die
in een dierenasiel met smart
wacht op een nieuw baasje.
Vandaag: King uit het dierenasiel
in Zierikzee. Volgende week leest
u of hij een nieuw baasje heeft ge
vonden.
De grote witte bull
dog King springt
uit de eigenlijk voor
hem te kleine
mand onder het bu
reau, zodra iemand het asiel bin
nenkomt. Zijn staart zwiept heen
en weer van enthousiasme. Hij
wil iedereen leren kennen en is
erg nieuwsgierig. De hond besnuf
felt alles wat los en vast zit. Dat
de vier jaar oude King erg op men
sen gesteld is, is te merken in het
kamertje naast de receptie van
het asiel. De buldog bedelt om
een aai over zijn kop of een knuf
fel. Zodra de medewerkster even
weg is en de deur heeft dichtge
daan, blijft de hond bij de deur
wachten. Waar de medewerkster
gaat, wil King hij ook naar toe.
Hoewel hij veel rondloopt in het
gebouw, is hij niet altijd druk en
beweeglijk.
„Nu loopt hij wel de hele tijd ach
ter me aan, maar hij kan ook ge
woon rustig in een mand liggen",
zegt de medewerkster. „Als het
aan hem ligt hoeft hij niet per se
naar buiten, maar hij moet wel
blijven bewegen."
Als het aan King ligt, hoeft
hij niet per se naar buiten,
maar hij moet wel blijven
bewegen
Zodra de deur open gaat, loopt
King in een hoger tempo dan je
verwacht naar buiten, door de re
gen die maar blijft vallen. Zo'n
dertig meter van het asiel stopt
hij demonstratief. Hij vindt het
wel goed geweest. Hij geeft aan
dat hij weer terug wil, alsof hij
wil zeggen: „We zijn toch buiten
geweest? Ik wil weer naar binnen,
daar is het veel gezelliger."
Dat hij van gezelligheid houdt is
te merken, regelmatig duikt hij in
de mand onder het bureau van de
receptie.
Hij vindt het leuk om dichtbij
mensen te zijn. King is een echte
allemansvriend. Met kinderen
vanaf negen jaar kan hij goed om
gaan. Maar kleine kinderen kan
hij in zijn enthousiasme wel eens
omver lopen.
Verder kan King goed omgaan
met andere huisdieren, maar hij
is wel erg gesteld op zijn eten. Hij
houdt er dan ook niet van als an
dere dieren uit zijn voerbak eten.
Dit was ook de reden dat hij bij
zijn vorige huis wegmoest.
Terug in zijn hok hoopt de bul
dog op een nieuw thuis, waar hij
kan genieten van gezelligheid.
Het lijkt erop dat de poedel Wim
py uit het dierenasiel in Vlissin-
gen een nieuw baasje krijgt. Er
zijn geïnteresseerden voor hem
langsgeweest en de kans is groot
dat Wimpy de hond in zichzelf in
een nieuw huis kan loslaten.
Het is een uniek project
in de fotografie, dat in
de tijdspanne van een
jaar zijn voltooiing
krijgt. Kunstenaar en fotograaf
Rem van den Bosch uit Ellewouts-
dijk maakt in 2015 elke dag een
portret van een muze. In zijn foto
dossier komen 365 vrouwen teza
men die een tijdsdocument vor
men van de muze anno 2015. „El
ke dag is een avontuur, voor mij
en mijn muze. Het gaat om het
maken van telkens een artistiek
sterk inhoudelijk beeld, waarin ik
de kracht van de vrouw wil laten
zien."
Met een pakkende trailer, waarin
zeven vrouwen tussen de 25 en 76
jaar en allen zonder kleren aan
zich bloot gaven, werden andere
muzen opgeroepen om zich voor
het project te melden. Meer dan
250 vrouwen is de lijst inmiddels
groot en vrijwel dagelijks komen
er vrouwen bij.
„Ik werk met digitale foto's,
zwart-wit-films, polaroids en
met foto's gemaakt met een weg
werpcamera. Ik interview de vrou
wen en maak daar opnames van
en gebruik fragmenten voor het
project. Het idee van A Muse A
Day heeft anderhalfjaar gerijpt
en in dit jaar zal blijken hoe de
uiteindelijke vorm wordt van de
expositie."
De muze spreekt al eeuwenlang
tot de verbeelding. „Er is altijd al
zoveel betekenis aan een muze ge
geven. De muzen worden be
geerd, ze zijn de godinnen van de
kunst en de wetenschap en ze
zijn de inspiratiebron. Maar een
eigentijds beeld van de muze ont
breekt. En dat wil ik maken."
Eén van zijn muzen zei na afloop
van een fotodag. „Ik voel me niet
naakt, maar ik geef mezelf wel
bloot. Dat vond ik een sterke om
schrijving. In dit project gaat het
over de innerlijk kracht van men
sen, de schoonheid van het indivi
du. Ik vraag ook waarom ze zich
juist nu aangemeld hebben en
daar komen heel persoonlijke ge
sprekken uit. Mijn muzen vertel
len over gebeurtenissen die hun
leven veranderd hebben. Ik ben er
trots op dat ze dat tegen mij per
soonlijk zeggen."
Hij wil voor dit project uit zijn ei
gen comfortzone gehaald worden
en fotografeert daarom juist niet
in zijn eigen studio. Hij reist naar
de muzen toe. Kris, kras door Ne
derland en later in het jaar ook
naar het buitenland. „Het liefst fo
tografeer ik thuis bij de muze. Als
ik bij haar de straat inrij, dan ge
beurt er al iets met mij. Iemand
woont in een rijtjeshuis, een an
der in een flat. Ik kijk naar binnen
en we begroeten elkaar, daarna
word ik rondgeleid en zie wat
haar eigen leefomgeving met haar
doet. In die omgeving of in een ge
liefd plekje in de buurt wil ik
haar vastleggen. Vandaag nam
een muze mij mee naar een prach
tig oude vervallen kas met een
zwembad dat overwoekerd was
met klimop en al zeker tien jaar
in onbruik was. Het was een feest
om van haar daar foto's te mogen
maken."
De muzen die hij nu al heeft gefo
tografeerd, willen hun blootheid
met hem delen. „Ze moeten zich
vrij voelen, anders kan ik nooit de
werk. Het Kyrie in streng polyfo
ne stijl, werd aan de voorzichtige
kant gezongen en de hoge tonen
klonken iets geknepen. In het eer
ste deel (Kyrie en Gloria), was het
genieten van de knappe obligate
partijen van fluit, hoorn en ho
bo's en het enthousiasme van de
vocalisten en instrumentalisten.
Na de pauze was de balans in deel
twee veel beter en kwam dyna
miek en retoriek veel beter uit.
Dat was te danken aan de mooie
versieringen in sommige aria's.
Door een uitgekiende opstelling
van de musici kreeg de toehoor
der een duidelijk beeld van de in
gewikkelde structuur van de com-
Bijdrage standbeeld
voor mevrouw Ghijsen
In de Vroone in Kapelle treden za
terdag 24 januari (vanaf 20.00 u.)
Ambras en Engel Reinhoudt op.
De opbrengst is voor een stand
beeld voor mevrouw Ghijsen, sa
menstelster van het Woorden
boek der Zeeuwse Dialecten.
info@zeeuws-woordenboek.nl
Tijdens een uitvoering van
de Hohe Messe van Bach
verveel je je nooit. De com
positie is zo ingenieus en zo knap
dat je niet uitgeluisterd raakt. Het
gaat niet alleen om de geweldige
aria's en de obligate begeleiding
spartijen. Alleen al het volgen van
de basso continuo partij, die het
dragende harmonische funda
ment vormt, is boeiend.
Bart Naessens is een dirigent die
strak leidt, een steunpilaar voor
de uitvoerenden, want niets mag
ontsporen in dit ingewikkelde
positie met de vele schakeringen,
klankkleuren en schitterende dub-
belkorigheid. De solistencast schit
terde in het duet Et in unum Do-
minum en het Agnus Dei. De bij
dragen van de tenor en de
bas/bariton waren zwak en eento
nig. De uitvoering als geheel
dwingt bewondering af. Vooral
de stralende Ossana's en de knap
gezongen slotfuga Dona nobis pa-
cem, maakten diepe indruk.
Boyhood gekozen tot
beste film 2014
Boyhood is door het Zeeuwse
publiek gekozen tot beste film
van 2014. Boyhood wordt daar
om weer vertoond op maandag
26 januari in Terneuzen en een
dag later om 14.00 uur in Vlis-
singen in het kader van Film
by the Sea door het jaar.
Cabaretpoel met Vier
keer leuk! in 't Beest
De voorstelling van De Cabaret
poel Vier keer leuk! wordt don
derdag 22 januari in 't Beest in
Goes gehouden, aanvang 20.30
uur. Reserveren via telefoon
0113-233285. De motor achter
De Cabaretpoel is oud-cabare
tier Tim van der Sluijs.
door Remi Mesu
De hond van vorige week
Krachtig beeld
door Edith Ramakers
Rem van den Bosch, fotograaf en
kunstenaar.
King vindt het leuk om dichtbij mensen te zijn.
KAPELLE
RECENSIE
door Jeanette Vergouwen
Aardenburg Bachstad concert
Hohe Messe van Bach. Door BachPlus
en solisten o.l.v. Bart Naessens. Ge
hoord zaterdag 17 januari in de Sint
Baafskerk in Aardenburg
VLISSINGEN
GOES
