Verdacht
18 REIZEN
ALTIJD ONDERWEG
Derk Bolt
Toegegeven, het weer helpt niet
mee. We rijden over de kletsnatte
snelweg die leidt naar het grauw
grijze Ruhrgebied waar Duitsland
zich van zijn minst attractieve kant laat
zien. Op de radio luisteren we naar de ont
knoping van het terreurdrama in Frank
rijk. Tot de ontvangst wegvalt.
Het regent onafgebroken tot Bochum, de
plaats waar we moeten zijn. Op pad naar
adressen die bezocht moeten worden. Bij
een van de belangrijkste blijkt niemand
thuis. Er zit niets anders op dan in de
buurt te blijven en elk uur aan te bellen.
Een paar Hollanders met een camera, het
is onmogelijk niet op te vallen.
We brengen veel tijd door in de auto,
wachtend. Steeds weer op een andere plek
in het buurtje dat gedomineerd wordt
door Trinkhallen en benzinepompen.
Urenlang staren door de voorruit, meestal
naar stromende regen. Af en toe meldt een
Duitse nieuwszender treurige berichten
uit Frankrijk. Ik dommel nu en dan weg.
Ineens wordt hard tegen het zijraampje ge
tikt. Een kletsnatte vrouw met volle bood
schappentassen in de armen kijkt me woe
dend aan. Of de auto onmiddellijk weg
kan, want die blokkeert de uitrit van haar
huis. Geschrokken start ik de motor en pro
beer te ontdekken waar die uitrit dan pre
cies is. Een paadje waar zeker geen auto
doorheen kan, is het enige wat erop lijkt.
Als ik verbaasd vraag 'wo dieser Ausfahrt
denn wohl ist', schreeuwt ze me toe dat
dat niet uitmaakt. Wegwezen of ze belt de
politie. Zo veel boosheid maakt alleen nog
maar treuriger. Dus we verplaatsen ons
naar de volgende parkeerhaven.
Daar krijg ik zicht op een Backerei. Zo'n fel
verlichte met een paar tafeltjes waaraan
koffie kan worden gedronken. Ik heb wel
zin in Kaffee mit Kuchen. Maar het vooruit
zicht de auto te moeten verlaten, lacht me
niet toe. De bakkerij wordt gerund door
Op veel wintersportplekken ben je bij slecht weer gebonden aan
de kroeg. Maar er zijn er ook waar je binnen een uur in een rib
boat kunt zitten, indoor kunt skydiven of een culinaire test aan
kunt gaan. Welkom in Noorwegen, land van de a, de 0 en de ae.
Laten we meteen beginnen met
de meest bijzondere activiteit
van deze wintersport extraordi
naire. Want we stonden in één
week op gewone, langlauf- en
telemarkski's, vlogen in een
windtunnel, reden op een
mountainbike door de prachtige ruige heu
vels en zaten in een rib boat (soort van pro
fessionele opblaasboot) tijdens een fjordsa
fari. Maar wat vooral bleef hangen, was een
uitdaging voor de maag. Een bijzonder
Noors gerecht, bestaande uit een gerookte
en gekookte, jawel, schapenkop.
„Een delicatesse. We verkopen er 700.000
per jaar", vertaalt onze hilarische tolk Mar-
te die we meenamen uit de hotelbar in
Myrkdalen. In Vossevangen staat de boerde
rij annex restaurant Smalahovet. Ivar, 73
jaar, runt er deze schapenkoppenfabriek.
Hij spreekt geen woord Engels, maar we
krijgen een zeer vermakelijke rondleiding
langs het hele proces van begin tot einde
en mogen onbeperkt zelf gebrouwen ol
(bier) en het zeer sterke Akevitt blijven
aanvullen. Dan wordt ons een halve scha
penkop geserveerd op een bord-
Het is wel even slikken, want we moeten
beginnen met het oog. „De tong is het lek
kerst en bewaar je tot het eind", zegt Ivar.
En het moet gezegd: het ziet er niet erg lek
ker uit, maar de smaak is heerlijk. En nog
nooit was eten zo avontuurlijk.
Het is sowieso al een dag vol verrassingen.
In het begin lijkt hij af te stevenen op een
total wet white out: regen en natte sneeuw
op de berg dus. De ski's blijven in de tas.
Als alternatief voor een nat pak adviseert
de hotelmanager ons een vlucht in de
windtunnel van Voss te maken en daarna
naar Flam te gaan. Terwijl dat dorp uit een
handvol huizen bestaat, komen hier toch
bijna één miljoen toeristen per jaar, voorna
melijk met cruiseschepen die aanleggen in
de ruime haven van het fjord. Maar dat is
vooral in de zomer, nu is het lekker rustig.
We gaan via één van de bekendste spoortra
jecten ter wereld omhoog. Twintig jaar
duurde de aanleg van de Flamsbana in het
Sognefjord. Het is met 865 hoogtemeters
een uur omhoog treinen langs bevroren
watervallen en grote rotspartijen. Boven
ligt enorm veel sneeuw. Om wat actiefs te
doen, heeft gids Jon Olav mountainbikes
meegenomen voor de terugweg. De fiets
tocht naar beneden is relaxed; de zwaarte
kracht doet het werk. Wat het vooral gaaf
maakt, is de overgang van wit naar groen,
een rivier waaruit we kunnen drinken en
de spannende verhalen van de gids.
Beneden aan het meer wacht een rib boat,
die ons op hoge snelheid door de fjorden
vervoert. Dit blijkt de beste en meest spec
taculaire manier te zijn het Naeroyfjord te
bekijken. „Als we mazzel hebben, zien we
ook nog wat wildlife", zegt Jon Olav. We
hebben een beetje mazzel. Een knoeperd
van een zeearend zweeft voorbij. Eigenlijk
hebben we heel veel mazzel. Want we zijn
de enigen vandaag, in de zomer is dat heel
anders. Dan maar weinig wildlife, het uit
zicht is ongeëvenaard.
We kwamen niet voor de bijzondere maal
tijd, trein- en fietstocht naar Noorwegen,
maar vanwege verhalen over mooie pistes
met uitzicht op fjorden. En gelukkig; op
dag twee kunnen we de berg op. Ondanks
dat het al voorjaar is en de bergen maar tot
1.100 meter reiken, blijkt de Noorse
sneeuw bijzonder goed. Myrkdalen en Voss
liggen dichter bij de pool, dus blijft de
sneeuw langer liggen en hoeven de bergen
niet zo hoog te zijn als in de Europese al
pen. De beide skigebieden zijn weliswaar
klein in vergelijking met de Zwitserse, Oos
tenrijkse en Franse, maar ze ogen wel sfeer
vol en bieden genoeg afwisseling voor ie
dereen. En heel steil wordt het niet, dus
voor elke skiër is het goed te doen.
Tijdens onze skidagen komen hordes fami
lies op langlaufski's voorbij, want langren-
nen is een Noorse traditie. Dat, én de aan
blik van Thale, de blonde Noorse langlauf-
lerares, trekt ons over de streep deze ogen
schijnlijk simpele ski-variant te proberen.
Op plat vlak inderdaad makkelijk, omhoog
ook. Maar omlaag, meestal het leukste ge
deelte, blijkt dat remmen wel een dingetje
is. Voor het eerst in jaren maken we de no
dige face plants in de sneeuw. Zo stoer mo
gelijk proberen we weer in de benen te ko
men, terwijl families ons voorbijsjezen en
Thale haar lach amper kan inhouden.
We besluiten de good old ski's maar weer
onder te binden en skiën nog een dag in
Myrkdalen en in Voss. Myrkdalen is weid
ser en doet jonger aan. Voss heeft meer nos
talgie en vooral meer beschutting. Beide ge
bieden vallen onder één skipas en zijn ab
soluut de moeite van het bekijken waard.
Maar ja, in Noorwegen is veel meer de
moeite van het bekijken waard: waar je
ook bent, alle uitzichten zijn schitterend.
Noorwegen vraagt om een tweede trip,
want dit waren gewoonweg te veel indruk
ken in één reis.
Eén indruk zullen we nooit vergeten: de
aanblik en smaak van die schapenkop.
WAAR EN WAT
COLOFON
eindredactie
Jan van Mullem
vormgeving
Henk te Boekhorst en Anke Arts
advertentieverkoop
Wegener Media
Nationale Verkoop
verkoop.dagbladen@wegener.nl
reageren?
reizen@depersdienst.nl
door Cijs Hardeman
Vliegen van Schiphol naar Bergen, circa 900
kilometer hemelsbreed en rechtstreeks mo
gelijk met KLM, is de beste optie. Huur ver
volgens in Bergen een auto.
Check de volgende websites voor info over
de regio: www.visitnorway.nl, www.fjordnor-
way.com, www.visitvoss.no, www.vossre-
sort.no en www.myrkdalen.no.
Foto's, van boven naar beneden:
De rib boat-ervaring in het fjord.
Langs watervallen op de mountainbike.
Langlaufen. Redelijk simpel, behalve omlaag.
Schapenkop, een uitdaging voor de maag.
Indoor skydiven in de windtunnel in Voss.
Foto's rechts:
Skiën in Voss. De Noorse sneeuw is bijzonder goed.
Drinken uit een bergbeek, foto's Eelco Hofstra
ZWEDEN
Bergen
NOORWEGEN
Sognefjord
'ossevangei
